مهندس حسن بنی‌هاشمی
افرادی که کاشت سبزی‌ها و صیفی‌جات را بنابر علاقه و دلبستگی خود در آپارتمان انجام می‌دهند، برای اجرایی کردن علاقه خود نه تنها به مساحت‌های کوچک باغچه‌های خانگی می‌اندیشند، بلکه وسایل و لوازم موردنیاز را در نظر دارند.
نظیر جعبه‌های چوبی یا سفالی که بر لبه پنجره‌ها قرار داده می‌شوند، گلدان‌هایی که به شکل‌ها و اندازه‌های گوناگون ساخته می‌شوند، گلدان‌هایی که آویخته می‌گردند و حتی گونی‌ها و کیسه‌هایی که پر از خاک باغچه شده و بستری برای کاشت را فراهم می‌آورند که علاقمندان به کشت‌وکار سبزیجات را به سوی خود فرا می‌خوانند، البته آنهایی که اجرایی شدن این علاقه را با پشتکار و ابتکار دنبال می‌کنند می‌توانند در روندی منظم و متعادل، از مزرعه کوچک خود محصولاتی را برداشت نمایند که با میل و ذوق آنها تناسب داشته باشد و چنانچه این راهکار را پذیرفته باشند که محصول تولید شده باید هر چه تازه‌تر و سریع‌تر از مزرعه به آشپزخانه‌ها انتقال یافته و به مصرف برسد.
زمانی که در اجرای این راهبرد موفق می‌گردند، شیرین‌ترین پاداش‌ها را دریافت کرده‌اند. کلید این توفیق برنامه‌ریزی، انتخاب مناسب، علاقمندی، ابتکار و پشتکار می‌باشد.
بادمجان قلمی و دلمه‌ای
بادمجان بومی کشور هندوستان بوده و توسط اعراب به اروپا و از آنجا به آمریکا و سایر کشورهای جهان راه یافت. گیاهی است یکساله که ریشه آن سطحی و ساقه آن نیمه خشبی و دارای شاخه‌های گسترده است. برگ‌های آن ساده کنگره‌دار سبز روشن و کرکدار می‌باشد. این گیاه نسبت به سرما حساس بوده و بومی نواحی به نسبت گرم است و در دمای پایین‌تر از 16 درجه رشد کافی ندارد.
دستورالعمل کاشت و داشت بادمجان قلمی و دلمه‌ای شبیه گوجه‌فرنگی می‌باشد و پس از رشد بوته معمولاً چهار ساقه فرعی را در روی ساقه اصلی حفظ کرده و بقیه را حذف می‌کنند. بهترین خاک برای کاشت بادمجان زمین‌های شنی و رسی است. جالب است که بدانید در صورت دقت در کاشت و مراقبت‌های بعدی محصول یک یا دو بوته بادمجان برای تأمین مقدار مصرفی هر نفر از افراد خانواده کافی می‌باشد.
بادمجان دارای ویتامین‌های A, C و املاح معدنی آهن، کلسیم، فسفر، منیزیم و مقداری آهن است. بادمجان را کاملاً رسیده مصرف کنید، زیرا در بادمجان نارس ماده‌ای به نام سولانین وجود دارد که سمی است.
فلفل ریز تند و فلفل دلمه‌ای
موطن اصلی این گیاه آمریکای مرکزی است. پرو و مکزیک اولین کشورهایی بودند که به کاشت آن اقدام کردند. گیاهی است یکساله و دارای ساقه‌های منشعب به طول 50 تا 180 سانتیمتر می‌باشد. به علت داشتن سیستم ریشه‌ای ضعیف نیاز به آب زیادی دارد. ایده‌آل‌ترین دما برای کاشت فلفل 11 درجه و برای رشد و نمو بالای 14 درجه سانتیگراد است و دمای بالای 30 درجه برای این گیاه ضرر دارد و کمتر از آن نیز زیان‌آور می‌باشد.
در مقابل دمای کم از خود عکس‌العمل نشان می‌دهد. طرز تهیه زمین و نحوه کاشت و آبیاری آن مانند گوجه‌فرنگی و بادمجان است. برای رشد و نمو مناسب طالب نور، دما و آب زیادی است. نور کم در زمستان باعث افتادن گل و غنچه شده و حتی در بعضی مواقع تمامی برگ‌ها نیز می‌ریزد. محصول فلفل ریز پس از دو ماه و نیم و فلفل دلمه‌ای پس از سه ماه بعد از تاریخ نشاکاری قابل برداشت است.
برای برداشت محصول بیشتر بهتر است از شاخه‌های فلفل دلمه‌ای 2 تا 3 شاخه را نگهداری و بقیه را هرس نمایید. پس از کاشت فلفل دلمه در زمین اصلی برای رشد بهتر و قوی‌تر اولین گل آن را بچینید. این گیاه اشتهاآور بوده و دارای انواع ویتامین از جمله ویتامین C است که در تنظیم فشار خون اثر زیادی دارد. محصول یک بوته فلفل برای تأمین مصرف هر نفر از افراد خانواده کافی است.
