یکی از وظایف اصلی موزه ها حفاظت و نگهداری از اشیاء داخل آنهاست
مسلماً منظور از گذاشتن شیء در یک موزه این است که آن شیء از صدمات عوامل متعدد طبیعی و عوامل ساختگی که آن را تهدید می کند ، در امان باشد . اما پاره ای از این عوامل در داخل موزه نیز اشیاء را تهدید به نابودی می کنند .
از جمله ی این عوامل می توان درجه حرارت ، نور ، رطوبت و آلودگی هوا را نام برد که در یک موزه مناسب ، تمامی این عوامل بایستی تحت کنترل و نظارت قرار گیرند . یکی از این عوامل که بایستی در معماری موزه ، پیش بینی های لازم برای کنترل آن صورت گیرد ، نور است . به همین جهت اهمیت موضوع چکیده ای از ، متنی که از کتاب The museum environment در مورد (( نور در موزه ها )) ترجمه شده است ، در این جا بازگویی می گردد .
1- در موزه ها اثر تخریبی نور بسیار بیشتر از حرارت است .
2- همانطور که توجه به اشعه ماوراء بنفش ضروری است توجه به اثرات نور مرئی نیز لازم بنظر می رسد.
3- نور خورشید دارای اشعه ماوراء بنفش است و نباید پیش از عبور از فیلتر به اشیاء موزه بتابد و بایستی توجه داشت که هیچگونه فیلتر شیشه ای اشعه ی ماوراء بنفش وجود ندارد و کلیه ی این فیلتر ها از جنس پلاستیک هستند .
4- موثرترین روش برای مبازه با تخریب نور ، کاهش زمان نوردهی و کاهش شدت نور است .
5- هر قدر که نور شدید باشد ، نبودن انعکاس از دیوارها و سقف ،نمای عمومی را به کلی تاریک نشان می دهد .
6- نور باید به دو روش انتشاری و جهت دار تابانده شود . نور جهت دار خورشید و نور انتشاری آسمان مثال خوبی در این زمینه است . مقدار زیاد نور انتشاری باعث می شود تا اشیاء صیقلی و جلادار به نظر کم رنگ تر بیایند .
7- مشکل نور روز در موزه ها هنوز حل نشده است و تنها کاری که می توان کرد ، مقرر کردن دستورالعملهایی است که بر اساس آن طراح معمار و متصدی موزه باید عمل کنند و هدف نهایی آن حفظ و نگهداری مجموعه ی اشیاء موزه است .
8- محل پنجره ها باید به صورت عقب نشسته در دیوارهای ضخیم و ترجیحاً دور از فضای اصلی نمایشگاه ، شاید در محل ارتباط راهرو و یا در فضاهای ثانویه باشد .
9- پنجره ها در موزه ها نه برای نور دهی بلکه برای ایجاد منظر هستند .
