کورک ( دمل )

12 نکته برای پیشگیری از دمل

دمل ها را می توان به آتشفشان بدن تشبیه کرد. دمل ها مانند کوه آتشفشانی « پاپوکاتپل »(1) و « آتنا »(2) فوران می کنند. مانند آتشفشان « کیلوآ »(3) سرازیر می شوند و مثل دهانه ی کوه « کاراکوتوا »(4) (واقع در شرق جاوه) از خود اثر به جای می گذارند. ولی هیچ وقت به زیبایی کوه فوجی(5) نمی رسند. واقعیت زیست شناختی در مورد کورک ها به این قرار است: باکتری های استافیلوکوکوس طی یک حمله به پوست نفوذ می کنند و موجب عفونی شدن غده های چربی یا فولیکول های مو می شوند. سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با باکتری های گلبول های سفید خود را به آنجا می فرستد تا به کشتن مهاجمان بپردازند؛ در نتیجه ی این جنگ (یعنی التهاب) چرک تولید می شود. یک آبسه ی پر از چرک نزدیک به سطح پوست شروع به رشد کرده، مرتفع، دردناک و قرمز رنگ می شود. گاهی اوقات بدن کورک را جذب می کند. کورک ها غالباً دردناکند و ظاهر خوب و خوشایندی ندارند. گاهی اوقات جای آن ها پس از خوب شدن بر روی پوست باقی می ماند. در موارد نادری کورک ها خطرناک می شوند. اما در بیشتر موارد می توان آن ها را در منزل با استفاده از روش های زیر درمان کرد.

به سطح آوردن محتویات کورک

کمپرس گرم بهترین روش برای درمان کورک محسوب می شود. با این کار محتویات کورک به سطح آمده، خارج می شوند و درمان آن سریع تر انجام می گیرد. با مشاهده ی اولین علایم بروز کورک روزی 3 تا 4 بار، هر بار به مدت 20 تا 30 دقیقه از کمپرس آب گرم استفاده نمایید. هنگام انجام کمپرس مرتباً حوله را در آب گرم فرو ببرید و دوباره روی کورک بگذارید تا از گرمای حوله کاسته نشود. اگر برای آوردن محتویات کورک به سطح 5 تا 7 روز مجبور به ادامه ی کمپرس آب گرم شدید امری عادی است و جای نگرانی نیست.

ادامه ی کمپرس آب گرم

ادامه ی آب گرم تا سه روز پس از باز شدن و تخلیه ی کورک از اهمیت بسیاری برخوردار است. چرک داخل کورک باید به طور کامل خارج شود. علاوه جهت تمیز نگه داشتن کورک می توان آن را پانسمان کرد. ولی این کار ضروری نیست. پانسمان کورک مانع ازریختن چرک و عفونت داخل آن بر روی لباس ها می شود.

تخلیه ی کورک

هنگامی که چرک کورک به سطح می آید به شرط آن که کورک کوچک باشد و احتمال انتشار و پخش شدن عفونت وجود نداشته باشد، ترکاندن آن به وسیله ی سوزنی که روی شعله آتش سترون شده است، مانعی ندارد. می توان به منظور تخلیه ی کامل چرک، کورک را فشارداد. پزشکان اغلب از انتشار عفونت به بافت های زیرین پوست و وارد شدن عفونت به سیستم لفنی در اثر فشار دادن کورک واهمه دارند. اما در حقیقت این اتفاق به ندرت رخ می دهد. گاهی صبر کردن برای آن که سر کورک خود به خود باز شود و تخلیه گردد، موجب آلودگی و عفونت بیشتر می شود. زیرا اغلب هنگام خواب می ترکد. اگر ساکنان شهر پمپی(6) هم می توانستند در کوه حفره ای ایجاد کنند حالا شهرشان زیر گدازه مدفون نشده بود!

استفاده از مواد ضدعفونی در صورت دلخواه

در حقیقت مصرف این گونه مواد پس از باز شدن سر کورک لزومی ندارد. می توان گفت این کار تقریباً هیچ ارزشی ندارد چون عفونت موضعی است. بهترین کار آن است که عفونت داخل کورک تخلیه شود. اما دکتر « آدریان کانولی » مصرف پمادهای آنتی بیوتیک مجاز بدون نسخه، ازقبیل Neosporinویا Sterile Baciteracin را جهت اطمینان بیشتر توصیه می کند.

