کاخ بهارستان یا عمارت مجلس شورای ملی در تهران میدان بهارستان واقع است. کاخ بهارستان از نظر معماری مظهر سبک معماری محکم و استوار با ترکیبی از سنت و تجدد در ارگ حکومتی تهران بوده است. میرزا حسین‌خان سپهسالار قزوینی در سال 1289 قمری تصمیم به ساخت عمارتهای بزرگ از جمله کاخ بهارستان در اراضی بهارستان گرفت. وی به فکر تغییر سیمای شهر تهران بود. مهمترین این ساختمان ها، عمارت بهارستان یا کاخ بهارستان محل زندگی سپهسالار بود
بخشی از این ساختمان به موزه مجلس شورای اسلامی و بخشی دیگر به امور تشریفاتی و بخشی دیگر برای برگزاری همایش‌های مختلف اختصاص دارد. مجموعه زمین‌هایی که در نهایت سپهسالار برای ساخت مجموعه عمارت مورد نظر خویش در نظر گرفته بود وسعتی در حدود 53 هزار متر مربع یعنی پیش از 5 هکتار را شامل می‌شد.
بنای اولیه کاخ توسط میرزا مهدی خان شقاقی، ملقب به ممتحن الدوله درسال 1298قمری برای میرزا حسین خان مشیرالدوله ملقب به سپهسالار نخست وزیر ناصرالدین شاه، ساخته شد. در آخرین سال حکومت سلسله قاجار، یعنی درسال 1303خورشیدی استاد جعفر خان معمار باشی نمای غربی ساختمان را با آجر به سبک باروک اجرا کرد.
به احتمال خیلی زیاد در سال 1295 قمری ساخت کاخ بهارستان به اتمام رسید. عمارت اعیانی سپهسالار در جهت شرقی غربی، در امتداد سردر، طرح تکامل یافته کاخ سازی قاجاری را با آمیختگی پنهان هنر مغرب‌زمین یادآور می‌شد. به گونه ای که شیوه هنری مغرب زمین تحت تاثیر سلیقه معماران ایرانی در این بنا، با طرح ایرانی در آمیخت و حتی مغلوب آن شد.
پس از درگذشت سپهسالار، ناصرالدین شاه آن را بدون هیچ گونه تشریفات قانونی و شرعی، تصرف و آن باغ و عمارت یعنی ساختمان مشروطه کنونی را ملک خالصه دولتی خود کرد. از این زمان بود که این باغ و عمارت جنبه دولتی پیدا کرد و در آنجا مراسم دولتی و مراسم پذیرایی از مهمانان داخلی و خارجی برگزار می‌شد. از زمان پیروزی انقلاب مشروطه، کاخ بهارستان برای مجلس در نظر گرفته شد.
پس از آتش سوزی سال 1309در سمت جنوبی ورودی ساختمان، لئون، معمار فرانسوی و دستیارش بوریس مجسمه ساز، آن قسمت را به سبک نئوکلاسیک پارلمان فرانسه بازسازی کردند. سه سال بعد نمای ستون دار ورودی به سرتاسر نمای جنوبی تعمیم داده شد. درسال 1315 استاد حسین طاهرزاده نمای شمالی ساختمان را از روی ستون‌های آپادانای تخت جمشید ساخت.
اولین دوره مجلس در روز یک‌شنبه 18 شعبان سال 1324، مطابق با مهرماه سال 1285، با حضور مظفرالدین شاه، در عمارت سلطنتی، اتاق برلیان کاخ گلستان و با شرکت سفرا و نمایندگان کشورهای مختلف گشایش یافت.
پس از مرگ مظفرالدین شاه، محمد علی شاه در مخالفت با مجلسی که قرار بود اختیارات او را محدود کند در توطئه‌ای اعلام داشت که پدرش در هنگام تصویب نظام مشروطیت بیمار بوده است و به این وسیله مستبدانه فرمان مشروطیت را باطل اعلام کرد و روز سه شنبه 2 تیر ماه سال 1287، سربازان محمد علی شاه به فرماندهی لیاخوف روس در سه ستون به سوی مجلس شورای ملی روانه شدند و به دستور لیاخوف مجلس شورای ملی را، با تمام نمایندگان حاضر، هدف شلیک توپ قرار دادند. بسیاری از نمایندگان کشته شدند و به عمارت مجلس و مسجد سپهسالار نیز آسیب‌هایی وارد شد. این عمارت 3 بار نیز دچار آتش سوزی شد.
