نهاد مدیریت پول‌

وزارت خزانه‌داری یک وزارتخانه اجرایی و وزارت دارایی دولت فدرال ایالات‌متحده است که اوایل سپتامبر سال 1789 با قانون کنگره برای مدیریت درآمد دولت تاسیس شد.

این وزارتخانه توسط وزیر خزانه‌داری که عضو کابینه است، اداره می‌شود.  اولین وزیر خزانه‌داری الکساندر همیلتون بود که در 11 سپتامبر 1789 سوگند یاد کرد. رئیس‌جمهور جورج واشنگتن ابتدا از رابرت موریس خواست این وظیفه را بپذیرد اما او قبول نکرد و همیلتون را جای خودش پیشنهاد کرد. 

همیلتون تقریبا به تنهایی سیستم مالی اولیه کشور را بهبود بخشید و تا سال‌ها از شخصیت‌های اصلی دولت واشنگتن هم بود. چهره او روی اسکناس 10 دلاری آمریکا که پشتش عکس ساختمان وزارت خزانه‌داری است، به چشم می‌خورد. 

وزارت خزانه‌داری تمام اسکناس‌ها و سکه‌های رایج را از طریق اداره حکاکی و چاپ و ضرابخانه ایالات‌متحده عرضه می‌کند. این نهاد همچنین تمام مالیات‌های فدرال را از طریق اداره درآمد داخلی جمع‌آوری کرده و بدهی‌های دولت آمریکا را مدیریت می‌کند.

آغاز تاسیس وزارت خزانه‌داری به زمان آشفتگی انقلاب آمریکا بازمی‌گردد، زمانی که کنگره قاره‌ای در فیلادلفیا مساله حیاتی تامین مالی جنگ استقلال علیه بریتانیای کبیر را به بحث گذاشت. کنگره نه اختیاری برای وصول و جمع‌آوری مالیات داشت و نه مبنای مشخصی برای تامین بودجه از سرمایه‌گذاران یا دولت‌های خارجی. 

درنتیجه نمایندگان تصمیم گرفتند پول کاغذی را به‌صورت اعتباری عرضه کنند. در 22 ژوئن 1775، تنها چند روز پس از نبرد بانکرهیل، کنگره مبلغ دو میلیون دلار را به‌صورت اسکناس عرضه کرد. در 25 جولای، 28 نفر از شهروندان فیلادلفیا توسط کنگره استخدام شدند تا پول‌ها را امضا کنند و شماره بزنند. در 29 جولای 1775، کنگره دوم قاره‌ای مسوولیت اداره امور مالی دولت انقلابی را به خزانه‌داران مشترک قاره‌ای، جورج کلیمر و مایکل هیلگاس واگذار کرد؛ با این شرط که هریک از مستعمرات به بودجه دولتی قاره‌ای کمک کنند.

برای اطمینان از اداره مناسب و کارآمد بدهی رو به رشد ملی در مواجهه با روابط ضعیف اقتصادی و سیاسی بین مستعمرات، کنگره در 17 فوریه 1776 کمیته‌ای با پنج عضو برای نظارت بر خزانه، تنظیم حساب‌ها و تحویل گزارش‌های دوره‌ای به کنگره تشکیل داد. در روز اول ماه آوریل یک دفتر حساب خزانه‌داری شامل یک حسابرس و کارگزارانی برای تسهیل حل‌وفصل ادعاها و نگهداری از حساب‌های عمومی دولت برای متحدان مستعمرات تاسیس شد. با امضای اعلام استقلال در 4 جولای 1776، جمهوری تازه‌متولدشده به‌عنوان یک کشور مستقل می‌توانست وام‌ها را از خارج از کشور تامین کند. 

