اگر مطمئن هستید این رفتار از حد طبیعی خارج است و برای روابط شما در داخل خانواده مشکل ایجاد می کند و برای شخصیت دخترتان هم یک نوع آسیب و ضعف قلمداد می شود، بهترین کار این است که با همسرتان و نیز مادر همسرتان صحبت کنید. به آن ها توضیح دهید که این مسئله شما را ناراحت می کند و از آن ها بخواهید دختر 11 ساله تان را درگیر مسائل ریز و درشت دنیای بزرگ سالان نکنند.
به گزارش ، یکی از خوانندگان روزنامه خراسان نوشته است: مردی 38 ساله و صاحب دو فرزندم، یک دختر 11 ساله و یک پسر 7 ساله. متاسفانه مادر همسرم از بچه ها برای جاسوسی استفاده می کند و چون ما و برادرم در یک خانه دو طبقه زندگی می کنیم مدام از بچه ها یواشکی درباره ارتباطات ما سوال می کند. این که در خانه عمویشان چه دیدند و چه خوردند و کی چی گفت و...؟ من واقعا نگرانم چون می بینم دخترم در ارتباطات فامیلی دیگر هم همین کار را می کند؛ یعنی بدون ضرورت از گفت و گوهای دیگران برای مادرش خبر می آورد. نمی دانم چطور این عادت را از سرش بیرون کنم در حالی که مادرزنم مدام این کار را می کند؟
پاسخ کارشناس
تا زمانی که دخترتان برای این کار تشویق و ترغیب می شود، متاسفانه کار زیادی از دست شما برنخواهد آمد.
دخترتان نباید درگیر مسائل بزرگ سالان شود
اگر مطمئن هستید این رفتار از حد طبیعی خارج است و برای روابط شما در داخل خانواده مشکل ایجاد می کند و برای شخصیت دخترتان هم یک نوع آسیب و ضعف قلمداد می شود، بهترین کار این است که با همسرتان و نیز مادر همسرتان صحبت کنید. به آن ها توضیح دهید که این مسئله شما را ناراحت می کند و از آن ها بخواهید دختر 11 ساله تان را درگیر مسائل ریز و درشت دنیای بزرگ سالان نکنند. در واقع دختر شما باید وارد فعالیت های مناسب سن خود شود و شما، همسرتان و تا حدودی بستگان، در این رفت و آمد ها باید زمینه آن را فراهم کنید؛ مثلاً سرگرمی و تفریح با همسالان یا بردن آن ها به پارک، فضاهای بازی و در کل فراهم کردن شرایط سرگرمی آن ها. در واقع در این باره هم خودتان مسئولیت قبول کنید و هم از آن ها بخواهید در این راه قدم بردارند. اگر مدتی این راهکار را از طریق مذاکره و با مشارکت افرادی که می توانند کمک کنند، فراهم کردید، به نتایج خوبی خواهید رسید.
با دخترتان صحبت کنید
علاوه بر آن، باید با دخترتان هم صحبت کنید و از او رفتار مورد پسند را بخواهید. کاملاً شفاف باشید. مواظب باشید که در این راه افراط نکنید، چون حدی از این مسئله هم طبیعی است و هم بودن در جمع بزرگ سالان و خانم ها به شکل گیری مهارت های اجتماعی و رشد هیجانی نوجوان شما کمک خواهد کرد؛ بنابراین احتیاط کنید. اگر تا یک ماه این راه حل ها (گفت وگو با دخترتان؛ اعلام موضع و گفت وگو با همسر و مادر همسرتان، فراهم کردن تفریحات مناسب برای دخترتان) جواب نداد، می توانید میزان رفت و آمد و مدت زمان بودن در خانه فامیل را تا حدی کنترل کنید یا حداقل رفت و آمد دخترتان را در شرایطی که تشخیص می دهید درست نیست، محدود کنید.
با همسرتان همسو باشید
توصیه مهم دیگر، این است که سعی کنید در شیوه تربیتی فرزند با همسرتان همسو باشید، اگر شما یک پیام و همسرتان پیام متفاوتی به بچه ها بدهید، آن ها دچار تناقض می شوند و نمی دانند چه رفتاری درست است. سرزنش هر یک از شما باعث عذاب وجدان آن ها خواهد شد و کلام آخر این که با صبر و حوصله در این راه قدم بردارید و موانع پیش بینی نشده را هم جزو مسئله بدانید.
موفق باشید.
