۱۰ ماده‌ای که نباید مستقیماً روی پوست گذاشت

پوست صورت بسیار حساس است و باید به موادی که روی آن می‌گذارید، توجه ویژه‌ای داشته باشید. در غیراینصورت پوستتان دچار آسیب‌‌های غیر قابل جبرانی می‌شود‌‌.
 
هفته‌نامه سلامت می‌افزاید: روش‌‌‌های زیادی برای تمیز کردن پوست وجود دارد و در شبکه‌‌های اجتماعی زیاد مطرح می‌شود و دستورالعمل استفاده از آنها دست به دست می‌چرخد‌‌. بسیاری از افراد هم بدون اینکه نظر متخصصان را بپرسند آنها را روی پوستشان امتحان می‌کنند‌‌. بعضی از ترکیباتی که معرفی می‌شوند به اندازه کافی کارایی ندارند و حتی بعضی از آنها بیش از آنکه مفید باشند، مضرند.
 
در ادامه، به 10 ماده‌ای اشاره می‌کنیم که می‌توانند برای پوست مضر باشند و نباید آنها را به‌طور مستقیم و برای طولانی‌مدت روی پوست امتحان کرد.
 
خمیردندان
حتما شما هم توصیه‌‌های مربوط به استفاده از خمیردندان روی بینی برای برداشتن جوش‌های سرسیاه یا از بین بردن آکنه را دیده‌اید‌‌. خمیردندان‌‌‌‌ها حاوی موادی هستند که باعث خشکی پوست می‌شوند‌‌. ممکن است خمیردندان در خشک شدن جوش واقعا موثر باشد، اما پس از استعمال، رطوبت طبیعی پوست نواحی مورد استفاده نیز از بین می‌رود و حتی در برخی مواقع سوختگی شیمیایی پوست را به دنبال دارد و جوشگاه‌هایی روی پوست باقی می‌گذارد که به آسانی قابل‌درمان نیستند‌‌. به جای خمیردندان می‌توان از بنزوییل پراکسید یا روغن درخت چای به صورت موضعی استفاده کرد‌‌.
 
آب داغ
استفاده از آب یا بخار داغ برای صورت اصلا مناسب نیست زیرا باعث باز شدن منافذ و روزنه‌‌‌های پوست می‌شود و زمینه‌ساز بروز التهاب و عفونت‌‌‌های جدید است‌‌. استفاده از آب ولرم به جای آب جوش هنگام استحمام به‌خصوص در زمستان که پوست تمایل بیشتری به خشکی و خارش دارد، بهتر است‌‌.
 
لیمو
لیمو ماده‌ای اسیدی است که می‌تواند پوست را تحریک کند و باعث سوزش پوست و در برخی موارد اگزماهای شدید شود‌‌.
 
پراکسیدهیدروژن (آب اکسیژنه)
یکی از بهترین مواد برای ضدعفونی کردن زخم‌‌‌‌ها پراکسیدهیدروژن است، اما به‌دلیل ماهیت خورندگی آن، هرگز نباید روی پوست استفاده شود زیرا موجب سوختگی یا تاول می‌شود‌‌.
 
شکر
نمک و شکر رطوبت پوست را جذب می‌کنند و باعث بروز خشکی می‌شوند‌‌. البته از شکر به‌عنوان لایه‌بردار طبیعی در پاها و بقیه قسمت‌‌‌های بدن به جز صورت می‌توان استفاده کرد‌‌، اما مصرف آن به‌عنوان مثال روی لب برای لطیف کردن پوست آن (که در شبکه‌های مجازی توصیه می‌شود) درست نیست‌‌. همچنین از مصرف لوسیون‌‌‌های صورت حاوی شکر نیز باید خودداری کرد‌‌.
 
جوش شیرین
استفاده از جوش شیرین به‌عنوان لایه‌بردار ایده خوبی نیست‌‌. پوست به صورت طبیعی دارای یک لایه با ماهیت اسیدی است که از چربی پوست حفاظت می‌کند‌‌. اگر ماده قوی قلیایی مانند جوش شیرین به پوست برخورد کند موجب آسیب دائمی به این لایه می‌شود و تعادل اسیدی-قلیایی آن را از بین می‌برد‌‌. در نتیجه این لایه نمی‌تواند مانند قبل رطوبت پوست را حفظ کند و به‌تدریج پوست خشک و ملتهب می‌شود‌‌.
 
اسپری مو (تافت)
هرگز نباید از اسپری موی سر به‌عنوان تثبیت‌کننده آرایش روی پوست صورت استفاده کرد. این کار نه‌تنها به شدت به پوست آسیب می‌زند، بلکه می‌تواند برای چشم‌‌‌‌ها نیز خطرآفرین باشد و حتی سبب بروز بیماری‌های تنفسی شود‌‌. حتی هنگام استفاده از اسپری مو برای سر نیز باید صورت با حوله یا هر وسیله مناسب دیگری حفاظت شود و چشم‌ها بسته نگه داشته شود‌‌.
 
وازلین
وازلین برای حفظ رطوبت پوست‌‌‌های بسیار خشک و حساس توصیه می‌شود‌‌. علاوه بر این، پوششی مناسب برای جراحاتی مانند بریدگی‌‌‌‌ها یا جای گزیدگی حشرات است که نباید در معرض هوای آزاد باشند، اما استفاده از آن در طولانی‌مدت مناسب نیست‌‌. گرچه اوایل، هنگام استفاده از وازلین، پوست نرم و لطیف می‌شود، اما به مرور با ایجاد لایه‌‌‌‌‌ای ضخیم روی پوست، باعث حبس چرک‌‌‌‌ها و لک‌‌‌‌ها می‌شود و خشک و لک‌دار شدن پوست را به دنبال دارد‌‌.
 
الکل
الکل نیز مانند آب اکسیژنه برای ضدعفونی جراحات مناسب است، ولی اگر روی پوست صورت استفاده شود باعث التهاب می‌شود‌‌. هرگز از این ماده نباید روی صورت به‌عنوان تسکین‌دهنده یا ضدعفونی‌کننده استفاده کرد‌‌.
 
لوسیون بدن
لوسیون بدن مناسب استفاده برای پوست صورت نیست‌‌. برای پوست حساس صورت باید از لوسیونی حاوی مواد ملایم‌تر و با کیفیت بهتر استفاده شود‌‌. فقط از لوسیون‌هایی که مخصوص صورت هستند یا روی آنها قید شده، لوسیون صورت و بدن، می‌توان برای صورت استفاده کرد.