تصاویر/ افغانستان در سال‌های «مدرنیزاسیون»

فرادید؛ در حالی که تاریخ معاصر افغانستان پر است از جنگ و نا آرامی و کودتا و مردم این کشور دهه‌هاست به دنبال امنیت و ثبات نسبی هستند، مورخان دوران پایانی محمدظاهر شاه را زمان ثبات در این کشور می‌دانند.

به گزارش مجله تاریخ فرادید، از تاریخ 1747 میلادی که پس از مرگ نادرشاه افشار، احمدخان سدوزایی خود را حاکم افغانستان کرد تا زمان استقلال افغانستان در سال 1919 میلادی، این کشور به زیر سلطه دو امپراطوری آن دوران یعنی بریتانیا و روسیه در آمده بود.

اما یک دوره کوتاه‌مدت که به نام دهه دموکراسی نامیده می‌شود در این کشور در ده سال پایانی دوره پادشاهی محمد ظاهرشاه ثبات و تلاش برای آنچه "مدرنیزاسیون" خوانده می شود به وجود آمد که با کودتای سال 1352 داوود خان به پایان رسید.

محمد ظاهر پس از ترور پدرش توسط نوجوان افغان در 19 سالگی به حکومت رسید و دوره فرمانروایی وی بر افغانستان از 1933 تا کودتای داوودخان دوره آرامش و ثبات و امنیت نسبی در این کشور بود. این کشور حتی در جنگ جهانی دوم نیز اعلام بی طرفی کرد.

ظاهرشاه در سال 1964، قانون اساسی جدید کشور را انتشار داد که بعدها و در سال 2001 میلادی با سقوط طالبان و بازگشت آرامش به افغانستان به عنوان قانون اساسی موقت (با حذف مواد مربوط به سلطنت) پذیرفته شد.

واژهٔ افغان که هم‌معنی قوم پشتو بوده‌است برای نخستین بار در سال 1964 و در قانون اساسی تصویبی محمد ظاهرشاه با تعریفی جدید و به معنی همهٔ افراد شهروند کشور افغانستان به‌کار رفت.

ظاهرشاه به قصد مدرنیزه کردن افغانستان به اصلاحات سیاسی و اقتصادی، تأسیس سیستم قانونگذاری دموکراتیک، ترویج نظام آموزش و پرورش مدرن، تأسیس دانشگاهها و آموزش برای زنان اقدام کرد.

اما در سال 1973 میلادی زمانی که ظاهرشاه برای عمل جراحی به رم رفته بود عموزاده وی، سردار محمد داود خان که در سالهای 1953 تا 1963 صدر اعظم یا نخست وزیر شاه بود با انجام کودتای سفید، شاه را از قدرت خلع کرد و با پایان دادن به نظام شاهی در افغانستان نظام جمهوری اعلام کرد. 

 

دویچه وله به تازگی عکس هایی از آرشیو گتی ایمیج و خبرگزاری فرانسه گردآوری کرده است که مربوط به همین دوران کوتاه است.