کشتن باکتری های استافیلوکوک

به گفته ی دکتر « کانولی » چنانچه مستعد ابتلا به کورک باشید، می توانید از احتمال بروز آن بکاهید. البته پیشگیری از بروز کورک به طور کامل ممکن نیست. اما به کمک صابون های ضدعفونی کننده نظیر صابون بتادین می توان پوست را تمیز نگه داشت و به این ترتیب از رشد و تکثیر باکتری های استافیلوکوک کاست. حال یک توصیه دیگر: کورک ها معمولاً کیست هایی هستند که عفونت در آن ها تجمع کرده است. دستکاری کیست مطمئن ترین راه برای بروز کورک است. بنابراین کیست ها را دستکاری نکنید و یا برداشتن آن را به پزشک واگذار کنید.

مانع از انتشار باکتری ها شوید

هنگامی که کورک در حال تخلیه است اطراف آن را تمیز نگه دارید. در این قبیل مواقع به منظور کاهش احتمال انتشار عفونت به سایر نقاط بدن، به جای حمام کردن فقط دوش بگیرید. پس از تخلیه کورک و قبل از تهیه ی غذا دست ها را کاملاً بشویید. زیرا باکتری های استافیلوکوک می توانند غذا را آلوده کرده، باعث مسمومیت غذایی شوند.

استفاده از روش قدیمی

دکتر « وارو ای. تایلر » استفاده از ضمادی که در قدیم از شیر گرم، نان و برگ گیاه باباآدم، یا موم کندوی زنبور (بی عسل) - که البته اگر زنبورها مشغول کار و یا در گردش نباشند کمی خطرناک است - تهیه می شد را توصیه می کند. هر یک از این مواد در به سطح آوردن چرک کورک نقش دارند و به احتمال زیاد اثر آن ها به اندازه ی تأثیر کمپرس آب گرم به وسیله ی یک حوله است.

روشی متفاوت

غذا تنها برای خوردن نیست

در قدیم گفته می شد درمان های خانگی کورک به نزدیکی ظرف میوه به شما هستند. موارد زیر همگی توسط « مایکل بلِیت » توصیه شده اند و در واقع جایگزین کمپرس آب گرمند. هرچند ساعت یک بار باید از یکی از آن ها استفاده کرد.
0 یک ورقه گوجه فرنگی گرم.
0 یک ورقه پیاز خام.
0 سیر کوبیده شده.
0 برگ های بیرونی کلم.
0 یک کیسه چای سیاه.

هشدار پزشکی

چنانچه باکتری های داخل کورک وارد جریان خون شوند، مسمومیت خونی ایجاد می شود. پس فشار دادن کورک دراطراف بینی و لب ها خطرناک است. زیرا این کار باعث راه یافتن باکتری ها به مغز می شود. نقاط دیگری از بدن که فشار دادن کورک در آن ها خطرآفرین است عبارتند از: زیر بغل، کشاله ی ران و سینه ی زنان شیرده. در صورت وجود حساسیت و درد شدید کورک یا قرار داشتن آن زیرقسمت های ضخیم پوست مانند پشت و نیز در صورتی که سن فرد خیلی کم یا خیلی زیاد بوده و یا فرد بیمار باشد، برای درمان کورک باید به پزشک مراجعه نمود. در صورت مشاهده ی خطوط قرمز رنگ به صورت شعاعی در اطراف کورک و یا هرگونه علایم عمومی از قبیل تب و لرز و یا تورم غدد لنفاوی، مراجعه به پزشک به دلیل احتمال انتشار عفونت به سایر نقاط بدن الزامی است. بنا به گفته ی دکتر « آدریان » افراد مبتلا به مرض قند بیش از سایرین مستعد ابتلا به کورک و خطرات ناشی از آن بوده و ممکن است به مصرف یک دوره آنتی بیوتیک داشته باشند. گاهی اوقات کورک ها علامتی از بیماری های جدی دیگرند.
1. Popocatepetl.
2. Etna.
3. Kilauea.
4. Krakatau.
5. Fuji.
6. Pompeii شهری در ایتالیا که به طور کامل زیرگدازه های آتشفشان «وِزوو» دفن شد. «ویراستار پزشکی»
منبع مقاله :
تکاک، دبورا، (1388) درمان های خانگی، مترجم: مینا اسماعیلی، ویراستار پزشکی: نوید محمدی، تهران: گلبرگ، چاپ پنجم