تصاویر/ عشاقِ امریکاییِ فیدل

فرادید؛ آوریل سال 1959 وقتی فیدل 33 ساله مانند یک ستاره هنری در نیویورک مورد استقبال قرار گرفت تازه 4 ماه بود که حکومت دیکتاتوری باتیستا را سرنگون کرده و قدرت را در این کشور به دست گرفته بود.

به گزارش مجله تاریخ فرادید، ژانویه 1959 فیدل کاسترو به‎همراه گروهی از مبارزان پارتیزان، موفق شدند تا علیه دیکتاتوری باتیستا، رئیس‎جمهور وقت کوبا انقلاب کنند و وی را از اریکه قدرت به زیر بکشد. پس از پیروزی انقلاب، فیدل کاسترو دولت انقلابی سوسیالیست را در کوبا پایه‎گذاری کرد. او در آن زمان یکی از نمادهای انقلاب کمونیستی در آمریکای لاتین بود و در جهان به عقاید ضدامریکایی شناخته می‌شد.

سخنرانی های آتشین و ظاهر قدرتمند و مصمم چریک جوان او را به چهره جذاب برای مطبوعات و رسانه های جهان تبدیل کرده بود برای همین چهار ماه پس از سرنگونی دولت باتیستا وقتی برای شرکت در نشست سازمان ملل عازم نیویورک شد خبرنگاران و روزنامه نگاران خصوصا آنها که گرایش چپ داشتند از این اتفاق استقبال کردند.  

کاسترو که قهرمان قصه های جنگ های پارتیزانی روزنامه نگاران در امریکای لاتین بود با لباس نظامی سبز رنگ و چکمه و ریش بلند مثل یک بازیگر فیلم های اکشن وارد امریکا شد. بسیاری از مردم کنجکاو و علاقمند، انجمن ها و گروه هایی چپ به گرمی از او استقبال کردند و در طول 11 روزی که در سرزمین دشمن بود مثل ستاره های موسیقی هر جا می رفت جمعیتی برایش دست تکان می دادند و از او می خواستند با آنها عکس یادگاری بگیرد. 

گرچه فیدل در جریان این سفر بر مزار جورج واشنگتن حاضر شد و یک تاج گل نیز به احترام او آنجا قرار داد اما رهبران امریکا اصلا از حضور و هیاهو او خوشحال نبودند؛ آیزنهاور رئیس جمهور وقت امریکا قبول نکرد با چریک چپ دیدار کند و معاونش نیکسون را به جای خود فرستاد. او این ملاقات را انجام نداد چون در همان زمان نقشه کودتا علیه فیدل را در سر داشت. نقشه کودتا اما در دولت بعدی و در زمان جان اف کندی عملی شد. در آوریل 1961 یک تیپ از نیرو‎های سازمان سیا به‎همراه تعدادی از اتباع کوبایی که به آمریکا تبعید شده بودند برای اجرای عملیات کودتا وارد"خلیج خوک ها" شدند اما شکست در این عملیات ضربه سختی به حیثیت امریکا زد؛ نیرو‎های نظامی کوبا موفق شدند در طول سه روز نیرو‎های سازمان سیا و کوبایی‎‎های مورد حمایت آمریکا را که تعداد آن‎ها بیش از 2500 نفر بود، شکست دهند.  

فیدل پس از این سفر طرح های عمدتا ضدامپریالیستی خود در کوبا را به اجرا گذاشت و چهره این کشور را به کلی تغییر داد؛ او تمام اموال و دارایی‎‎های خارجی در کوبا را ملی اعلام کرد، مالیات بر واردات از آمریکا را افزایش داد و قرارداد‎‎های تجاری با اتحاد جماهیر شوروی منعقد کرد. در مقابل آیزنهاور، رئیس‎جمهور آمریکا نیز با کاهش سهم واردات شکر از کوبا به آمریکا، مسدود کردن دارایی کوبا در آمریکا، اعمال تحریم‎‎های سنگین تجاری و قطع روابط دیپلماتیک با دولت کوبا، اقدامات کاسترو را تلافی کرد. این آغاز تقابلی بود که برای نیم قرن در روابط دو کشور حاکم بود.