روستای برجک واقع دربخش کمره ازتوابع شهرستان خمین می باشد. ازشمال به روستای خلیل آباد،ازشمال شرقی به روستای آشمسیان، از شرق به کوههای سیلیزی و تپه های آخوندآباد، ازجنوب شرقی به روستای آقداش، ازجنوب به روستای مهرآباد(حسین بنگی)، ازجنوب غربی به روستای کاظم آباد، ازغرب به روستای لوزدر (لیزر) و ازشمال غرب به روستای مزرعه نو می رسد. بنا به گفته ی پیشینیان وجه تسمیه آن وجود چهاربرج دیده بانی دراطراف روستا بوده است که هم اکنون دوتای آن باقی مانده که یکی سالم ومسکونی بوده و دیگری نیمه ویران می باشد. قدمت روستای فعلی زیاد نبوده، بطوریکه اقوام ساکن تماماً ازاخلاف خود شنیده اند که ازکدام محل به این روستا مهاجرت نموده اند، که اغلب به دلایل مختلف ازقبیل نزاع، اختلافات محلی وبه منظوراستفاده ازمراتع و… به این روستا آمده اند ولی دراقصی نقاط این روستا آثار زندگی گذشتگان دیده می شود که کسی زمان آنرا به یاد ندارد وباحفاری وبعضاً بصورت تصادفی اشیاء وظروف قدیمی یافت می شود. به عنوان نمونه تپه ای موسوم به «چغا» دراین روستا وجود دارد که بنا به نظریه ی کارشناسان اداره میراث فرهنگی بزرگترین تپه ی خاکی استان می باشد که آثار زندگی دارد و قدمت آنرا به دوره ساسانیان نسبت داده اند. وجود نوعی سفال به نام «سفال خشن» که ازدست ساخته های آن دوران می باشد، خود موید این گفته است. ازطرفی روستای برجک مرکزسفالگری خمین محسوب شده و ساخت ظروف سفالی بدون دخالت چرخ و با هنردست که به نام «دوگوله برجکی» مشهورمی باشد، قدمت فرهنگی این روستا را می رساند. اگرچه امروزه دیگراین صنعت وجود ندارد ولی وجود انواع تکه های سفال مختلف با ظرافتی خاص و درانواع مختلف حکایت از روزگارآبادانی این روستا دارد. وجود سنگهای روغن کشی، مِزارگَبرا، نام چغا که گویا به معابد گفته می شود و اسامی چون: «دَرکِندَه،کوغا، بَنگیلیسان، چِرِستان، پندامه، کایدعباس، دَرَه قِشلاق، آثاربه جا مانده ازسدهای قدیمی، قنوات، وجود مقبره عالم عالیقدرجناب ملامحّمد شفیع وکهریزموسوم به ایشان و…» همه وهمه این نشانه ها حاکی از زندگی مردمی فهیم، متمدن و اهل فن بوده که با گذشت سالیان سال هنوزآثاراین موهبت الهی در زندگی و رفتار ومنش مردمان این روستا جاری است که آنرا ازسایرمناطق متمایزمی گرداند. این روستاازمجموعه روستاههای دهستان چهارچشمه،بخش کمره در 27کیلومتری غرب شهرستان خمین و18 کیلومتری شمال شرقی شهرستان الیکودرز پس ازگذشت ازروستاههای ریحان – شمس آباد پشتکوه – گوشه محمد مالک –نشهر- سکانه آشمسیان وقبل ازروستاههای مهرآباد وکا ظم آباد قرارگرفته است برجک به معنی برج کوچک به کار رفته و معنای کوچکی می دهد. همچنین برجهای دیدبانی سربازان نیز برجک نامیده می شود. معنای روستای برجک به این خاطراست که درگذشته چهاربرج دیدبانی داشته و ازآنها دربرابردزدان و راهزنان درهنگام یورش به روستا بهره می بردند. تیراندازان درهنگام نیازدراین برجها سنگرگرفته و به سوی دشمنان تیراندازی می کردند.
OLYMPUS DIGITAL CAMERA
