فرآورده های غذایی محبوب؛ دستپخت ارتش آمریکا

وب‌سایت گانز مانیتور: آیا تا به حال درباره تاریخچه پیدایش غذا هایی که میل می کنید، دقت کرده اید؟ هر طعم دلنشین، داستانی متفاوت را در دل خود جای داده است که شنیدن آن برای طرفدارانش خالی از لطف نخواهد بود.

 

جالب است بدانید بسیاری از غذا های فرآوری شده که از سوپرمارکت ها و یا به صورت آماده از فست فود های مختلف خریداری می کنید، با استفاده از تکنیک های اختراع شده توسط ارتش متولد شده اند. دلیل اصلی تولید چنین محصولاتی، نگه داری مطمئن و انتقال آسان مواد غذایی به نیرو های نظامی در شرایط دشوار جنگ بوده است.

نان های سوپرمارکتی

 

 

اولین مورد به محصولی اختصاص دارد که به طور گسترده در سراسر دنیا استفاده می شود. حتی شما نیز می توانید یکی از طرفداران اصلی آن باشید بدون آن که بدانید از جمله مواد غذایی خلق شده به دست ارتش آمریکا است! تفاوت اصلی نان هایی که در نانوایی ها پخت می شوند با نان های سوپرمارکت ها یا به اصطلاح تست در بیات شدن آن ها است.

 

اگر نان طبیعی برای مدتی در محیط باقی بماند کهنه شده و حتی ممکن است کپک بزند، در حالی که این اتفاق برای نان های تستی که از فروشگاه ها خریداری می کنید نمی افتد. آنزیم های موجود در این مدل نان ها مانند میزبان باکتریایی خود، گرمای پخت را تحمل کرده و برای هفته های متوالی به کار خود ادامه می دهند. بدین ترتیب محصول نرم و تازه نگه داشته می شود.

 

---

 

 

 

مک ریب نوعی ساندویچ گوشت است که نخستین بار توسط رستوران های زنجیره ای مک دونالدز و با طرحی از جانب ارتش آمریکا، در سال 1981 میلادی سرو شد. شاید باور این مطلب کمی دشوار باشد اما در منوی فست فود محبوب مک دونالدز، غذا هایی وجود دارد که مستقیما زاییده ی افکار ارتش آمریکا محسوب می شوند! مک ریب با برش های خیار شور و پیاز پر می شود و چاشنی آن سسی مخصوص خواهد بود. گفته می شود یک عدد مک ریب مک دونالدز، 500 کیلوکالری انرژی در اختیار بدن قرار می دهد.

 

 

اسنک های ذرتی حرارت داده شده برند چیتوز، همگی یکی دیگر از اختراعات خوشمزه ارتش آمریکا هستند. به منظور کاهش وزن و حجم بسته بندی مواد غذایی که منجر به حمل و نقل راحت تر آن ها می شد، اسنک های چیتوز طی جنگ جهانی دوم معرفی شدند. مواد اصلی به کار رفته در تولید این محصول ذرت و پنیر است. در ایران نیز صنایع غذایی دینا اسنکی مشابه چیتوز شرکت فریتولی آمریکا تولید می کند که محبوبیت زیادی بین گروه های سنی مختلف دارد.

 

 

 

شکلات های انرژی زا نتیجه نزدیک به یک قرن تحقیق و بررسی به منظور تولید محصولی کم حجم، سبک و بسیار مغذی هستند! نخستین نمونه از این محصولات در دهه 1940 وارد بازار شد. لازم به ذکر است که از این فرآورده های انرژی زا توسط فضانوردان نیز استقبال بی نظیری به عمل آمد و همان طور که می دانید امروزه طرفداران زیادی را به سوی خود جذب کرده است.

 

 

 

غذا های نیمه آماده که تحت عنوان غذا های یخ زده نیز شناخته می شوند، وعده های بسته بندی شده به صورت منجمد و یا سرد هستند. این غذا ها نیازی به هیچ گونه آماده سازی نداشته و تنها کافیست آن ها را گرم کنید. غذا های نیمه آماده برای اولین بار توسط یکی از پیمانکاران نیرو های مسلح آمریکا اختراع شد و گوشت، سبزیجات و همچنین سیب زمینی از جمله اصلی ترین موادی بود که داخل بسته بندی ها به چشم می خورد. چندی بعد نیز اجاق مایکروویو؛ یکی دیگر از ابتکارات نظامی، با هدف تسریع فرآیند گرم کردن غذا های نیمه آماده تولید شد.

 

 

 

یکی دیگر از محصولات غذایی اختراع شده توسط ارتش آمریکا، گوآکاموله منجمد نام دارد. این فرآورده در واقع یک سس با پایه آووکادو است که در اصل متعلق به آزتک های مکزیکی بوده و به تدریج وارد فرهنگ آشپزی آمریکایی شده است. به دلیل ابعاد جمع و جور بسته های منجمد و همچنین ارزش غذایی مطلوب آن، گوآکاموله یخ زده مورد استقبال نیرو های نظامی قرار گرفته است.

 

 

 

غذا هایی که ماندگاری مناسبی در شرایط دمایی اتاق دارند، در مقایسه با دیگر محصولات غذایی به دوز پایین تری از مواد نگه دارنده نیازمند خواهند بود و این یک مزیت بزرگ محسوب می شود. نان های ذرت نرم از این قابلیت برخوردار بوده و به خوبی در دمای اتاق ماندگار هستند. همین ویژگی در کنار طعم مطلوب این نان ها سبب شده تا نیرو های نظامی به راحتی از آن ها استفاده کنند و مشکلی برای نگه داری و ذخیره سازی نداشته باشند.

 

 

 

یکی از بزرگ ترین، طولانی ترین و در عین حال پر هزینه ترین برنامه های تحقیقاتی ارتش آمریکا در صنعت مواد غذایی، استریلیزاسیون با استفاده از پرتو خواهد بود. هم اکنون تنها اقلام موجود در سوپرمارکت ها که با این روش سترون می شوند، ادویه جات و ترشی ها هستند. این روش می تواند پاتوژن های مرگبار را به ویژه در محصولاتی که به کشور وارد می شوند، با ضریب اطمینان بالایی از بین ببرد. برای این برنامه بیش از 80 میلیون دلار بودجه و چهار دهه زمان صرف شده است.