به گزارش ایسنا،"مسعود بصیری" در خصوص سکوت مدافعان حقوق بشر در مورد قتل عام گسترده مسلمانان روهینگایی میانمار اظهار کرد:ابعاد فاجعه قتل عام گسترده مسمانان روهینگایی میانمار به دست بودائیان افراطی و ارتش صهیونیستی این کشور،به حدی گسترده و وسیع است که در قاب تصاویر خبری گنجانده نمی شود.
وی افزود: سکوت سازمان‌های به اصطلاح مدافع حقوق بشری،دولتها،کشورهای اسلامی و حتی انجمن‌های آزاد و مستقل در قرنی که فریاد زنده باد انسان از شرق تا قرب عالم به گوش میرسد بسیار عجیب و دردناک است.مع‌الاسف از همه آنها که بگذریم، خفقان رسانه‌ها و اصحاب رسانه در گستره گیتی، نشان از وجود استانداردهای دوگانه در مصادیق حقوق بشر دارد که می‌بایست توسط انسان‌های آزاده و مستقل بررسی و راهکاری مناسب برای آن اندیشیده شود. مسلمان بودن این مردمان به کنار؛شهروند یک کشور عضو مجامع جهانی بودنشان پیش کش، انسان بودنشان را که نمی‌شود لای خروارها سکوت رسانه‌ای و خبری مدفون کرد. عمق فاجعه آنجاست که همین رسانه‌ها برای "کوالا"ی گیر افتاده در بالای تایر ماشینی که 16 کیلومتر جاده را بی‌تحرک طی کرده، غوغایی به پا می‌کنند که استرس این حیوان در طول این زمان،صدر رسانه‌های و تیتر نشستهای خبری با انواع کارشناسان مختلف می‌شود!.
وی گفت:موجی خبری برای حمایت و همدردی با حیوانی که در معرض انقراض است (که البته با اصل این کار کسی مخالف نیست)،یجاد می‌شود که قایق انساتیت را در تلاطم خود در هم می‌شکند و کارشناسی -کسی نخواهد گفت و پرسید:میزان استرس کودکی که مادرش را در مقابلش به آتش می‌کشند! فرزندی که پدر و مادر پیرش را در سبد تا مرزهای دور بر دوش می کِشد!پدری که طفل معصومش را زیر چکمه‌های قساوت نظامی کشور می بیند و ....چقدر بوده است؟!
