به طور کلی کلمه الموت؛ از دو قسمت؛ اله و موت که با هم، نام زیبای آشیانه عقاب را یدک می کشد، به اذهان می رساند. مردمان این منطقه از کشور عزیزمان ایران به علت سکونت در این منطقه کوهستانی و خشن، مردمانی سخت کوش، خون گرم، صمیمی، مهمان نواز می باشند؛چرا که آنان طلوع و غروب خورشید را از بالا نظاره می کنند.روستای شهرک الموت، یکی از روستاهای زیبا و تاریخی در منطقه تاریخی توریستی الموت، از توابع استان قزوین میباشد.شهرک الموت در حال حاضر واقع در دهستان الــــموت بالا بخش الموت شرقی (رودبار الموت) شهرستان قزوین و استان قزوین است.این شهرک پس از سقوط اسماعیلیان و قبل از تقسیمات کشوری سال 1316 معلوم نیست که ایا هنوز شهری مهم و مرکز این منطقه بوده است یا نه .اما با بخش شدن منطقه ی رودبار الموت در این سال و استقرار بخشداری در ساختمان سر عمارت محمد زمان خان رشوند نزدیک روستای راز میان تا سال 1318 روستای شهرک به عنوان مرکز بخش رودبار الموت به علت موقعیت ممتاز جغرافیایی و استراتژیک آن انتخاب شد که باعث مشکلات فراوان برای بیشتر روستاهای این بخش گردید که از جمله خواباندن اولین جاده ماشین رو منطقه که در سال 1339 با پیگیری و همت و تلاش دکتر سید نورالدین الموتی وزیر فقید دادگستری کابینه دکتر علی امینی آغاز شد و نصب پل فلزی فرانسوی در شیرکوه و پایین شهرک و تونل شیرکوه به طول 458متر و عرض و ارتفاع 5 متر در مدت 3ماه در سال 1344باعث رفاه و تحول در حمل و نقل منطقه شد.سال 1368بخش رودبار شهرستان (الموت غربی)از بخش رودبار الموت (الموت شرقی)جدا شد. روستای شهرک از روستاهای الموت شرقی به مرکزیت معلم کلایه با ارتفاع 1260 متر از سطح دریا در همسایگی روستاهای باغدشت،باغ کلایه،محمود آباد و سائین کلایه قرار دارد.فاصله روستا تا مرکز بخش 7 کیلومتر و تا مرکز استان قزوین 87 کیلومتر می باشد.روستای شهرک روستایی است دره ای با آب و هوایی سرد و نیمه خشک که در تلاقی دو رود اندج و الموت رود قرار گرفته است.کوه تله رودبار در شمال،کوه خانه سر در شمال خاور و کوه ترکه چال در جنوب خاور روستا واقع شدخ اند.دره اندج رود در شمال دره شورستان در جنوب و دره اسکول دره هم در شمال باختر روستای شهرک قرار گرفته اند.ساکنین 90 خانواری روستای شهرک به زبان فارسی تکلم کرده و از طریق کشاورزی باغداری و دامداری و زنبورداری امرار معاش می نمایند.
