این بنا در جانب جنوبی کوه پهنا و نزدیک شهرستان داراب در 111 کیلومتری جنوب شرقی فسا واقع گردیده و به صورت کامل در دل صخره کوه کنده شده است . محققان بر این عقیده اند که بنای اولیه این مسجد مربوط به دوره ساسانیان بوده و در دوره اتابکان فارس – 652ه-.ق – با تعیبه محراب و تغییراتی به مسجد تبدیل شده است . نقشه بنا عبارت از محوطه صلیبی شکلی است که در اطراف آن، دورتادور، رواقی با جرز و ستون و دهانه های طاقدار قرار گرفته است . پوشش چهار بازوی محوطه صلیبی شکل، به صورت طاق گهواره ای ساخته شده؛ اما پوشش بخش میانی را به صورت مربع بریده و فضای روبازی تهیه دیده اند و در زیر آن و وسط تالار، حوض چهارگوش کم عمقی ساخته اند . در دوره اتابکان فارس، در ضلع جنوبی تالار صلیبی شکل، محرابی سنگی تراشیده و سه کتیبه در بازوی جنوبی تالار و اطراف محراب حجاری کرده اند . متأسفانه بخش عمده کتیبه ها آسیب دیده؛ با این حال می توان نام اتابک ابوبکر و تاریخ652 ه-. ق را در آن مشاهده کرد . این بنا به شماره 229 به ثبت تاریخی رسیده است .
