خبرگزاری مهر، گروه سیاست-احمد دستمالچیان: احمد دستمالچیان سفیر اسبق ایران در اردن و لبنان در یادداشتی که برای خبرگزاری مهر نوشته به تحلیل سفر حسن روحانی رییس جمهور کشورمان به دو کشور همسایه (عمان و کویت) که متعاقب حضور وزیر امور خارجه کویت به تهران صورت گرفته، پرداخته است.
مشروح این یادداشت به شرح زیر است:
سفر رئیس جمهور کشورمان به عمان وکویت، اقدامی هوشمندانه است که می تواند در تحرک بخشی به مولفه «دیپلماسی منطقه ای» موثر باشد و دریچه امیدی را به سوی آینده برای کشورهای منطقه بگشاید.
در سال های اخیر، جمهوری اسلامی ایران موقعیت پیشتازی را به لحاظ افزایش نفوذ درحوزه های مختلف پبرامونی بدست آورده و به موازات آن هم کشورهای شورای همکاری خلیج فارس بویژه عربستان به دلیل همین افزایش نفوذ ایران با نگرانی سعی داشتند با انواع دسیسه ها و توطئه های گوناگون این جایگاه را تضعیف و یا تخریب نمایند.
قطعا فضای جدید بوجود آمده در پرتو سفر وزیر امور خارجه کویت و انتقال پیام شورای همکاری خلیج فارس برای داشتن روابط خوب با تهران و متعاقب آن سفر رئیس جمهور کشورمان به منطقه، می تواند پتانسیل های خوبی را برای رفع کدورت های حاکم بر منطقه بوجود آورد.
این سفر که حاوی پیام های مهم اخلاقی و سیاسی می باشد، چهره ایران «قوی، برتر و مقتدر» را توام با حس برادری نشان خواهد داد و از طرفی هم سفر روحانی به آن دو کشور درست متقارن با سفر انفعالی اردوغان به کشورهای بحرین، عربستان و قطر انجام می گیرد.
ترک ها درصدد توجیه عقبگردها و شکست های خود در سوریه و دلجویی از عربستان و قطر می باشند، لکن نمی توانند افتضاح شکست های پی در پی خود را جبران نمایند.
به نظر می آید ایران قصد دارد با نگاهی مثبت از پیشنهاد کویت برای ایجاد یک گفتمان برای شروع «همکاری جمعی امنیتی» میان ایران، شورای همکاری خلیج فارس و روسیه، استقبال کند و بار دیگر دست همکاری، مودت و اخوت را برای همکاری دسته جمعی در راستای فائق آمدن بر مشکلات بزرگی که «امت اسلام» را در برگرفته، دراز کند.
این نگاه بلند ایران نشان دهنده نوع نگرش و اهداف بزرگ تهران برای حل و فصل مسائل منطقه به دور از هرگونه مداخله بیگانگان می باشد چرا که عملا با بهره گیری از همگرایی میان ایران و کشورهای منطقه، می توان روابط بین دو کرانه خلیج فارس را از موضع فعلی خصومت به موضع تشریک مساعی برای حل و فصل مشکلات منطقه تبدیل کرده و نهایت امر گشایش های جدیدی را در وضعیت تراژدیک و غمبار فعلی بوجود آورد.
گرچه عربستان و بعضی شرکای منطقه ای آن هنوز در پی برقراری نظم گذشته بر روی ویرانه های بجا مانده از جهان عرب و تحت زعامت أمریکا با تکیه بر ایران هراسی هستند و آنها حتی برای خوشایند أمریکا از اتحاد و ائتلاف و همکاری آشکار با رژیم صهیونیستی هم ابایی ندارند، اما به خوبی می دانند که شرایط، امکان تغییر وضعیت موجود و بازگشت به عقب را به آنان نمی دهد و این به دو دلیل است، دلیل اول اینکه أمریکا علی رغم هیاهوها وجنجال های تصنعی، دیگر آن قدرت فائقه و مسلط سابق نیست و از طرفی هم اولویت های سیاست خارجی آن عوض شده است.
دلیل دیگر آنکه، «جهان عرب» فرو پاشیده و دیگر آن هم پیمان متحد و منسجم با سیاست های امریکایی وجود ندارد و مضافاً اینکه وضعیت ایران نیز کاملا دگرگون شده و دست برتر را در ژئوپلیتیک منطقه بدست آورده و نمی توان به هیچ عنوان آن را نادیده گرفت و البته این امر هم بر کسی پوشده نیست که انکار واقعیت ها هیچ چیزی را تغییر نخواهد داد.
در پایان نظر به شرایط مذکور، امروز فرصتی استثنائی وجود دَارد که با ابتکارات ناب به عصری از سیاست های ضد ایرانی پایان داده شود که این مهم با اتخاذ سیاستی دوراندیشانه، آشتی جویانه و مبتنی بر تسامح که بر اساس عزت و قدرت ایران در مقابل رفتار اشتباه گذشته حاکمان منطقه است، فرصت ظهور خواهد یافت.
