در خیابان طالقانی امروز مسجدی قرار دارد که با توجه به کتیبه ی سردر آن در زمان سلطنت شاه طهماسب اول صفوی ساخته شده است. این کتیبه در حال حاضر در کاخ چهلستون نگهداری می شود و به همراه سردر، در مجاورت یکی از دیوارهای این کاخ نصب شده است.
توضیح اینکه در حدود 50 سال پیش که خیابان طالقانی امروز که در آن زمان خیابان خوش و بعد از آن خیابان شاه نامیده می شد تعریض می شد این سردر در معرض نابودی قرار گرفت بنابراین سردر عیناً به کاخ چهلستون منتقل شد و امروز بازدید کنندگان کاخ چهلستون، این سردر زیبا و کتیبه آن را نیز مشاهده می کنند.
به هر حال کتیبه سردر که به خط ثلث با کاشی سفید معرق بر زمینه لاجوردی با خط ابوسعید امامی نوشته شده، تاریخ 905 هجری قمری را بر خود دارد. به موجب مفاد این کتیبه و تحقیقات پژوهشگران، بانی و سازنده این مسجد قطب الدین علی باب الدشتی بوده است.
مسجد قطبیه صحن کوچکی دارد و به دلیل تعریض خیابان از در ورودی مسجد مستقیماً به شبستان گنبد دار وارد می شویم. این شبستان دارای 4 صفه است که قبری در صفه شمالی قرار دارد.
اگر چه کتیبه ای که بر سنگ سیاه قبر نوشته شده صاحب قبر را شخص دیگری می داند، اما مردم اصفهان آن را متعلق به قطب الدین باب الدشتی می دانند و زیارت می کنند. در صحن مسجد سنگابی قرار دارد که اشعاری به خط نستعلیق برجسته بر آن نوشته شده است.
مفاد این اشعار حاکی از این است که این سنگاب در سال 1307 هجری قمری به هنگام سلطنت ناصر الدین شاه قاجار نصب شده است.
با آنکه این مسجد تغییرات بسیاری کرده و کاشی های آن لطمات فراوان دیده اند اما هنوز هم بسیار زیبا هستند چرا که به قول یکی از پژوهشگران خارجی «… این کاشیها دارای ویژگی هـای عصری هستند که زیباترین کتاب های دارای تذهیب و حواشی ایران در آن به وجود آمده است …»
