غم و غصه مانند ترس یک واکنش انسانی مرسوم به دخالت‌های روان‌شناختی و فیزیکی است. از دست دادن یک فرد عزیز یک تجربه احساسی بسیار دردناک است که می‌تواند تاثیر واقعی و عمیقی روی ذهن و بدن فرد داشته باشد. اولین چیزی که داغ‌دیدگی به بار می‌آورد این است که منبع استرس می‌شود و دوم اینکه باعث از دست دادن یک رابطه است.
به گزارش روزنامه سپید، رابطه نزدیک می‌تواند به تنظیم عملکرد فیزیکی و روان‌شناختی روزانه ما کمک کند و از دست دادن یک رابطه نزدیک می‌تواند باعث احساس عدم کنترل و سرگردانی در فرد شود.
خستگی: یکی از مرسوم‌ترین علائم ابتدایی غم و غصه خستگی مفرط است که می‌تواند در انجام وظایف روزمره اختلال ایجاد کند. خانم آنا ویستون دونالدسون در سال 2011 پسر 12 ساله خود را به دلیل غرق شدن در دریا از دست داد. او می‌گوید: «پیش‌ازاین رویداد غم‌انگیز به‌هیچ‌وجه فکر نمی‌کردم که غم می‌تواند ازنظر فیزیکی فردی را خسته کند، اما وقتی‌که این رویداد دردناک برای فرزند عزیزم رخ داد در تمام بدنم احساس ضعف و خستگی فراوان می‌کردم که به دلیل غم ناشی از فقدان فرزندم بود.» فرد داغ‌دیده ممکن است آنقدر ضعیف شود که به نظر ما ممکن است مبتلابه آنفلوانزا باشد. این ضعف باعث ترس و سردرگمی ما می‌شود.
اختلال در تفکر واضح: اثرات شناختی غم و غصه می‌توانند در توانایی مغز در فکر کردن واضح اختلال ایجاد کنند و فرایند تصمیم‌گیری، قضاوت و حل کردن مشکلات را سخت سازند. تحقیقات نشان می‌دهند که داغ‌دیدگی با عملکرد ضعیف‌تر مغز و مشکل تمرکز در ارتباط است.
حس تنها بودن: غم و غصه غالبا همراه با احساس‌های تنهایی یا انزوا است. افکار مزاحمی که به دلیل یک فقدان در مغز فرد شکل می‌گیرند قدرت تضعیف‌کننده‌ای دارند و می‌توانند باعث ایجاد این احساس در فرد شوند که او هیچ تعلق و پیوندی با جهان یا آدم‌های اطراف خود ندارد. افرادی که دارای اختلال غم طولانی‌مدت یا غم پیچیده هستند معمولا به‌طور مدام به عزیز ازدست‌داده خود فکر می‌کنند، معمولا احساس عدم پیوند با جهان و دیگر مردم دارد و معمولا مشکلاتی دارند که مربوط به تنظیم هیجان هستند.
افسردگی و سوءمصرف مواد: به عقیده گروه ملی سلامت روانی آمریکا، غم طولانی‌مدت می‌تواند موجب حمله‌های اضطراب و افسردگی شود. بر اساس نتایج یکی از تحقیقات حدود یک‌چهارم از افرادی که همسر خود را ازدست‌داده بودند در سال اول این فقدان افسردگی بالینی و اضطراب را تجربه کردند. در یافته‌های یک تحقیق دیگر به پیوند میان داغ‌دیدگی و سوءمصرف مواد اشاره می‌کند و بر اساس آن احتمال خطر مشکلات مربوط به سوءمصرف الکل در میان مردهای داغ‌دیده بیشتر است.
سلامت قلبی و ایمنی بدن: غالبا «قلب درد» یا «شکستن قلب» را از نشانه‌های تاثیر هیجانی غم می‌دانند، اما ترشح هورمون‌های استرس مرتبط با غم می‌توانند منجر به مشکلات قلبی و عروقی واقعی شود. همه ما تا حدودی می‌دانیم که استرس می‌تواند سیستم قلبی و عروقی و سیستم ایمنی ما را تحت تاثیر قرار دهد و در افراد آسیب‌پذیر استرس می‌تواند منجر به افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی و عروقی و سرطان شود. استرس حاد نیز می‌تواند منجر به کاردیومیوپاتی استرس شود که یک نوع حاد از بیماری قلبی است.
در یکی از تحقیقات نشان داده‌شده است که در طول 24 ساعت پس از مرگ یک عزیز میزان رخ دادن حمله قلبی حاد 21 برابر است. در یکی از تحقیقات دیگر، محققان بریتانیایی دریافتند که مردهای مسن‌تری که غصه می‌خورند و احساس غم دارند بیشتر در معرض تضعیف دستگاه ایمنی و ابتلا به عفونت‌ها هستند.
مقابله و درمان: اگرچه عواقب سلامتی مرتبط با غصه خوردن باعث نگرانی است، اما خود غم را نباید مانند یک بیماری درمان کرد. غم یک واکنش طبیعی به فقدان است و وقتی‌که عزیزی را از دست می‌دهیم، این فقدان همیشگی و تاثیرگذار است و غم نیز همیشگی است. حقیقتا هیچ‌کسی نمی‌تواند بر یک فقدان مهم فائق آید، اما با استفاده از راه‌هایی می‌توان غم ناشی از این فقدان مهم را تا حدودی کم کرد و با نتایج مثبت مواجه شد. شخص داغ‌دیده باید به‌خوبی از خودش و از غم خودش مراقبت کند. بعضی از اوقات به یادآوردن چیزهای ساده‌ای همچون تغذیه خوب و نوشیدن آب می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی فرد کمک کنند. حتی تماس 20 دقیقه‌ای با نور خورشید می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی فرد کمک کند.
یک کارشناس مربوط به موضوعات غم، خواه یک روانشناس و خواه یک مشاور، می‌تواند به فرد داغ‌دیده کمک کند تا علائم فیزیکی و احساسی ناشی از غم را تسکین دهد. این کارشناس به فرد داغ‌دیده کمک می‌کند تا بدون آنکه عزیز خود را فراموش کند به‌سلامتی خود آسیب نرساند.»
خانم ویستون دونالدسون 44 ساله می‌گوید که برای مقابله با غم ناشی از فقدان فرزند خود در وبلاگ خود در مورد این غم خود می‌نوشت. او می‌گوید: « نوشتن باعث می‌شود که احساس خود را به بیرون از خودم بریزم و با دیگر افرادی ارتباط برقرار کنم که غم‌های مشابهی دارند.»
ارتباط با دیگران و بیان احساس‌های خود با آن‌ها یک روش موثر برای تسکین غم ناشی از فقدان یک عزیز است. وقتی‌که تنها هستیم به‌خوبی غصه نمی‌خوریم و برقراری ارتباط دوباره با دیگران بخشی از فرایند تطابقی طبیعی است.
منبع: Everyday Health
