منطقه حفاظت شده بزقوش در موقعیت جغرافیایی N3742 E4731 در استان آذربایجان شرقی واقع است. منطقه بزقوش طی مصوبه شماره 366 شورای عالی محیط زیست (کمیسیون زیر بنائی دولت) مورخ 1391/1/6 بعنوان منطقه حفاظت شده به مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست پیوسته است. منطقه حفاظت شده بزقوش با مساحت 50212 هکتار در شرق استان آذربایجان شرقی و در شهرستان های میانه و سراب قرار دارد. محدوده برقوش در تقسیمات فیتوژئوگرافیک ایران جزو محدوده ایرانی تورانی تقسیم بندی می شود.
پوشش گیاهی
پوشش گیاهی منطقه به صورت مرتع مشجر، مرتع و گونه های مشترک مرتعی و زراعی می باشد که در اتفاعات منطقه و مرز با استان اردبیل مرتع مشجر با گونه غالب گون، نسترن وحشی، زلزالک، سقز و سیاه تلو به همراه گونه های مرتعی و درمنه بوده و گونه های همراه شامل سیر کوهی، گاو زبان، زرد پیاز، فستوک گوسفندی، آویشن، کلاه میر حسن می باشد که در همین منطقه سه گونه گون، یک گونه بادام وحشی، یک گونه سرو کوهی و یک گونه کراسوس در لیست گونه های حساس در معرض خطر تهدید قرار دارد. در اراضی تپه ای و دشتی منطقه گونه های مرتعی غالب شامل درمنه، چاودار، جو وحشی، علف گندمی، پنجک، دانه قناری، پونه، تره تیزک، کاکوتی، خاکشیر، اسپرس، تشکر، میخک، بومادران، بابونه، بولاق اوتی، شاطرا، اسپند، دم روباهی و یولاف می باشد. در کل از مهمترین گیاهان منطقه می توان به خشخاش، علف پشمکی، سیر کوهی، گاو زبان، زرد پیاز، انواع یونجه، فستوک گوسفندی، آویشن، کلاه میر حسن، جو وحشی و علف گندمی، پونه، کاکوتی، اسپرس، میخک، بومادران، بابونه، زرشک، قره میخ، آلوچه وحشی، نسترن، قره تیکان، چاکلانقوش، بید و دوشان آلماسی اشاره نمود.
حیات وحش
پستانداران شاخص منطقه حفاظت شده بزقوش شامل پلنگ، کل و بز، سیاه گوش، خرس قهوه ای، رودک، تشی، راسو، جوجه تیغی، سمور سنگی، گراز، گرگ، روباه، خرگوش و سنجاب زمینی، خفاش نعل اسبی مدیترانه ای و انواع مختلفی از جوندگان می باشند.
مهمترین گونه های پرندگان بومی خشکزی نیز شامل پرندگان از راسته شاهین سانان و از تیره قوشیان از جمله عقاب طلایی، کورکور، کرکس، سارگپه، سنقرگندمزار و از تیره شاهینیان دلیجه و لیل می باشند. از راسته ماکیان و تیره ماکیان می توان به کبک معمولی، چیل و تیهو اشاره نمود.
منبع : کویرها و بیابانهای ایران
