بیماری ریفلاکس اسید، که به آن ریفلاکس گاستروازوفاژیال (gastroesophageal reflux) نیز گویند، برگشت اسید معده به سمت مری است. این مقاله اطلاعاتی را در خصوص اقدامات پیشگیرانه جهت جلوگیری از سوزش گلو به علت ریفلاکس اسید فراهم ساخته است.
بیماری ریفلاکس اسید، که همچنین ریفلاکس معده به مری (ریفلاکس گاستروازوفاژیال) نامیده می‌شود، زمانی رخ می‌دهد که عضله اسفنکتر (عضله‌ی تنگ کننده) تحتانی در انتهای مری قادر به جلوگیری از حرکت برگشتی محتویات معده به مری نباشد. ریفلاکس حلق و حنجره (Laryngopharyngeal reflux) یکی دیگر از عوارض مشابهی است که در نوزادان شایع می‌باشد. در ریفلاکس حلق و حنجره، عضلات اسفنکتر واقع در انتهای مری قادر به عملکرد مناسب نبوده و در نتیجه، محتویات معده (اسید معده) به پشت گلو (حلق) یا جعبه صوتی (حنجره) به بالا برمی‌گردد. گاهی، اسید معده حتی ممکن است به پشت مجرای تنفسی بینی حرکت برگشتی داشته باشد. این امر می‌تواند به التهاب بافت این نواحی منجر شود. سوزش سر دل علامت مشخصه‌ی ریفلاکس معده به مری است. ریفلاکس حلق و حنجره، که گاهی اوقات به ریفلاکس خاموش (silent reflux) اشاره دارد، به احتمال زیاد موجب سوزش و التهاب گلو می‌شود.
ریفلاکس اسید چیست؟
هرگاه ریفلاکس اسید اتفاق افتد، اسید معده به سمت مری که مجرایی است میان معده و حلق می‌رود. مری بخش مهمی از دستگاه گوارش بوده به گونه‌ای که غذا و مایعات را از حفره دهان به معده انتقال می‌دهد. مری شامل دو عضله‌ی اسفنکتر مهم یعنی عضله اسفنکتر تحتانی مری و عضله اسفنکتر فوقانی مری است. تحت شرایط عادی، عضله اسفنکتر تحتانی مری بلافاصله بعد از عبور غذا از آن بسته می‌شود. چنانچه این اسفنکتر بدون قید و شرط بسته نشود، و یا در اغلب موارد باز باشد، اسید تولید شده بوسیله‌ی معده می‌تواند به سمت بالا حرکت کرده و به مری برود. در صورتی که عضله اسفنکتر فوقانی نیز غیر طبیعی باشد، یا به درستی عمل نکند، اسید معده وارد شده و موجب التهاب حنجره یا گلو می‌شود. محتویات معده موجب التهاب بافت حساس پشت گلو یا پشت مجرای تنفسی بینی می‌شود. ریفلاکس حلق و حنجره در نوزادان متداول می‌باشد، به این دلیل که عضلات اسفنکتر آنها هنوز به طور کامل توسعه نیافته، و مری آنها نیز کوتاه می‌باشد. علاوه بر این، در اکثر مواقع، آنها در وضعیت خوابیده (دراز کشیدن) می‌باشند.
علائم مرتبط
علائم ریفلاکس حلق و حنجره می‌تواند به قرار ذیل باشند:
تخلیه و صاف کردن مداوم گلو
التهاب گلو
سرفه مزمن
التهاب تارهای صوتی
خس خس سینه
تنفس پر سر و صدا
خشونت صدا
احساس وجود توده‌ای در گلو
مشکلات تنفسی
تولید بیش از حد خلط در گلو
مشکل در بلع
آبریزش از عقب بینی
اقدامات احتیاطی ساده برای ریفلاکس اسید
برخی از اقدامات احتیاطی ساده را که می‌توان جهت به حداقل رساندن مشکل ریفلاکس انجام داد به قرار ذیل است:
هنگام خواب تنه یا بدن را بالا ببرید. با این کار اطمینان حاصل می‌شود که محتویات معده در جهت مخالف حرکت نخواهند کرد.
به جای صرف سه وعده‌ی غذایی سنگین، بایستی پی در پی وعده‌های کوچکتر و سبک‌تری میل نمایید. همچنین از مصرف مواد غذایی پرادویه و پرچرب خودداری کنید.
مصرف الکل، تنباکو، و نوشیدنی‌های کافئین‌دار را کاهش دهید.
اطمینان حاصل کنید که حداقل 2 ساعت فاصله میان صرف شام و قبل از خواب باشد.
غرغره کردن با آب نمک در صبح نیز به تسکین درد گلو کمک می‌کند.
همچنین، روزانه مقدار کافی آب بنوشید.
اقدامات احتیاطی فوق را جهت جلوگیری از بیماری ریفلاکس اسید و یا ریفلاکس حلق و حنجره انجام دهید. در موارد شدید، آنتی اسیدها، داروهای کاهش دهنده‌ی اسید معده و یا مهارکننده‌های پمپ پروتون می‌تواند برای کاهش علائم مورد استفاده قرار گیرند. بهتر است دارو را به مقدار تجویز شده مصرف نمایید. اگر داروهای بدون نسخه مصرف می‌کنید، طبق دستورالعمل روی برچسب عمل کنید.
سلب مسئولیت: اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفاً جنبه‌ی آموزشی داشته و نبایستی به منظور جایگزین توصیه‌های پزشک متخصص در نظر گرفته شود.
