نان های سنتی مردم فراهان

متقضای زندگی دامداری و کشاورزی منطقه، اغلب مواد غذایی مردم را لبنیات و فرآورده‌های لبنی چون شیر، پنیر، سرشیر، ماست، دوغ و … تشکیل می‌داده است. و امروزه نیز مواد لبنی جزء لایتجزای سفره‌های مردم است و برای تأمین این نیاز خانوارها از گذشته‌های بسیار دور چند گاو و چندین گوسفند داشته‌اند و سالمندهای روستایی راز عمر طولانی و سلامتی و شادابی خود را مرهون لبنیات سالم و طبیعی می‌دانند که اغلب خوراک یا بخشی از هر سه وعده غذایی روزانه آنها را تشکیل می‌دهد در گذشته عمده مواد غذایی از مشتقات لبنی بوده است. نان‌های سنتی فراهان مردم منطقه برای خوردن غذا (صبحانه، نهار، شام) لفظ نان را به کار می‌برند که احتمالاً نشان از قوت قالپ که همان نان بوده است می‌باشد. 1- گِرده: این نام 15 الی 20 سانتی‌متر به ضخامت 2 تا 3 سانتی‌متر می‌باشد تقریباً شبیه سنگک ولی ضخیم‌تر و کوچکتر از سنگک می‌باشد. که در حدود 30 ـ 25 سال قبل نیز پخته می‌شد ولی هم اکنون پخت نمی‌شود برای پختن آن از آب پنیر نیز استفاده می‌شود. و با این مواد مزه شیرینی پیدا می‌کند گاهی روی آن به تخم‌مرغ آغشته و در حرارت هیزم و هیمه درون تنور پخته می‌شود. به نظر می‌رسد که این نان جنبه مذهبی و آئینی داشته و در مراسم خاصی پخته می‌شده است. گرده طعم متفاوتی با نان‌های رایج دارد ولی به نظر می‌رسد که پخت آن در منطقه منسوخ شده است. 2ـ نان لواش: نان تقریباً نازک ولی نه به نازکی لواش تقریباً قطری دو برابر آن دارد که پنجه‌کش و وردنه کش می‌شود که بیشترین پخت نان و مصرف خوراکی اهالی را دارد. بهترین نان لواش از گندم بهاره بدست می‌آید. 3ـ فطیر (کاک): قرص نان شیرین و ترد است که همان نان بی‌مایه است که آنرا از آرد گندم، شکر، روغن، تخم‌مرغ و کنجد که بر روی آن می‌پاشند تهیه می‌شود و برای سوغات سفر یا مراسم عید نوروز تهیه می‌شود. 4ـ نواله: نان ویژه سگ‌های چوپانان است که از خمیرهای اضافی نان بصورت گوله‌های بزرگ و گرد تهیه می‌گردد. 5ـ نان والکواس: از آرد و گیاه و الکواس که شفا‌بخشی است تهیه می شود 6ـ نانِ سبزی: از آرد و تره و سبزیجات دیگر تهیه شده است.