شناسه : ۵۱۸۳۰۹ - چهارشنبه ۲۹ شهریور ۱۳۹۶ ساعت ۱۰:۰۵
کارگردان ایرانی: با کمک قاچاقچیان انسان به میانمار رسیدم
جواد مزدآبادی گفت: رسالت فیلمسازان و سینماگران این است که کشتار مسلمانان میانماری را به گوش مردم برسانند و مظلومیت آنها را به تصویر بکشند تا این وقایع فراموش نشوند.
خبرگزاری فارس: مدتی است که دولت میانمار، مجددا اقدامات غیرانسانی و ظالمانه خود را علیه مسلمانان این کشور شدت بخشیده است تا جایی که اغلب مسلمانان که با عنوان «روهینگیا» شناخته میشوند، مجبور به مهاجرت به کشورهای همسایه از جمله بنگلادش شدند.
«فریادهای روهینگیا» مستندی به کارگردانی جواد مزدآبادی است که حدود چهار یا پنج سال پیش که ماجرای نسلکشی مسلمانان روهینگیا توسط دولت میانمار به تازگی شدت گرفته بود، ساخته شده است. سینمای ایران در نمایش مظلومیت مسلمانان میانمار دست خالی است در شرایطی که بسیاری از فیلمسازان علاقمند به تصویر کشیدن جنایت این رژیم هستند امکان حضور در منطقه بسیار سخت و طاقت فرساست. بسیاری از هنرمندان در مقابل این واقعه وحشتناک و تلخ واکنش نشان دادند . با جواد مزدآبادی که نزدیک به پنج سال گذشته فیلمی درباره «فریادهای روهینگیا» را ساخته است که منتخب جشنواره عمار بوده است، گفتگوی کوتاهی با وی ترتیب دادیم که از نظرتان می گذرد:
* با توجه به اهمیت این سوژه و مشقتهای حضور برای تصویربرداری، چگونه به سراغ مسلمانان میانمار رفتید؟
حدود پنج سال قبل، مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی فراخوانی با عنوان فیلمسازی درباره نسلکشی مسلمانان میانمار منتشر کرد. بعد از این که برای نخستین بار درباره این موضوع مطلع شدم، جستجوی کاملی در اینترنت داشتم و تلاش کردم تا هرچه بیشتر در مورد این واقعه، اطلاعات، کسب کنم. بعد از این تحقیقات متوجه شدم چه فاجعه بزرگی در این کشور اتفاق افتاده است.
بعد از اطلاع از این ماجرا و انجام تحقیقات لازم، تصمیم به ساخت مستندی با عنوان «فریادهای روهینگیا» در این زمینه گرفتم.
با کمک قاچاقچیهای انسان وارد میانمار شدیم
برای ساخت این مستند به همراه یک تیم چهار نفره به کشورهای تایلند، مالزی و میانمار سفر کردم. ابتدا به تایلند سفر کردیم و از آنجا هم با کمک قاچاقچیهای انسان در داخل باتلاقها و جنگلهای کشور لائوس توانستیم وارد میانمار شویم.
سفر ما با ورود اوباما همزمان شد/ بازجویی شدیم
با چه مشکلاتی در مسیر تولید فیلم مواجه شدید؟
ورود ما به میانمار با سفر اوباما و خانوادهاش به این کشور همزمان شده بود، به همین خاطر، محدودیتها و سختیهایی را برای ما ایجاد کرد. البته قبل از آن هم بخاطر حضور اوباما در تایلند، در این کشور هم جو امنیتی فوقالعادهای وجود داشت.
مسئولان فرودگاه بانکوک تایلند، وقتی متوجه شدند که ایرانی هستیم ما را چند ساعت در فرودگاه نگه داشتند تا بازجویی کنند.
وقتی که به منطقه «اسلایانک» کشور مالزی هم رفتیم تا از آوارگان مسلمان میانماری که در این محل، اسکان داده شده بودند، تصاویر لازم را بگیریم، متوجه شدیم مسئولان این کشور، از آوارگان خواستهاند که برای حفظ روابط دوستانه دو کشور، خود را مالزیایی معرفی کنند، البته گویا در ابتدا قرار بود که آنها را به خاک خود راه ندهند.
بعد از رسیدن به این کمپ، متوجه شدم که چه جنایتهای بزرگ و وحشتناکی بر ضد مسلمانان میانماری صورت گرفته است.
اوباما به چه منظوری به میانمار آمده بود؟
قبل از سفر اوباما به میانمار، تمامی جنایتها و کشتارهای مسلمانان در سکوت خبری کامل صورت میگرفت اما به یکباره، همزمان با این سفر، شبکه «بی بی سی»، مستندی درباره مظلومیت مسلمانان میانمار پخش کرد.
بعد از سفر اوباما چشمه آب آلوده و مسلمانان زیادی کشته شدند
در واقع، باراک اوباما با شعار حمایت از مسلمانان میانمار به این کشور سفر کرده بود تا قراردادهای اقتصادی از جمله احداث کارخانه کوکاکولا و اقدامات دیگری از قبیل راه اندازی مسترکارت و ویزاکارت را امضا کند.
بعد از پایان سفر او و دستیابی امریکا به اهداف سیاسی و اقتصادی خود، به فاصله 15 روز، در اثر مسموم کردن آب چشمهای که مسلمانان از آن استفاده میکردند، تعداد زیادی از آنان کشته شدند.
مسئولان و هنرمندان در برابر این نسل کشی واکنش قاطع نشان دهند
در این مستند، چه بخشی از مظلومیت مسلمانان را به تصویر کشیدید؟
اطلاع رسانی این موضوع که مردم مسلمانی در گوشهای از دنیا به بدترین شکل ممکن در حال قتل عام هستند، یکی از مهمترین اهداف ما از ساخت مستند «فریادهای روهینگیا» است. مردم به خصوص مسئولان و هنرمندان وظیفه دارند تا در برابر این نسلکشی، واکنش مناسب و قاطع نشان بدهند. برگزاری جشنوارههای فیلم کوتاه و ساخت آثار مستند درباره این موضوع از جمله کارهایی است مسئولان دولتی و هنرمندان میتوانند داشته باشند.
در واقع، رسالت فیلمسازان و سینماگران این است که کشتار مسلمانان میانماری را به گوش مردم برسانند و مظلومیت آنها را به تصویر بکشند تا این وقایع، فراموش نشوند.