این اثر در تاریخ 21 اردیبهشت 1376 با شمارهٔ ثبت 1875 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل در روستاى خسروآباد و بر روى رودخانهٔ شهاب (شاه‌آب) احداث شده و داراى دو چشمهٔ اصلى و دو چشمهٔ کوچک در طرفین چشمه‌هاى اصلى است. طاق‌هاى هر چهار چشمه جناغى است که تا بلندى 155 سانتى‌متر از تخته سنگ‌هاى لاشه‌اى ، به ابعاد مختلف و با ملاط گچ ساخته شده و روى سنگ‌ها سه رج آجر چهارگوش چیده شده است. به نظر مى‌رسد که بعد از ساختن پایه‌ها ، ابتدا قسمت‌هاى مرکزى طاق چشمه‌ها را ساخته‌اند و پس از آن ، آجرهاى افقى را چیده و پل را تمام کرده‌اند؛ زیرا این دو قسمت به هیچ طریقى درهم قفل و بست نشده است. مصالح ساختمانى این پل آجرهایى به ابعاد 5×21×21 ، سنگ لاشه‌هایى با ابعاد مختلف ، سنگ‌تراش ، قلوه‌سنگ و گچ است. پل فاقد تزئینات بوده و فقط در وسط چشمه‌ها نوعی آجر کاری سنتی به شیوه نو در آن دیده می‌شود. در ادوار مختلف تعمیرات موضعی روی آن انجام گرفته است. از بانی و مؤسس پل تا کنون اطلاعات دقیقی به دست نیامده است.
