منطقه حفاظت شده حیدری در موقعیت جغرافیایی N3639 E5837 در استان خراسان رضوی واقع است. منطقه حفاظت‌شده حیدری یک منطقه حفاظت شده ی محیط زیست در ایران، شهرستان نیشابور، مجاور با رشته کوه بینالود است. منطقهٔ حیدری در حدود 70 کیلومتری شهر نیشابور واقع شده‌است و یکی از شکارگاه‌های شرق کشور ایران محسوب می‌گردد. این منطقه در مجاورت پناه گاه حیات وحش حیدیری قرار دارد. این منطقه در مجاورت رشته کوه بینالود و در فاصله حدود 70 کیلومتری شهر نیشابور در استان خراسان رضوی واقع شده است و نام منطقه از دره و روستای حیدری گرفته شده است.
پناهگاه حیات وحش حیدری داری سیمای کوهستانی و صخره‌ای، تپه‌ماهورهای فراوان و دره‌های نسبتا عمیق، دارای تراکم گیاهی و جانوری مناسبی است.
منابع آبی
پناهگاه حیات وحش حیدری از نظر منابع آبی دچار کمبود نیست. 23 چشمه و 6 رودخانه در منطقه در تمام فصول قادرند آب مورد نیاز منطقه را تامین کنند. رودخانه های بایرام بری، آب دیوانه، کتان، حیدری، برهمان و بقیع علاوه بر نیاز حیات وحش، آب مورد نیاز کشاورزان و 19 روستای کوچک و بزرگ حاشیه این پناهگاه را تامین می کنند.
حیات وحش
پناهگاه حیات وحش حیدری یکی از زیستگاه های اصلی گونه خالص قوچ میش اوریال در شمال شرق کشور محسوب میشود. شهرت قوچ این منطقه تا به آنجا است که برخی شکارچیان خارجی ایت منطقه را بهشت قوچ دنیا نام گذاشته‌اند. علائم و ردپای پلنگ در منطقه ای به نام “زوپلنگ” بارها مشاهده شده است.
پستانداران: کونه های شاخص منطقه عبارتند از: قوچ اوریال، پلنگ، کفتار، آهو، گربه وحشی، گربه پالاس، سمور، گرگ، گراز، روباه، شغال، خارپشت گوش بلند، سنجاب زمینی، تشی و پایکا
پرندگان: سارگپه پابلند، عقاب طلایی، دلیجه، هما، بالابان، تیهو، کبک، کبوتر چاهی، چکاوک کاکلی، قمری، کوکوی معمولی، جغد کوپک، پرستو، زنبورخوار، سبزقبا، هدهد، چکاوک گندم زار، چکاوک شاخدار، چلچله، توکای سیاه، دم جنبانک ابلق، سنگ چشم پشت سرخ، سنپ چشم دشتی، بلبل، دم سرخ ایرانی، دم سرخ سیاه، چک چک کوهی، طرقه کوهی، زرقه بنفش، سسک گلو سفید، مگس گیر، کمرکولی بزرگ، زرده پره مزرعه، زرده پره کوهی، سهره پیشانی سرخ، سهره طلایی، گنجشک کوهی، گنجشک خانگی، سار، زاغی، زاغ نوک سرخ، کلاغ ابلق، غراب، لیل، توکا، پری شاخ، باقرقره شکم سیاه
خزندگان: انواع مار، انواع مارمولک، آگامای قفقاز
پوشش گیاهی
گونه‌های شاخص گیاهی پناهگاه حیات وحش حیدری می‌توان از جوامع متراکم درختان اورس، کرکو، داغداغان، سنجد، زرشک، باریجه، شیرخشت و بارهنگ نام برد.
منبع : کویرها و بیابانهای ایران
