این بنا در میدان محله سرحمام شهرستان بابل واقع گردیده و به صورت مسجد و مدرسه در سال 1092 توسط حاج کاظم بیک ساخته شده و در سال 1101 توسط پسرش- آقا محمد رضا- و سپس در سال1169 ه-. ق توسط مولانا میرنظام الدین محمد تعمیر شده است . بنای مسجد شامل حیاطی بزرگ و مربع شکل است . در دو طرف شرق و غرب حیاط، ایوان هایی با پوشش مسطح سفال پوش، متکی بر هشت فیلپا قرار دارد . شبستان اصلی مسجد، در سمت جنوب قرار دارد و از سه قسمت اصلی تقسیم می شود . قسمت میانی، بزرگتر است و با گنبد اصلی پوشش یافته است . این گنبد بر روی چهار طاق جناغی که بر روی چهار فیلپا قرار گرفته، استوار شده است . دو قسمت دیگر، در طرفین گنبد اصلی قرار گرفته و با گنبدهای کوچکتری پوشش یافته اند . سمت غربی، محلی برای زنان، و سمت شرقی، مقبره سه تن از علما است . در ضلع جنوبی بخش میانی، محرابی تعبیه شده که بر دو طرف آن، دو سنگ نوشته، متضمن ابیاتی به تاریخ 1169 ه-. ق و به خط نستعلیق نصب شده است . این مسجد در سال 1342 شمسی توسط متولی آن- محمد جعفر کاظم بیگی- تعمیر گردید و سردر ورودی شمالی آن از نو ساخته شد.
