جام نیوز: این شعر در آبان سال 49 توسط شهریار برای پروین سروده شده که برای نخستین بار از سوی خبرگزای فارس منتشر میشود.
متن شعر در ذیل میآید:
روان عرشی پروین گمان برم کامشب
توجهیش به این بزم بی ریا باشد
روا بود که خطابش کنیم کای پروین
تو ای فرشته لطف و عفاف و ذوق و هنر
سری ز غرفه جنات خود برون آور
یکی به محفل تجلیل خود تماشا کن
ببین که صیرفیان جواهر هنری
به پیشگاه جلال تو سر فرو دارند
ببین که گوهر اشکت به دیده بنشانند
غمین مباش که کم زیستی در این عالم
برای چون تویی وین آب و خاک زندان است
چه به که دوره زندان عمر کم باشد
در این جهان فنا کس به تن نمی ماند
مگر به نام و اثر قرنها بماند شخص
بنابراین تو به آثار جاودانه خود
یگانه زنده جاوید قرن ما هستی
27 شهریور ماه روز شعر و ادب فارسی و روز بزرگداشت استاد سید محمد حسین شهریار نامگذاری شده است.