آشنایی با سه نوع پنیر و موارد مصرف آنها در غذا

در اینجا شما را با سه نوع پنیر متفاوت و پرطرفدار و موارد استفاده آنها آشنا میکنیم.

ماهنامه سفره ایرانی: در اینجا شما را با سه نوع پنیر متفاوت و پرطرفدار و موارد استفاده آنها آشنا میکنیم.

1. پنیر پروولون:

این نوع پنیر دارای پوسته بیرونی براق و طلایی رنگ می باشد. پنیری است کش دار و از نظر شکل و اندازه و طعم دارای گونه های متفاوتی است؛ مثلا با عطر یا بدون عطر، با طعم ملایم یا ادویه دار و تند.

آشنایی با سه نوع پنیر و موارد مصرف آنها در غذا

به طور کلی سه نوع مختلف از پنیر پروولون موجود می باشد:

پروولون شیرین
پروولون تند
پروولون دودی

این پنیر بسیار غنی است و در هر کیلوی آن 4700 کالری وجود دارد. همچنین دارای 45 درصد چربی و پروتئین می باشد و به عنوان دسر و برای پخت غذا قابل استفاده است و به عنوان چاشنی برای اسپاگتی های مختلف و پیتزاها و غذاهایی که در آن خمیر به کار برده اند نیز استفاده می شود و همچنین در غذاهایی که در فر تهیه می شود از خاصیت ذوب بسیار بالایی برخوردار است.

2. پنیر فیلا فیلا یا پنیر پیتزای انگلیسی

فیلا فیلا به معنای کش دار بودن، نوعی پنیر پروسس پیتزا می باشد. این پنیر خواص بهتری نسبت به سایر پنیرهای پیتزا دارد که به چند مورد آن اشاره می شود:

* پنیر فیلافیلا از خاصیت ذوب بسیار استثنایی برخوردار بوده و به راحتی بر روی پیتزا پخش شده و به هیچ وجه آب نمی اندازد.

* یکی از خواص این محصول بالا بودن طول عمر فیلافیلا در یخچال نسبت به سایر پنیرهای پیتزا می باشد که این مسئله به شرایط بهداشت و نحوه فرآیند انجام شده مناسب روی آن بر می گردد.

* حتما باید پنیر رنده شده فیلافیلا را 4 الی 5 دقیقه قبل از پایان پخت به پیتزا اضافه کرد (یعنی پس از اضافه کردن پنیر رنده شده فیلافیلا حداکثر 5 دقیقه در فر بماند.)

* پنیر فیلافیلا به علت داشتن بافت امولسیونی به هیچ وجه نباید به صورت فریز شده مصرف گردد. بهترین دما برای نگهداری این محصول 4 الی 8 درجه سانتی گراد در یخچال معمولی می باشد. چنانچه این پنیر اشتباها فریز گردد معایب زیر در هنگام پخت پیتزا پدیدار خواهد شد:

- کوتاه شدن بافت پنیر و نهایتا کاهش قابلیت کش دار شدن پنیر

- جدا شدن بیش از حد چربی در هنگام ذوب

- سوختن پروتئین ها

موارد مصرف:

پنیر فیلافیلا در پیتزا، انواع غذاهای ایتالیایی و سوپ ها مصرف می شود.

3. توفو

توفو پنیری است که از شیر سویا به دست می آید و اصلا کلسترول ندارد و چربی خوبی دارد. معمولا در رژیم ها می گویند از توفو استفاده کنید چون خواص خیلی زیادی دارد و می شود برای صبحانه و برای سالادها استفاده کرد.

4. پارمزان

پنیر سفید و کهن ایتالیاست که از شیر گاو تهیه شده است. پارمزان به دو نوع کهن و جوان وجود دارد. پارمزان کهن طعمی بسیار عالی دارد و بهای بیشتری نسبت به پارمزان جوان دارد.

موارد استفاده:

سس ها، سوپ ها، پاستاها و خوراک های با برنج و غذاهای داخل فر.

5. چدار

پنیری انگلیسی که تکه تکه های بریده شیر را روی هم قرار می دهند و به همین دلیل به این اسم مشهور شده است. چدار دارای چربی حدودا 48 درصد در ماده خشک است و گونه ای از آن به سبب استفاده از رنگ، نارنجی است و بهای گران تری نسبت به جدار معمولی دارد.

6. گودا

پنیر معروف هلندی است که وطن اصلی آن شهر کوچکی است به همین نام. در ابتدا از شیر خام تهیه شده است اما از اوایل قرن بیستم با شیر پاستوریزه تهیه می شود. گودا دارای 48 درصد چربی در ماده خشک است.

موارد استفاده:

به سبب ذوب شدن سریع برای غذاهایی که داخل فر پخته می شوند مناسب است.

7. موتزارلا

پنیری ایتالیایی می باشد که در ایران به اشتباه به آن مازارلا یا موزارلا گفته می شود. به سبب تولید فراوان و عدم دستیابی به شیر گاومیش از شیر گاو ساخته می شود. ایتالیایی ها از دیرباز برای پخت پیتزا از آن استفاده می کردند.

موارد استفاده:

چون سریع ذوب نمی شود در تهیه انواع سالادها و خوراک ها و ساندویچ های سرد استفاده می شود. ترکیب این پنیر با گوجه فرنگی، ریحان تازه و روغن زیتون از بهترین خوراکی های روزهای گرم است.

8. بوتر کیزه

پنیر چرب آلمانی می باشد که انواع 40، 50 و 60 درصدی چرب آن تولید می شود.