این بنا در کنار خیابان مدرس، نرسیده به خیابان نواب واقع گردیده و از آثار قابل توجه اواخر دوره زندیه است که در سال 1196ه-. ق توسط حاج علی خان زنگنه، از نوادگان شیخ علی خان معروف و حاکم کرمانشاه، ظاهرا به جای مسجد قدیمی تری بنا گردیده است . سید عبداللطیف جزایری که قبل از سال 1195 ه-. ق در کرمانشاه بود، از بنای قدیمی آن یاد می کند . بنای مذکور ظاهرا متشکل از مسجد، مدرسه و حسینیه بوده که در دوره های اخیر، بخش وسیعی از آن دستخوش تغییرات و ویرانی گردیده است . همچنین در دوره قاجار، در بخشی از محدوده مسجد، از سوی امیر نظام زنگنه، بنای مشهور به مسجد امیری بنا گردیده بود که در بمباران سال 1359 ه-. ش ویران گردید و امروزه با بناهای جدیدی جایگزین شده است. آنچه از بنای قدیمی مسجد باقی مانده، بخشی از شبستان ستوندار و هشتی ورودی است . شبستان مذکور در گذشته به چهل ستون معروف بوده که بخشی از آن در خیابان کشی های اخیر از بین رفته است . شبستان کنونی، مربعی به ارتفاع تقریبی 7 متر است که پوشش طاق و گنبد آن در وسط بر روی 16 ستون در 4 ردیف ستون 4 تایی قرار گرفته است . ستون ها چهارگوش و ابعاد هرکدام 1×1 متر است . بر روی این ستون ها و دیوارهای کناری، تعداد 25 پوشش گنبدی از نوع چهار بخشی استوار شده است . کلیه سطوح داخلی شبستان به غیر از محراب که مختصر تزیینی دارد، فاقد تزیین خاصی است . محراب بنا در زاریه جنوب شرقی واقع گردیده و روبه روی آن در ضلع شمالی، ورودی شبستان تعبیه شده است . در گوشه جنوب غربی بنا، پلکانی برای دسترسی به بالاخانه ای که گویا زمانی قسمتی از مدرسه بوده، ساخته شده است . در اولین دهنه سمت راست ورودی، سه کتیبه متضمن تاریخ 1200ه-. ق و مطالبی مربوط به خرید و فروش و موقوفات مسجد نصب شده است.
