به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، برای مدت زیادی محققان به دنبال پاسخ این سوال بوده‌اند که چطور جو زمین دارای حجم زیادی از اکسیژن شده است که امکان شکل‌گیری حیات را در این سیاره فراهم کرده است.
در جدیدترین تحقیق محققان دانشگاه بریتیش کلمبیا در کانادا محققان به این نتیجه رسیده‌اند که بین 2.4 تا 3 میلیارد سال قبل پوسته زمین در افزایش میزان اکسیژن در جو آن نقش بسیار مهمی داشته است.
به گفته محققان این تغییرات به گونه‌ای بوده است که میزان اکسیژن موجود در جو زمین 10 هزار برابر شده است و این افزایش سبب شده که انفجاری از شکل‌گیری صورت‌های مختلف حیات در زمین ایجاد شود.
اثبات نقش پوسته زمین در ایجاد اکسیژن مورد نیاز برای حیات جانوران یکی از موضوعاتی است که مدت‌ها محققان را به خود مشغول کرده بوده است.
حال محققان دانشگاه بریتیش کلمبیا به سرپرستی "ماتیجس اسمیت"( Matthijs Smit ) اعلام کرده‌اند که موفق شده‌اند ثابت کنند از بین رفتن ماده معدنی "اولیوین"(Olivine) در پوسته زمین چگونه به ایجاد انفجاری از حیات در زمین منجر شده است.
اولیوین با فرمول شیمیایی(MgFe)2[SiO4] از مجموعه کانی هاست و اولیوین‌های دارای منگنز در صنعت کاربرد زیادی دارند.
اتمسفر و اقیانوس‌های زمین در روزهای ابتدایی دارای مقادیری از اکسیژن آزاد بوده است و باکتری‌های فتوسنتزکننده نیز بخشی از این اکسیژن را تامین می‌کرده‌اند.
اکسیژن آزاد که گاز مورد نیاز جانداران برای تنفس است اکسیژنی است که با دیگر عناصر مانند کربن ترکیب نشده باشد و به صورت ترکیب شیمیایی O2 در جو وجود داشته باشد.
به گفته محققان در حدود 3 میلیارد سال قبل تغییراتی ایجاد شده است که نواحی دارای اکسیژن آزاد در اقیانوس‌های زمین افزایش چشمگیری داشته‌اند.
در حدود 2.4 میلیارد سال پیش نیز میزان اکسیژن به طور ناگهانی در عرض 200 میلیون سال 10 هزار برابر شده است که به اکسیداسیون معروف است و سبب شکل‌گیری حیات در زمین شد.
قبل از وقوع این پدیده سنگ‌های زمین مقادیر زیادی منیزیم و مقادیر کمی سیلیکات داشتند و این وضعیت امروزه در سنگ‌های جزایر ایسلند و فارو مشاهده می‌شود.
اما مهمتر از همه، این سنگ‌ها حاوی مواد معدنی به نام اولیوین بودند.
هنگامی که اولیوین با آب تماس می‌گیرد، واکنش های شیمیایی را آغاز می‌کند که اکسیژن مصرف می‌کند و آن را به دام می‌اندازد.
با کاهش این ماده در پوسته زمین، واکنش‌های آن کاهش چشمگیری پیدا کرد و بدون این ماده معدنی برای واکنش با آب و مصرف اکسیژن، این گاز در نهایت رو به افزایش گذاشت.
با افزایش اکسیژن موجود، اقیانوس‌ها از این گاز اشباع شدند و مقادیر اضافه آن وارد جو شد که دقیقا در این زمان حیات در زمین با تنوع زیادی آغاز شد.
دکتر اسمیت در رابطه با این پدیده گفت: پس از این تغییر، زمین بیشتر قابل سکونت شد و انعطاف پذیری بیشتری برای تکامل زندگی پیچیده پیدا کرد اما نیاز به مکانیزم مهمی داشت و این چیزی است که ما ممکن است در ادامه پیدا کنیم.
