منطقه حفاظت شده هراز در موقعیت جغرافیایی N3609 E5215 در استان مازندران واقع است. این منطقه با مساحت 15481 هکتار از سال 1380 تحت حفاظت قرار گرفت. منطقه ای است کوهستانی با دره های عمیق و پر آب در استان مازندران که رود هراز آن را به دو نیمه شرقی و غربی تقسیم می کند.
دارای اقلیم های مدیترانه ای معتدل و نیمه مرطوب سرد است. پوشش گیاهی هراز شامل جنگل های کم نظیر هیرکانی و مرتع ییلاقی است. از گونه های مهم جانوری منطقه می توان مرال، شوکا، تشی،گراز، پلنگ، خرس قهوه ای ،گرگ، بز و پازن، ،روباه معمولی،سیاه گوش، شغال، کبک، کبک دری، قرقاول، عقاب ماهی گیر را نام برد.
در حالی که رودخانه «هراز» بر اساس مصوبه شماره یک شورای عالی محیط زیست در سال 46 به عنوان رودخانه حفاظت‌شده ثبت شده است بررسی‌های انجام شده نشان می‌دهد طی 10 سال گذشته 17 کارگاه پرورش ماهی در حریم کیفی این رودخانه احداث شده به شکلی که حدود 90 درصد آب این رودخانه در بخش‌های مختلف وارد این کارگاه‌ها شده و بدون تصفیه، پساب آن وارد این رودخانه می‌شود.
تاریخ تاسیس منطقه از ابتدا تاکنون : از سال 1380
موقعیت عمومی منطقه : در مسیر جاده ارتباطی آمل – تهران ( جاده هراز )
وسعت منطقه : 15481 هکتار
ویژگی و سیمای عمومی منطقه( شامل وضعیت توپوگرافی , چشم انداز, پو شش گیاهی وگونه های شاخص گیاهی , وضعیت عمومی حیات وحش و گونه های شاخص و کریدورها )
بصورت اراضی جنگلی جلگه ای و میان بند ، دامنه های جنگلی کم ارتفاع
جاذبه های اکوتوریستی : اراضی جنگلی جلگه ای و در مسیر جاده ارتباطی و چشم انداز جالب توجه
وضعیت عمومی اقتصادی اجتماعی : جوامع محلی و سکونت گاههای روستائی و معیشت دامداری کشاورزی
تعارضات مهم منطقه : تجاوز به عرصه و تخریب اراضی منابع ملی ، قاچاق چوب ،
تجهیزات و امکانات : تجهیزات و امکانات حفاظتی مستقل از نظر ساختار تشکیلاتی ( نیروی انسانی و تجهیزات انفرادی و خودرو)برای آن در نظر گرفته نشده.
منبع : کویرها و بیابانهای ایران
