ده از قدیمی‌ترین زمان بعنوان یک واحد اجتماعی و تشکیلاتی شناخته شده است که در آن ، گروههایی از مردم روستا برای همکاری در زمینه‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی گرد هم تجمع یافته‌اند. ده اساس زندگی اجتماعی ایران را تشکیل می‌دهد و اهمیت آن به اعتبار اینکه یک واحد تشکیلاتی در زندگی روستایی است ، همواره مورد نظر بوده است . این اهمیت وقتی دو چندان می شود که دهیار روستا ، بعنوان مسئولی دانا در امور و دلسوز برای مردم ، آستین بالا زده و با هدایت و حمایت همه جانبه ، کارهای مختلفی را به منظور بهتر شدن شرایط زندگی و کار برای روستائیان انجام دهد . روستای چغاگینو یکی از این روستاهاست . این روستا در مسیر جاده ی ماهیدشت به اسلام آباد غرب قرار دارد و با وجود هفتاد خانوار و جمعیتی قریب به 300 نفر ، مردم آن در ساماندهی روستا نقش بسیار مفید و مؤثری داشته اند . حضور در راه اندازی پروژه هایی آب قطره ای برای کمربند سبز دور روستا و درخت های کاشته شده در محوطه ی روستا ، جمع آوری زباله های خانگی بصورت تفکیک شده ، جمع آوری فضولات حیوانی و انتقال آن به منطقه ای دور از روستا و تبدیل فضولات حیوانی به کودهای ارگانیک برای مصارف مختلف و درآمدزایی در این خصوص ، تشکیل اتاق فکر با حضور جوانان تحصیل کرده در رشته های مختلف درسی به عنوان پشتوانه ای برای تصمیم گیری های مهم در روستا و یا بخش ، ایجاد و راه اندازی کتاب خانه ، تشکیل آشپزخانه ای به منظور تهیه غذا برای کودکان و نوجوانانی که مشغول به تحصیل هستند ، با هدف جایگزین کردن غذای خانگی به جای مصرف تنقلاتی همچو چیپس ، پفک و نظایر آن ، احداث مسجد ، راه اندازی خانه ی بهداشت ، ساخت مجتمع ورزشی ، احداث سوله و انبار گندم ، ایجاد مرغداری صنعتی ، کشت گیاه کاملینا از خانواده ی دانه های روغنی که برای اولین بار بصورت کشت در مزرعه می باشد و پرورش اسب اصیل کُرد که از دوران باستان خواستگاه اصلی این گونه اسب در ماهیدشت بوده که هم اکنون با همت مردم این روستا دوباره احیا شده است ، از نمونه های بارز این فعالیت ها و خدمات در سطح روستا می باشد .
