پل کله نام پلی بر روی زاینده رود در نزدیکی روستای پل کله در استان اصفهان است و ارتباط دو روستای نوگوران و مدیسه را بر قرار میکند این پل از آثار تاریخی است و قدمت آن به پیش از دوران صفویه بر می‌گردد. این پل که در شهرستان لنجان و 35 کیلومتری جنوب غربی شهر اصفهان واقع شده است، دارای 98 متر طول، 6 متر عرض و 11 دهانه می باشد که از مصالح آجر ، سنگ و ساروج ساخته شده است و به علت وجود باغ ها و بیشه زارهای اطراف آن از تفرجگاه های مردم اصفهان و مسافران عبوری می باشد.
تاریخچه
آنگونه که منقول می باشد در روزگار صفوی که دوران عظمت و شکوه اصفهان بود، شاه عباس صفوی اقدام به نوسازی راه ارتباطی کهن بین بختیاری و خوزستان کرده و در جهت سهولت حمل ونقل و هموار کردن راه قدیمی لنجان پلی جدید در حاشیه شمالی زاینده رود ایجاد نمود که به سوی غرب اصفهان بود، این راه هموار پلیست که بر روی زاینده رود و در مجاورت روستاهای نوگران و مدیسه قرار دارد و در ابتدا پل قلعه نام داشت ولی به تدریج تحت تاثیر گویش رایج این مردمان پل کله خوانده شد.
این پل قدیمی و معروف که چندین بار بازسازی شده است در گذشته راه عبور اصفهان به شهرکرد بوده است و مردم اصفهان و نقاط دیگر برای گردش و تفریح کنار آن می‌روند.
این پل ارتباط بین لنجان با استان چهار محال و بختیاری را بر قرار میکند و در گذشته اطراقگاه اشتران از سفر استان اصفهان به چهار محال بوده است فضای بسیار زیبایی دارد در حاشیه زاینده رود روستا های کله مسیح کله مسلمان و از طرف شرق شهر سده را به هم ار تباط میدهد.
خطر تخریب
بدلیل اهمیت ندادن به این اثر تاریخی با قدمت بالا در حال تخریب میباشد. این پل در سال 1300 در اثر سیل آسیب دید و توسط اهالی به صورت غیر اصولی مرمت شد. همچنین در سال 1353 مرمت‌هایی بر روی این پل انجام گرفت. تا سال 1363 تمامی ترافیک استان‌های اصفهان و چهارمحال از روی این پل عبور می‌کرد. با احداث پل جدید بخش اعظم بار از روی این پل برداشته شد ولی در حال حاضر نیز به دلیل عدم وجود پل جایگزین تنها راه دسترسی محلی روستاهای اطراف بوده و عبور خودروهای سنگین و سبک پل را تهدید میکند.
ثبت در آثار ملی
پل کله در 23 شهریور 1382 به شماره 10238 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
