کَپَر نام گونه‌ای اقامتگاه سایه‌بانی در جنوب و جنوب شرق ایران و از جمله مناطق مختلف بلوچستان (استان سیستان و بلوچستان ) است .آنهایی که در فصل تابستان و گرما به پشت رودخانه می‌رفتند و در نخلستانهای خودشان در موسم ثمر نخل چند ماه در آنجا می‌ماندند، چند کپر می‌ساختند یکی برای نشستن در سایه آن، دیگری برای سایه‌بان ظرف آب، و دیگری برای مطبخ، همچنین در کنار زمینهای کشاورزی خود و حتی به علت کمبود درآمد جهت ساخت خانه و منزل برای نشیمن و زندگی درآن کپر می‌ساخته‌اند.ساختن کپر در گذشته بیشتر رایج بوده و تا کنون افراد فقیر و حاشیه نشین از کپر (لوگ) بعنوان منزل مسکونی خود استفاده می کنند و برای ساختن این نوع منزل مسکونی از شاخه نخل خرما و شاخه نخل وحشی (داز) استفاده می‌شود و شکل ظاهری این نوع منزل مسکونی گرد می‌باشد.
