این بنا در روستای درمیان از توابع شهرستان درمیان واقع است. روستای درمیان در طول جغرافیایی 52 درجه و 57 دقیقه شرقی و عرض 32 درجه و 43 دقیقه شمالی قرار دارد. بنای تاریخی ابراهیم بیگ مسینایی در کوچه بخشداری قدیم و جنب مسجد میان‌ده این روستا واقع گردیده است.
دوره ساخت آن به دوره افشاری تا اوایل قاجار برمی‌گردد.
پنجره‌های ارسی مشبک، تزئینات رسمی‌بندی، گچبریهایی دارای نقوش اسلیمی و گل و مرغ و دارابودن اتاق شاه‌نشین از مشخصات بارز این بنا است.
این بنا به لحاظ وسعت زیاد با کشیدن دیوار کم‌ارتفاعی در میانسرا و دیگر فضاها به دو قسمت تقسیم شده است و دخل و تصرفهایی در آن صورت گرفته است. بنا تقریباً دارای تقارن محوری شمالی – جنوبی است. ورودی بنا در ضلع شرقی قرار داشته که پس از گردش 90 درجه به سمت راست به یک هشتی منتهی می‌شده است که اینک درب ورودی نیمه شمالی در ضلع شرقی هشتی واقع است و درب ورودی نیمه جنوبی از راهروی فوق‌الذکر باز می‌شود. هشتی دارای طاقهایی است که اختصاص به استقرار مراجعان داشته است و پس از آن با گردشی 90 درجه‌ای دیگر به سمت چپ و عبور از دالانی با سقف خنچه‌پوش تخت به میانسرای مستطیل شکل وارد می‌شویم که اینک از میان به وسیله دیواری به دو قسمت تقسیم شده است.
میانسرا دارای طاقنماهایی است با اندود کاهگل که به وسیله گچ سفید قاب‌بندی شده‌اند و این قابهای گچی در قسمت‌های فوقانی تزئینات گچبری اسلیمی و … را ایجاد می‌کنند. در مقابل دالان ورودی به میانسرا دالان دیگر ی با سقف خنچه‌پوش تخت وجود دارد که قسمتی از آن فروریخته است و با روش تیرپوش مسقف گشته است. در سمت چپ این دالان یک انباری وجود دارد و پس از آن وارد فضای آشپزخانه می‌شویم که با سقف گنبدی اجرا شده برروی تویزه‌هایی با قوس جناغی ایجاد شده است. در انتهای آشپزخانه دو اتاق برای ذخیره هیزم و ارزاق در نظر گرفته شده است. در انتهای این دالان سرویس بهداشتی واقع است. قبلاً مجرایی آب‌قنات را وارد آشپزخانه می‌کرده است آب بعد از این مجرا به دو قسمت تقسیم شده و به میانسرا وارد می‌شده است.
دسترسی به نیمه شمالی از طریق دو دستگاه پلکان و دالانهایی با قوس خنچه‌پوش تخت در طرفین اتاق مرکزی است اتاق مرکزی بزرگتر بوده و به وسیله تیر پوشانده شده است و سقف قسمت شاه‌نشین آن به روش خنچه‌پوش تخت اجرا شده و در دوطرف دارای گنجینه‌هایی است.
در انتهای شاه‌نشین بخاری با تزئینات گچبری وجود داشته که اینک زیر قشری از گچ از نظر پنهان است و احتمالاً تزئینات گچبری زیادی داشته است. اتاقهای طرفین تیرپوش است و بخاری با گچبری داشته است. در اشکوب فوقانی اتاقهای طرفین دارای گچبری حاشیه بخاری بوده و سقف آن به نحو زیبایی به سبک طاق و تویزه اجرا شده است. اتاق مرکزی دارای سقفی کاذب در زیر سقف تیرپوش است که با قطعات چوبی کوچکی که تزئینات مختصری دارند اجرا شده است. نمای راهرو در اشکوب فوقانی با قوس جناغی است و در پشت آن فضایی با تزئینات رسمی‌بندی در سقف وجود دارد.
