چیزی شبیه تبلیغات بازرگانی؛ پزشکانی که به برنامههای پر مخاطب تلویزیونی میآیند. در برابر دوربین مینشینند و لبخند میزنند و در نهایت متن از پیش آماده شدهای را کنفرانس میدهند و از این طریق خودشان را به مخاطب معرفی میکنند.
به گزارش ، جوان نوشت: بعد از این ماجرا کافی است تا سری به مطب این قبیل پزشکان بزنید تا دستتان بیاید حضور در یک برنامه تلویزیونی چقدر میتواند بر شلوغ شدن مطب و بالا رفتن درآمد پزشکان مؤثر باشد. به همین خاطر هم هست که بسیاری از پزشکان برای حضور در برنامههای تلویزیونی سر و دست میشکنند. ماجرا به همین جا ختم نمیشود، دنباله این حکایت ویزیت گروهی بیماران به دلیل تراکم جمعیت و کم گذاشتن وقت بیمار است. بگذریم از هزینههایی که به دلیل خرید و واردات برخی تجهیزات پزشکی از سوی پزشک و تجویزهای بیمورد به بیماران تحمیل میشود.
نکته قابل تأمل اینجاست که اغلب پزشکانی که به مدد حضور در برنامههای تلویزیونی برای خود نام و نشانی دست و پا میکنند چند دستیار دارند و خودشان مراجعان را معاینه نمیکنند، بلکه به دستیارانشان میسپارند. حق ویزیت و سایر حقوق هم هر چقدر که بشود به صورت نقدی از بیمار دریافت میشود تا ردپایی برای اداره مالیات باقی نگذارند.
ساختمان بزرگ مطب گوش تا گوش پر از بیمارانی است که برای نخستینبار به این پزشک مراجعه کردهاند. از هر کدامشان که میپرسی چطور شد که سر از اینجا درآوردهاند و چقدر درباره حاذق بودن این پزشک میدانند همه یک آدرس میدهند؛ برنامه خندوانه. گویا پزشک مذکور به همراه ادوات و وسایل کارش مهمان برنامه خندوانه بوده و درباره ضرورت استفاده از دستگاهش برای پیشبینی بیماریها گفته است. همین ماجرا و اعتمادی که مردم به برنامههای صدا و سیما دارند هم موجب شده تا مطب آقای دکتر تا ساعت 2 بامداد سوزن میاندازی پایین نیاید. 120 نفر در نوبت نشستهاند و چشم انتظارند تا آقای دکتر آنها را ویزیت کند. برخی از مریضها تکتک میروند و بعضیهایشان هم چند نفری وارد اتاق معاینه میشوند.
بگذریم از اینکه همه مریضها پیش از ورود به اتاق آقای دکتر الزاماً باید مرحله اسکن شدن را بگذرانند و به غیر از 50 هزار تومان ویزیت باید 50 هزار تومان هم بابت اسکن شدن بپردازند. داخل اتاق هم که میشوی خبری از معاینه نیست. شرح حالی میدهی و دکتر هم امآرآی تجویز میکند. 10 دقیقه هم طول نمیکشد که نوبت به مریض بعدی میرسد. هنگام خروج آقای دکتر تأکید میکند: «آدرس مرکز امآرای را از منشی بگیرید من فقط اینجا را قبول دارم» این بخشهایی از اظهارات یکی از مخاطبان جوان در مراجعه به مطب پزشکی است که اتفاقاً وی نیز این پزشک را از برنامه خندوانه شناخته و به او مراجعه کرده است.
این حکایت تنها برشی از اتفاقاتی است که همه روزه در مطب برخی پزشکان که چندان هم کم تعداد نیستند در حال رخ دادن است. در این میان از نقش پررنگ رسانه ملی در تبلیغ برای چنین افرادی نمیتوان به سادگی عبور کرد. کافی است تا پزشکی برای یکبار در یکی از برنامههای تلویزیونی حاضر شود. این بهترین شیوه بازاریابی است و برخی گزارشات حکایت از آن دارد که این قبیل پزشکان حاضرند برای حضور در برنامههای پرمخاطب تلویزیونی هزینهاش را هم بپردازند؛ چراکه این هزینه بازگشت خوبی دارد و میتواند مطبشان را از بیمارانی که از اقصی نقاط کشور به امید درمان به این مطبها آمدهاند، پر کند. اما درصد بالای جمعیتی که برای نخستینبار به این مطبها مراجعه کردهاند، خود گویای کیفیت درمان این پزشکان است.
ویزیت گروهی تخلف است
در برابر چنین اتفاقاتی و به خصوص ماجرای ویزیتهای گروهی بیماران در برخی مراکز دولتی و بیمارستانهای خصوصی ایرج حریرچی، سخنگوی وزارت بهداشت میگوید: متأسفانه این موضوع اتفاق جدیدی نیست و از نظر ما تخلف محسوب میشود و متأسفانه در برخی موارد خصوصاً در بخش خصوصی که کمبود قابل توجه نداریم هم دیده میشود. ما از پزشکان درخواست داریم که چند نفر را هم زمان ویزیت نکنند. در عین حال از مردم میخواهیم که در مواجهه با چنین موضوعی اعلام نظر و بر حفظ محرمانگی اسرار بیمار تأکید کنند. البته نظارت در این زمینه بر عهده نظام پزشکی است و واحدهای مربوط به دانشگاههای علوم پزشکی هم میتوانند این نظارت را انجام دهند.
وی در عین حال میافزاید: البته باید توجه کرد که ما در برخی مناطق کشور و در بخش دولتی با کمبود پزشک عمومی و متخصص مواجهیم و گاهی بنا به ضرورت و از روی ناچاری چنین شرایطی رخ میدهد؛ چراکه تعداد متخصصان ما کم بوده و توزیع آنها هم به دلیل محدودیتهایی که وزارت بهداشت دارد نامتقارن است. حتی در بیمارستانهای ارجاعی برخی شهرهای بزرگ هم پزشک ما در یک شیفت کاری باید 50 تا 60 بیمار را ویزیت کند که منجر به تراکم میشود و ما از این بابت از مردم عذرخواهی میکنیم و امیدوارم با تدابیری مانند بومیگزینی این مسئله حل شود. در عین حال با توسعه متوازن و بهبود شرایط زیست در مناطق محروم و با محرومیتزدایی میتوان بخش عمدهای از این مسئله را حل کرد.
حریرچی درباره زمانی که طبق قانون یک پزشک باید برای ویزیت بیمار در نظر بگیرد، هم اینگونه توضیح میدهد: طبق مصوبه دولت متوسط زمان ویزیت برای پزشک عمومی حداقل 15 دقیقه، برای پزشک متخصص حداقل 20 دقیقه، برای پزشک فوقتخصص حداقل 25 دقیقه و برای روانپزشک حداقل 30 دقیقه زمان ویزیت مشخص شده است.
با تمام اینها واقعیت با اظهارات سخنگو تناقضی آشکار دارد و ماجرای فقدان نظارت بر عملکرد پزشکان را جدیتر به رخ میکشد.