هجوم گردشگران ایرانی در روزهای تعطیلات به کشورهای همسایه، گواه روشنی بر علاقه مردم کشور به سفر است.
معدن ارزی ،که به‌دلیل بی‌توجهی مسئولان از کشور خارج می‌شود و سود گردشگر بودن ایرانی‌ها به خزانه کشورهای دیگر می‌رود. در سایه بی‌توجهی مسئولان به این صنعت پردرآمد گردشگری، نگاه مردم کشورمان به آثار و جاذبه‌های گردشگری کشورهای همسایه مصداق ضرب‌المثل مرغ همسایه غاز است، می‌باشد.
به گزارش قانون ، صنعت گردشگری کشور با مشکلات یا فقر زیرساخت‌ها مواجه است؛ فقری که چندین سال برای ایجاد و توسعه آن زمان نیاز است. اما از آنجایی‌که ایرانی‌ها به سفر علاقمند هستند و گردشگران خارجی بسیاری درخواست سفر به کشور را دارند ، راهکاری کوتاه مدت باید برای حل مشکلات فعلی حوزه گردشگری همانند کمبود هتل و مراکز اقامتی ارائه داد.
اقامتگاه بوم‌گردی؛ راه‌حل کمبود هتل
شاید بتوان نبود نقشه راه، زیرساخت و سرمایه‌گذاری پایدار در حوزه گردشگری را مهم‌ترین دلایل عدم توسعه این صنعت در کشور دانست. مسئولان در سخنان خود از ایران، به‌عنوان کشور چهار فصل با جاذبه‌های طبیعی بی‌نظیر، آثار باستانی چند هزار ساله و فرهنگی فاخر یاد میکنند. با برنامه‌ریزی و حمایت از فعالان این عرصه. می‌توان به آینده این صنعت و شکوفایی اقتصاد کشور امیدوار بود.در حال حاضر مسئولان حوزه گردشگری وضعیت زیرساخت‌های گردشگری در کشور را اسفبار می‌دانند. باتوجه به وضعیت بودجه‌ای کشور، ایجاد و توسعه زیرساخت‌های گردشگری در اولویت دولت نیست. کم نیستند شهرهایی در کشور ،که روزانه با حجم بالایی از گردشگررو‌به‌رو هستند اما به‌دلیل نبود هتل و حتی یک اقامتگاه ماندگار و درآمدی برای ساکنان آن شهر ندارند. یکی از شاخص‌های توسعه گردشگری احداث هتل و یا اقامتگاه است که در شرایط اقتصادی فعلی، امکان احداث آن، به‌دلیل هزینه هنگفت امکان‌پذیر نیست. بسیاری از کارشناسان گردشگری حمایت از فعالان بخش خصوصی در این حوزه را، راه‌حل این مشکل می‌دانند.
یکی از بخش‌های که در چند سال اخیر رونق خوبی یافته است، اقامتگاههای بوم‌گردی است. به‌اعتقاد کارشناسان اقامتگاههای بوم‌گردی می‌تواند کلید حل این مشکل باشد. اما مساله این است که اقامتگاههای بوم‌گردی تنها راه‌حل کوتاه مدت به‌شمار نمی‌روند که پس از توسعه هتل‌ها دیگر به این نوع اقامتگاه‌ها نیاز نداشت بلکه اقامتگاه‌هایی هستند که برای همیشه می‌توان از آن‌ها استفاده کرد. توسعه اقامتگاههای بوم‌گردی بدون شک توسعه پایدار را درپی خواهد داشت. توسعه‌ای که می‌توان برای قرن‌ها روی آن حساب کرد.
حفظ فرهنگ با بوم‌گردی
بوم‌گردی به‌معنای حفظ اصالت و فرهنگ هر منطقه است، که علاوه‌بر حفظ فرهنگ، آن‌ها را نشر و گسترش می‌دهیم. همچنین آشنایی با فرهنگ و آداب و رسوم هر منطقه‌ای برای گردشگران، به‌ویژه گردشگران خارجی جذابیتی وصف‌ناشدنی دارد.اقامتگاههای بوم‌گردی رویکرد جدیدی در صنعت گردشگری است که باوجود اشتغال‌زایی و توسعه اقتصاد، مانع مهاجرت روستاییان به شهر می‌شود و همچنین راهی برای معرفی و حفظ فرهنگ و آداب و رسوم غنی کشورمان است. در چند سال اخیر استقبال بی‌سابقه‌ای از بوم‌گردی شده است؛ چرا که با رشد شهرنشینی و توسعه زندگی ماشینی، در روزهای تعطیل مردم به‌دنبال فرار از زندگی ماشینی و پناه بردن به طبیعت هستند.
