سرویس بین الملل فردا: مهم‌ترین تحول چند روز گذشته سوریه را می‌توان حمله غافلگیرکننده ارتش اسرائیل به یک مرکز نظامی سوریه دانست که به نظر می‌رسد باید در ادامه آن منتظر واکنش‌های طرف‌های درگیر در این جنگ بود. کار این مرکز نظامی کار بر روی موشک‌های پیشرفته و بهبود عملکرد آن‌ها است. این حمله البته در برابر حمله چند سال پیش به راکتور اتمی سوریه ارزش راهبردی چندانی ندارد با این حال می‌توان در مورد دلایل مبادرت اسرائیل به این کار را از چند منظر بررسی کرد. برخی از منابع غربی ادعا کرده اند که این مرکز سه جانبه از سوی سوریه، حزب الله و ایران اداره می‌شده است و یکی از مهم‌ترین دلایل این حمله را می‌توان ترس اسرائیل از تولید موشک هایی دقیق و با برد طولانی دانست که می‌توانند اسرائیل را نیز مورد هدف قرار دهند. این حمله اسرائیل احتمالا بر مبنای همان جمله بگین در سال 1981 است که گفته بود اسرائیل در این گونه موارد حمله پیش دستانه به اهداف دشمن خود می‌کند.
پیام دوم این اقدام سیاسی بود. پیش از این نیز بنیامین نتانیاهو به شدت به مسکو و واشنگتن بابت توافق جولای حمله کرده بود، توافقی که به حزب الله و ایران اجازه می‌داد تا 10 کیلومتری اسرائیل پیش روند. دلهره اسرائیل به حدی بود که یک تیم از موساد به کاخ سفید فرستاد و خود نیز به موسکو رفت و با پوتین درباره این توافق صحبت کرد. نتانیاهو از این جهت برای پیدا کردن مفری سیاسی و نجات دادن خود باید با این حمله راه حلی سیاسی برای خود قرار می‌داد.
نکته عجیب در این میان آن است که این حمله با حضور سیستم ضد موشکی روسیه صورت گرفته است و روسیه نیز واکنشی به آن نشان نداده است. در واقع می‌توان گفت که یا روسیه از این حمله خبر نداشته است که خود این مساله نتایج و تبعات خاصی دارد و یا این که خبر نداشته است و نتوانسته است با این حمله مقابله کند که نشان دهنده ضعف آن است.
اما تبعات این حمله چه خواهد بود؟ احتمالا در روزهای آتی باید شاهد پاسخ ایران و یا سوریه به این حمله باشیم با این حال بعید به نظر می‌رسد که این پاسخ به جنگی بزرگ منجر نخواهد شد چرا که برای هر دو طرف هزینه‌های سنگین خواهد شد.
