معصومه رفیقی مرند
چای فرانسه؛ داروئی عالی برای آرامش
بادرنجبویه (MELISSE) در میان ادویه‌های معطر موقعیت عالی دارد. در کتاب‌های داروشناسی قدیم یونانی از آن این گونه یاد کردهاند:
«ملیس مفرح قلب است؛ به هضم غذا کمک می‌کند، راه تغذیه‌ی مغز را می‌گشاید و قلب را تقویت می‌کند. در ناراحتی‌های شبانه و بی‌خوابی‌ها، افکار ناهنجار به خصوص غم زدگی‌ها را از مغز بیرون می‌راند.»
«ابن سینا» نیز بر این موارد تاکید کرده و در موارد فوق از آن استفاده می‌کرده است.
گیاه شناسان ملیس را شفای اغلب دردها می‌دانند و معتقدند که عصاره‌ی ملیس قوت و سلامتی را به بیماران و افراد خسته باز می‌گرداند.
«لمری»، گیاه‌شناس معروف گفته است؛ نام این گیاه از نام عسل گرفته شده است. یعنی گلی که زنبور عسل به آن راغب است. ملیس یا بادرنجبویه‌ی طبی را فلفل زنبور عسل یا چای فرانسه نیز نامیده‌اند.
اثرات درمانی بادرنجبویه
این گیاه به خصوص آرام کننده، ضد فشارهای عصبی، ضد خستگی و کمبودهای بدنی است، و به عنوان یک آرام‌بخش در ناراحتی عصبی، سرگیجه، سنکوپ، برونشیت، تشنج و قولنج کاربرد دارد.
افرادی که ناراحتی‌های گوارشی با منشاء عصبی دارند، می‌توانند از بادرنجبویه به عنوان یک تقویت کننده، به ویژه برای تقویت معده، استفراغ‌های عصبی و دل پیچه‌ها استفاده نمایند. ملیس معرق (عرق آور) بوده و لذا سموم بدن را خارج کرده و خون را صاف می‌کند.
ملیس را داروی شفابخش هیستری (hysteria) نیز خوانده‌اند. اشخاص عصبی، زودرنج و حساس، در آب ملیس (عرق بادرنجبویه) دارویی عالی برای آرامش خود خواهند یافت.
هم‌چنین ملیس را داروی تقویت قلبی به ویژه در هیجان و تشنج دانسته‌اند.
طریقه‌ی مصرف بادرنجبویه
طریقه‌ی مصرف این گیاه همانند چای است و می‌توان آن را مانند چای دم کرده و روزی 3- 2 فنجان از آن جایگزین چای نمود. مصرف طولانی مدت این گیاه، هیچ‌گونه ممنوعیتی نداشته و می‌تواند تأثیر خوبی روی سلامت و شادابی داشته باشد.
برای این منظور می‌توان هر بار 5 گرم مخلوطی از سر شاخه‌های ملیس که به آن بادرنجبویه هم می‌گویند، با برگ ملیس مخلوط نموده و با یک فنجان آب جوش آن را به مدت 20 دقیقه دم کرده، سپس صاف نموده و استفاده کرد.
عرق بادرنجبویه (آب ملیس)
آب ملیس واقعی از تبخیر این گیاه (گیاه تازه) تهیه می‌شود و مقدار مصرف روزانه‌ی آن بدین قرار است:
یک فنجان از عرق گیاه را با یک لیوان آب سرد مخلوط کرده و دو قسمت نمایید و روزی 2 بار و هر بار نیمی از مخلوط فوق را مصرف کنید.
چای وِروِن یا چای عربی
شربت‌های سحرآمیز و شفابخش با ورون
این گیاه را به علت کمک به خروج سنگ از مثانه ورون نامیده‌اند. علاوه بر آن، ورون را علف مقدس یا علق جادوگر نیز، نامگذاری کردهاند. زیرا که جادوگران با آن، روغن‌ها و شربت‌های سحرآمیز و شفابخش می‌ساختند. اصل ورون متعلق به آمریکای جنوبی است و از آن جا به جنوب فرانسه و آفریقا آورده شده است.
ورون یا «شاسترن»، انواع مختلفی دارد. اما نوع معطر آن عطر لیمویی دارد و به همین جهت به آن به لیمو هم می‌گویند. که البته همین نوع آن نیز مورد نظر ما است. ورون معطر به چای عربی نیز معروف است. این گیاه در قدیم ونوس نامیده می‌شده است. زیرا معتقد بودند که این گیاه دارای خاصیت تقویت کنندگی و محرک بوده و موجب توالد و تناسل می‌باشد.
ورون (ونوس) نیروی جوانی را به انسان باز می‌گرداند.
خواص ورون
ورون گیاهی است؛ آرام کنندهی دردهای عصبی از جمله سردردهای میگرنی، ضد تشنج و خستگی‌های روحی، تقویت کنندهی قلب و دستگاه گوارش، تب‌بر و قابض و دافع سنگ‌های مثانه. علاوه بر این‌ها ورون چایی است مفرح و نشاط‌انگیز که شور و نشاط و انرژی‌های جوانی را به انسان باز می‌گرداند.
طریقه‌ی مصرف چای ورون
این چای در افریقای شمالی مصرفی بسیاری معمولی دارد، و برای تهیه آن، 20- 15 گرم از برگ آن را در 4 لیوان آب جوش ریخته و دم می‌کنند و مانند چای، بعد از غذا مصرف می‌نمایند، مصرف چای ورون بعد از غذا، برخلاف چای معمولی، اختلالی در جذب آهن به وجود نمی‌آورد.
برای مصرف فردی، می‌توان مقدار 5 گرم از برگ ورون را در یک لیوان آب جوش ریخته و پس از دم کشیدن، صاف نموده و با نبات میل کرد.
در سال‌های اخیر برخی از شرکت‌های سازنده‌ی داروهای گیاهی، اقدام به تهیه و بسته‌بندی چای ورون به صورت کیسه‌ای، و در بسته‌های 20 تایی نموده‌اند که این گونه مصرف چای ورون هم از نظر بهداشتی و هم به جهت سهولت مصرف، مناسب‌تر است و همانند چای می‌توان یک کیسه از چای ورون را در یک لیوان آب جوش قرار داد، و
5 دقیقه‌ی بعد آن را شیرین کرده و مصرف نمود.
روش تهیه‌ی شربت ورون
کافی است یک لیوان از چای آماده شده‌ی ورون را با کمی شکر و چند قطعه یخ مخلوط نموده و پس از سرد شدن نوش جان کنید.