روستای دیوا عمران در شهرستان بابل از بخش بندپی می باشد.روستایی تاریخی که هنوز بافت قدیمی و کهن خود را حفظ کرده و بوی روزگاران خاطره انگیز گذشته را می دهد. درباره وجه تسمیه دیوا روایت شده است که دیو به معنای پهلوان و انسانهای قوی و چالاک و الف آن پسوند مکان است بنابراین دیوا یعنی منطقه ی پهلوان نشین. روستای دیوا سکونت گاه دو طایفه عمران و ملک شاه است که این دو طایفه از طوایف ساکن بندپی هستند. این روستا از شمال به روستای دولت رودبار ، از جنوب به جنگلهای انبوه ، از غرب به روستای شیاده و از شرق به رودخانه پرآوازه ی کلارود منتهی می شود. روستای دیوا دارای 120 نفر جمعیت است و مجموعا 700 را تشکیل می دهد. مساحت این روستا 5.5 هکتار و شغل مردم آن غالبا کشاورزی است . تکیه قدیمی روستای دیوا عمران قدمی 120 ساله دارد و معماری آن به زمان قاجار برمی گردد.
