پنج تن آل عبا

این مطلب با توجه به روایات فراوان از واضحات است که پیامبراکرم (ص) امام علی، حضرت زهرا و امام حسن و امام حسین (سلام الله علیهم) را در زیر عبایی جمع کرد، و فرمود خدایا اینان اهل بیت من هستند. چون پیامبر(ص) اینان را زیر عبا و کسای یمنی جمع کرد و به عنوان اهل بیت خود معرفی کرد و اجازه ورود به دیگران نداد، از این رو به آل عبا یا اصحاب کساء معروف شده اند.
روایاتی که به وفور و از طرف شیعه و سنی نقل شده اند حکایت دارد این اتفاق بارها و در جاهای مختلف از جمله در خانه عایشه، در خانه ام سلمه، در خانه فاطمه زهراء(س) و ... صورت گرفته و همیشه هم بعضی افراد از جمله عایشه، ام سلمه و ... سعی داشته اند در زیر عبا وارد شوند و پیامبر(ص) اجازه نداده است.
اما بودن حضرت جبرئیل با این جمع به معنای اضافه شدن نیست. زیرا این جمع انسان بوده اند و جبرئیل ملکی است که از جانب خدا وظیفه تایید مؤمنان بخصوص پیامبر و اهل بیتش را داشته است.
این جریان هم در مدینه اتفاق افتاده وحضرت خدیجه در مکه از دنیا رفته است از این رو در هیچ روایتی از این جریان سخنی از حضرت خدیجه نیست.
چون پیامبر اکرم(ص) نسبت به معرفی این افراد وظیفه داشته، بارها و در جاهای مختلف آنها را زیر عبا جمع کرده و به عنوان اهل بیت خود معرفی کرده و مانع حضور دیگران در جمع آنها شده تا انحصار اهل بیت در آن زمان در موجودین را نشان دهد و این طبیعی است و عیبی ندارد و حکایت از تعارض روایات نیست.
به بعضی روایات توجه کنید:
ام‏سلمه گوید: رسول خدا(ص) به خانه من آمد و فرمود: به هیچ کس اجازه داخل شدن مده. پس از کمی فاطمه(س) آمد و من به خود اجازه ندادم او را از دیدار پدرش مانع شوم. پس از ایشان، حسن و حسین(علیهماالسلام) آمدند و راضی نشدم مانع ورود آنها بر جد و مادرشان شوم. پس از آنان علی(ع) آمد و باز هم نتوانستم و راضی نشدم مانع ایشان گردم. پس آنان نزد پیامبر(ص) بر روی زیراندازی که آنجا بود، نشستند و پیامبر آنان را با رواندازی که نزدش بود.
پوشاند و فرمود:
"هؤلاءِ اَهْلُ بَیْتی فَاَذْهِبْ عَنْهُمُ الرِّجسَ وَ طَهِّرْهُمْ تَطْهیرا"
(خدایا) اینان اهل‏بیت من هستند، پس رجس و پلیدی را از آنان دور کن و آنان را پاکیزه گردان.
آن گاه این آیه نازل شد.(1)
ام سلمه گوید: به رسول خدا عرض کردم:«اَنَا یا رَسوُلَ اللّه‏ِ اَلَسْتُ مِنْ اَهْلِ الْبَیْتِ؟ قالَ: اِنَّکِ اِلی خَیْرٍ اَنْتِ مِنْ اَزْواجِ النَّبِیِّ».(2)
ای رسول خدا، آیا من از اهل‏بیت نیستم؟ حضرت فرمود: [نه ]تو از همسران پیامبر و بر خیر هستی.
عایشه گوید: پیامبر علی، فاطمه، حسن و حسین را با عبا پوشاند و فرمود: خدایا اینان اهل بیت من هستند ...
من رفتم که سرم را زیر عبا ببرم، ولی رسول خدا مانع شد. من گفتم: ای رسول خدا! مگر من از اهل شما نیستم؟ فرمود: (عَلی خَیْرٍ) بر خیری.(3)
زینب دختر جحش، همسر رسول خدا گوید: پس از آنکه رسول خدا علی، فاطمه و حسنین را زیر عبا قرار داد، برایشان دعا کرد و فرمود:«اَللّهُمَّ اِنَّ لِکُلِّ نَبِیٍّ اَهْلاً وَ هؤُلاءِ اَهْلُ بَیْتی.»
خدایا هر پیامبری اهلی دارد و اینان اهل بیت من هستند.
پس آیه تطهیر نازل شد و من عرض کردم:
اَلا اَدْخُلُ مَعَکُمْ» آیا در جمع شما داخل نشوم؟
رسول خدا فرمود:«مَکانَکِ، فَاِنَّکِ اِلی خَیْرٍ اِنْ‏شاءَاللّه‏ُ تَعالی»
بر جای خود باش، تو اگر خدا بخواهد بر خیر هستی.(4)
پس همه روایات در تعداد و اشخاص این موضوع و در منحصر بودن افراد در این تعداد و اشخاص دلالت صریح و یکسان دارند.
برای اطلاعات بیشتر می توانید به کتاب«ادب فِنای مقربان» جلد 5، تالیف علامه جوادی آملی که 300صفحه راجع به آیه تطهیر بحث کرده اند مراجعه کنید. کتابهای ایشان در سایت «اسراء» موجود است.
پی نوشت ها:
1. جامع‏البیان، ج12، ص8. مشابه این حدیث مکرر در جوامع حدیثی سنی و شیعه آمده است.
2. همان، ص7.
3. مرعشی نجفی، احقاق الحق، قم، کتابخانه آیت الله نجفی مرعشی، ص524 به نقل از بحرالمناقب، موسی بلخی حنفی.
4. همان، ص546 به نقل از تفسیر ثعلبی نیشابوری