تابلو شام آخر اثر لئوناردو داوینچی یکی از معروف‌ترین تابلوهای نقاشی این هنرمند ایتالیایی است که تحسینهای فراوانی را در طول تاریخ به همراه داشته و مطالعات زیادی نیز برروی آن به عمل آمده. این تابلو در حقیقت روایت آخرین شامی است که حضرت عیسی قبل از به صلیب کشیدن شدن با یارانش صرف کرده و داوینچی این تابلو را بین سالهای 1495 تا 1498 کشیده است. این تابلو در یکی از سالنهای صومعه سانتا ماریای شهر میلان نگهداری می‌شود. مهم نیست که این تابلو را از نزدیک دیده‌اید یا نه؛ درهرصورت لازم و ضروری است تا همه ما از نکات جالب توجهی در مورد این تابلو مطلع باشیم. در گزارشی سه قسمتی قصد داریم تا نکات جالب تابلوی شام آخر را با شما مطرح کنیم. این بخش دوم گزارش ماست:
6- از بین رفتن تدریجی تابلو:
با وجودی که تابلوی شام آخر یکی از محبوبترین تابلوهای تاریخ هنر است، اما تجربه استفاده از چسب رنگ برروی سنگ توسط داوینچی، یک تجربه ناکام بود. در اوایل قرن شانزدهم و حدود 50 سال بعد از اتمام شام آخر بود که این تابلو شروع به پوسته پوسته شدن کرد و پوسیدگی اش آغاز شد. این درحقیقت از بین رفتن تدریجی یک شاهکار بود. تلاشها برای ترمیم ابتدایی این تابلو تنها اوضاع را بدتر کرد. لرزش‌های حاصل از بمبهای جنگ جهانی دوم این تابلو را تا مرز نابودی پیش برد ولی نهایتا در سال 1980، فعالیت 19 ساله برای ترمیم این تابلو آغاز شد. شام آخر ترمیم شد ولی در این مسیر سخت و پرفراز ونشیب بخشهای فراوان و جزئیات ظریفی از تابلو از میان رفت.
7- چکش و میخ، یاران داوینچی در خلق پرسپکتیو:
یکی از نکاتی که گیرایی تابلوی شام آخر را افزایش زیادی داده، استفاده از پرسپکتیو در این تابلو است. داوینچی برای آنکه بتواند این کار را انجام دهد، یک میخ را با چکش به دیوار می‌کوبید و سپس ریسمانی را به صورت نواری امتداد می‌داد تا بتواند ردهایی به جا بگذارد تا بدین ترتیب به دستش در خلق زوایای مناسب در این نقاشی کمک کند.
8- از بین رفتن بخش هایی از تابلو در هنگام ترمیم:
در سال 1652 یک راهرو به دیواری که نقاشی شام آخر روی آن قرار داشت متصل شد. ساخت این راهرو باعث شد تا بخش میانی قسمت پائینی تابلو (که پاهای حضرت عیسی در آن قسمت قرار داشت) آسیب دیده و از بین برود.
9- چهره یهودای خائن در تابلو:
گفته می‌شود که داوینچی چهره تک تک حواریون و یاران حضرت عیسی در تابلو را با اتکا به شخصیت‌های واقعی آنها کشیده است و وقتی نوبت به کشیدن چهره یهودا، یار خائن حضرت عیسی (نفر پنجم از سمت چپ که کیسه‌ای نقره‌ای رنگ را روی دوشش دارد) رسید، داوینچی مدتی در زندانهای شهر میلان پرسه زد تا بتواند به بهترین نحو ممکن چهره یک فرد پست و رذل را به تصویر بکشد.
10- انگشت اشاره توماس:
در سمت راست حضرت عیسی، توماس را به صورت ایستاده می‌بینیم که انگشت اشاره اش را به سمت آسمان نشانه گرفته. برخی‌ها معتقدند که این ژست که در حقیقت تفکیک یک انگشت توماس از سایر انگشتانش است، در واقع نکته‌ای کلیدی است که در داستانی در انجیل به آن اشاره شده وبه زنده شدن حضرت عیسی پس از به صلیب کشیده شدن مرتبط می‌شود. توماس به آنچه چشمانش می‌بیند تردید دارد و از حضرت عیسی می‌خواهد تا انگشتش را زخم کند تا او مطمئن شود که بیدار است و آنچه می‌بیند واقعی است.