رشد 10 برابری بوم‌گردی در دولت روحانی
در دولت روحانی توجه ویژه‌ای به اقامتگاههای بوم‌گردی شده است. براساس آمار اقامتگاههای بوم‌گردی طول چهار سال گذشته درحدود 10 برابر شده‌اند.
اقامتگاههای بوم‌گردی در ساختاری بومی به گردشگران خدمات اقامتی و رفاهی ارائه میکنند، توسعه این اقامتگاه‌ها در اشتغال‌زایی و احیای روستاها و ظرفیت‌های بومی گردشگری موثر است.
اقامتگاه بوم‌گردی نوعی از محل‌های اسکان برای مسافران است که برخلاف هتل‌ها که ویژگی یکسانی دارند، دارای ویژگی خاص محیطی خود بوده و به نوعی اقامتگاهی بومی و محلی است که عمدتا در خانه‌های قدیمی بازسازی شده و با شیوه‌ای که مطلوب برای مسافران باشد اداره می‌شوند.در این اقامتگاه‌ها که تقریبا همگی آن‌ها به‌صورت خانوادگی ارائه خدمات میکنند، سعی بر این است تا میهمانان با شیوه سنتی زندگی در آن محل خاص آشنا شده و از غذاهای محلی آنجا استفاده و در محیطی طبیعی سفر خود را به انجام برساند. برخی از آنان فعالیت‌های طبیعت‌گردی مکملی چون بیابان‌گردی، جنگل‌نوردی، صحراگردی و گردشگری نجومی را نیز مکمل کار خود ساخته و خدمات کاملی را به مسافران خود ارائه می‌دهند. در چند سال اخیر شاهد توسعه این نوع اقامتگاه‌ها در کشور بوده‌ایم. اقامتگاههای که بدون صرف هزینه‌ای برای دولت و رعایت بالاترین سطح ممکن ضوابط زیست محیطی و به شکلی سازگار با معماری بومی و سیمای طبیعی منطقه احداث شده و ضمن حداکثر تعامل با جامعه محلی، زمینه حضور و اقامت طبیعت‌گردان را با کیفیتی قابل قبول و تعریف‌شده در محیط‌های طبیعی فراهم میکنند و با ایجاد فرصت‌های شغلی جدید در مناطق بومی از یک طرف به رشد اقتصادی و بهبود معیشتی جامعه بومی کمک کرده و از طرف دیگر از رشد بی‌رویه مهاجرت به شهرهای بزرگ جلوگیری می‌کند.
استقبال بی‌سابقه از بوم‌گردی، نشان‌دهنده پتانسیل بالا اما نهفته این صنعت است.
رویکردی به‌نام اقامتگاههای بوم‌گردی
اقامتگاههای بوم‌گردی رویکرد جدیدی در صنعت گردشگری است.گردشگری یکی از سودآورترین صنعت‌های دنیاست اما نیازمند حجم بالایی از سرمایه است که در میان برخوردهای سلیقگی و بازی‌های سیاسی برخی از مسئولان سرمایه‌گذاران به‌نظر می‌رسد سرمایه‌گذاری کمی حاضر به رسیک سرمایه‌گذاری در این بخش باشند.
در میان این کمبود امکانات و حجم انبوه گردشگران، اقامتگاههای بوم‌گردی می‌تواند راه‌گشای کمبود هتل و نبود اعتبار در این بخش باشد. اقامتگاههای بوم‌گردی از یک سو یک تجارت پرسود و زود بازده برای روستاییانی است که برای بیکاری به شهرها مهاجرت میکنند و از سوی دیگر ابزاری برای حفظ و ترویج فرهنگ، آداب و رسوم کشور است.
