بهترین جای دنیا دفتر شهردار است

رضا ساکی
در روزهایی به سر می‌بریم که طنز نوشتن خیلی سخت است. اصلا نوشتن سخت است چون هر ثانیه اوضاع تغییر می‌کند. یعنی قبل از نوشتن حتما باید چند خبرگزاری را بخوانی تا ببینی دنیا دست کیست بعد شروع به نوشتن کنی. یعنی ممکن است که نوشتن مطلبی درباره صلح جهانی را شروع کنی اما بی‌خبر باشی که دقایقی پیش آمریکا و کره‌ شمالی مثل نقل و نبات موشک هسته‌ای منفجر کرده‌اند.
به نظرم این روزها بهترین جای دنیا دفتر شهردار یکی از شهرهای ایران است. از همه‌جا بهتر است؛ هم از مسکو، هم از ریاض، هم از پیونگ‌یانگ و هم از واشنگتن. حتا از سوئیس هم بهتر است. یعنی شما ببین در این اوضاع حساس داخلی که بگم‌بگم‌ها به اوج خود رسیده است و در این اوضاع حساس منطقه و در آن اوضاع حساس اسپانیا و دیگر مواضع حساس جهان، یک نفر در دفتر شهرداری‌اش نشسته است و در حالی که باران پاییزی به شیشه اتاقش می‌خورد و یک فنجان چای محلی هم روی میزش قرار دارد، خودش برای خودش نامه می‌نویسد و درخواست خانه می‌کند!
آدم باید در این روزگار غدار چنین رفتار کند. آرام و به دور از سیاست و سیاست‌بازی. وقتی می‌توانی خودت به خودت نامه بنویسی و از خودت درخواست کنی، چرا خودت را به جریان‌های سیاسی بفروشی؟ واقعا این روزها همه دوست دارند شهردار باشند؛ چه روحانی و چه ترامپ. خوش به حال شهردار.
باقی بقای‌تان