روستای درویشان در 35 کیلومتری شهرستان سنندج و 10 کیلومتری بخشداری سیروان واقع شده است که با عبور از روستاهای سواریان و عنبر آباد به روستای درویشان ختم می شود. در جنوب روستا، روستای خانقاه گلین، در شمال آن برزآباد، در غرب عنبر آباد و در شرق آن روستای توریور است. وجه تسمیه روستای درویشان به این ترتیب است که در قدیم روستای درویشان مکان دراویش منطقه ژاورود شرقی بوده است. این روستا در میان روستاهای اطراف بوده و به عنوان مرکز از این روستا یاد می شود. بزرگمردانی همچون مرحوم مهندس بهاءالدین ادب و شاعر معروف عبدالغفار وارستگان و پهلوان عبدالله احمدی در این روستا بزرگ شده و از افتخارات این روستا بودند. زبان اصلی مردم روستا کردی سورانی است که شاخه ای از زبان کردی محسوب می شود. این روستا دارای جمعیتی بالغ بر350 نفر است. از امکانات این روستا می توان به: جاده آسفالته، آب، برق، تلفن و مرکز بهداشت و همچنین مدرسه ابتدایی و راهنمایی اشاره کرد. کوه های اطراف روستا عبارتند از: خزیله بانه ، بان دار تایل و مجیکه است. اکثریت مردم این روستا مشغول به کار کشاورزی هستند محصولاتی همچون توت فرنگی نیز در این روستا بسیار یافت می شود و خیار، گوجه فرنگی، گردو، لوبیا سبز، بادمجان، پیاز و حتی پسته و انار در این آبادی موجود است. در کنار کار کشاورزی بعضی از اهالی روستا مشغول به دامداری و زنبورداری هستند که زندگی و معاش خود را تامین میکنند. چشمه های مشهوری همچون: کانی بیکم، کانی بنگر در این روستا قرار دارد. این روستا دارای سه مسجد است که یکی بالای 200 سال قدمت دارد، یکی دیگر دارای دو طبقه است به مساحت 300 متر زیربنا که از اهالی روستاهای همجوار برای نماز جماعت به این مسجد می آیند. همچنین مسجد دیگری در سال 1390 احداث شد.
