۱۵ چیز که فقط فرزند وسط خانواده می‌داند!

فرزند وسط خانواده بودن می‌تواند سخت باشد. ما کودک بامزه خانواده نمی‌شویم و نمی‌توانیم با هیچ چیزی کنار بیاییم. اما فرزند وسط خانواده بودن به این معنی نیست که ما کسل‌کننده هستیم؛ در حقیقت، واقعیت فراتر از این است. فرزند وسط غالباً قوی‌ترین فرزند خانواده است. آنها خلاق، و جالب هستند و به خوبی با مشکلات کنار می‌آیند- آنها در به اشتراک گذاشتن هر چیزی واقعاً مهارت دارند.

به عنوان فرزند های خانواده، دنیا را هم از دید خواهر و برادرها و هم از دید خودمان می‌بینیم، که به ما یاد دادند روشن‌فکر و قاطع باشیم.

برزگ‌ترین فرزند خانواده اشتباهات اول را مرتکب می‌شود و فرزند وسط می‌بیند چه اتفاقی میفتد. این به ما یاد داد که اعمال عواقبی در پی دارند، مسئول بودن مهم است.

فرزند وسط عادت کرده است که مورد توجه قرار نگیرد، زیرا آنها تحت الشعاع خواهر و برادرهای‌شان قرار می‌گیرند. این یعنی ما به اینکه در کانون توجه قرار بگیریم، توجهی نمی‌کنیم و از تمرکز بر موفقیت‌ّهای دیگران لذت می‌بریم.

خواهر و برادرهای‌یمان همیشه در این‌که چه بازی کنیم دعوا می‌کردند، و به عنوان فرزند وسط از ما انتظار می‌رفت تصمیم بگیریم، حتی اگر ما علاقه به بازی کردن نداشتیم. آن تنش‌ها به ما یاد داد آرام باشیم و سازگار بودن، ما را ساخت.

ما خواستیم به جای این‌که کنار بیاییم، مقاومت کنیم- درست مانند خواهر و برادرهای دیگرمان. خواهر و برادرهای‌مان به ما یاد دادند که مقاومت کردن شما را بیش‌تر قابل توجه می‌کند، پس ما تمام خصلت‌ها و ویژگی‌های شخصی‌مان را با آغوش باز می‌پذیریم.

ما دیدیم خواهر و برادرهای بزرگترمان به خاطر چیزهایی کوچک مثلا رعایت نکردن قانون ساعت خاموشی تنبیه می‌‌شدند و خواهر و برادرهای کوچکترمان تقریبا با هر چیزی کنار می‌آمدند. این به ما حس قوی بی‌طرفی داد، و غالباً فرزند وسط بی‌طرف‌ترین و معقول‌ترین فرزند خانواده است.

ما همیشه خواهر و برادر بزرگتری داشتیم که استانداردهای مورد انتظار تعیین می‌کرد، و خواهر و برادرهای کوچکترمان تقریباً برای هر چیزی تحسین می‌شدند. فرزند وسط مجبور است با نقاط قوت و مهارت‌اش مورد تحسین قرار بگیرد و این به ما مزیت سخت‌کوشی را یاد می‌دهد.

فرزند وسط باید برای جلب توجه والدین‌اش تلاش کند- و ساده‌ترین راه برای این کار داشتن خصوصیات جالب است. ما همیشه حقایق جالب و داستان‌های سرگرم‌کننده برای گفتن داریم و ما بزرگسالان معاشرتی بزرگی هستیم.

یک روز ما با خواهر و برادرهای بزرگتر آرام‌مان در پارک بازی می‌کنیم و روز دیگر با خواهر و برادر کوچکترمان موهای عروسک باربی را شانه می‌زدیم.

فرزند وسط کودک خانواده یا فرزند بالغ نیست، پس ما نتوانستیم برای به‌دست آوردن یک سری چیزها به بامزگی یا بلوغ‌مان تکیه کنیم. در عوض، ما مذاکره‌کنندگان ماهری شدیم. اکنون ما در مشاجره خیلی خوب عمل می‌کنیم، اما ما نیز می‌دانیم کی صبور باشیم و کی عقب نشینی کنیم.

چیزی را به راحتی به فرزند وسط خاتواده نمی‌دادند. ما برای این‌که کنترل تلویزیون را دستمان بگیریم دعوا و مشاجره می‌کردیم، و ما بزرگسالان قدرتمندی شدیم که می‌دانیم چگونه برای چیزی که می‌خواهیم بجنگیم.

فرزند وسط همیشه بین دعواهای خواهر و برادرها بوده است و غالبا خواهر و برادرهای‌مان سعی می‌کردند ما را مجبور کنند کنار برویم. این به ما یاد داد در حالی‌که از خودمان دفاع می‌کنیم، از مسائل فاصله بگیریم.

هر وقت که خواهر و برادرهای دیگر دعوا می‌کنند، فرزند وسط همیشه در بین آنها است تا در حل مشکل‌شان کمک کند. اکنون ما در برقراری صلح مهارت داریم- و خواهر و برادرهای‌مان را به تشکر کردن وا می‌داریم.

هر وقت فرزند وسط اسباب بازی جدید می‌خرید، همیشه خواهر و برادرهای دیگر مصرانه می‌خواستند با آن بازی کنند. ما آنها را به کوچکترها می‌دادیم، و یاد گرفتیم عشق را به اشتراک بگذاریم- به هر حال، همه چیز مادی نیست.

ما فیلم‌های پی جی ( راهنمای والدین) را با خواهر و برادرهای بزرگترمان و کارتون‌های دیسنی را با خواهر و برادرهای کوچکترمان تماشا می‌کردیم، پس درحال‌حاضر، ما درباره‌ی آن عصر از فرهنگ پاپ همه چیز را می‌دانیم.

ترجمه ای از مجله لایف هک
منبع: بازده