به‌رغم تزریق وام‌های خارجی و داخلی برای جنگ استقلال، متحدان مستعمرات قادر به ایجاد موسسه سازمان‌یافته‌ای برای مدیریت مالی نبودند. در 14 ماه مه‌1777، مایکل هیلگس به‌عنوان خزانه‌دار ایالات‌متحده معرفی شد. بین سال‌های 1778 تا 1781، دفتر خزانه‌داری سه‌بار تجدید سازمان کرد. ارزش دلار سقوط کرد وتظاهرات علیه پول بی‌ارزش، به نارضایتی‌ها در میان مستعمرات و آمریکایی‌های عصبانی دامن زد.

در 1781 رابرت موریس به‌عنوان سرپرست مالی انتخاب شد و ثبات را به امور مالی کشور بازگرداند. موریس، تاجر ثروتمند مستعمراتی، به‌خاطر شهرتش در فراهم کردن بودجه یا کالا در یک چشم به‌هم زدن به متخصص امورمالی معروف شد. کارکنان او شامل یک کنترل‌کننده، یک خزانه‌دار، یک ثبت‌کننده و چند حسابرس بودند که امور مالی کشور را در سال 1784، زمانی که موریس به‌خاطر بیماری استعفا داده بود، مدیریت می‌کردند. هیات خزانه‌داری متشکل از سه عضو کمیسیون تا سپتامبر 1789 به نظارت بر امور مالی کنفدراسیون مستعمرات پیشین ادامه داد.

نخستین کنگره ایالات‌متحده در چهارم مارس 1789 در نیویورک برگزار شد که نشانه آغاز کار دولت تحت قانون اساسی بود. در 2 سپتامبر 1789 کنگره یک موسسه دائمی برای مدیریت امور مالی دولت ایجاد کرد. مجلس سنا و مجلس نمایندگان ایالات‌متحده آمریکا در کنگره گرد هم آمدند و تصویب کردند که باید یک وزارت خزانه‌داری وجود داشته باشد که شامل این مقامات باشد: وزیر خزانه‌داری، حسابرس، خزانه‌دار، ثبت‌کننده و دستیار وزیر خزانه‌داری که باید توسط وزیر امور خارجه منصوب شود. 

الکساندر همیلتون در 11 سپتامبر 1789 به‌عنوان اولین وزیر خزانه‌داری سوگند یاد کرد. همیلتون در دوران انقلاب در کمپین حمایت از جورج واشنگتن خدمت کرده بود و در تصویب قانون اساسی نقش مهمی داشت. همیلتون به‌خاطر ملاحظات مالی و مدیریتی‌اش، یک انتخاب منطقی برای حل مساله بدهی سنگین کشورهای جدید محسوب می‌شد. اولین اقدام رسمی همیلتون ارائه گزارشی به کنگره بود که در آن سلامت مالی کشور را پی‌ریزی کرده بود. 

در کمال تعجب بسیاری از اعضای هیات، او بر بازپرداخت بدهی‌ 75میلیون دلاری جنگی کشور برای احیای اعتبار عمومی اصرار داشت. بدهی ایالات‌متحده قیمت آزادی آن بود. همیلتون توسعه صنعت و تجارت در ایالات‌متحده را پیش‌بینی کرده بود و پیشنهاد کرد که درآمد دولت بر پایه عوارض گمرکی باشد. همچنین سیاست‌های مالی درست و باثبات او الهام‌بخش سرمایه‌گذاری در بانک ایالات‌متحده بود که به‌عنوان نماینده مالیاتی دولت عمل می‌کرد.

در سال‌های نخست به‌وجود آمدن جمهوری آمریکا، دولت در فیلادلفیا قرار داشت؛ تا زمانی که پایتخت جدید در حاشیه رودخانه پوتومک ساخته شد. در سال 1800 دولت به واشنگتن نقل مکان کرد و وزارت خزانه‌داری به ساختمانی به سبک جورجی که معمار انگلیسی، جورج هافیلد، طراحی کرده بود، منتقل شد. این بنا در سال 1814 از سوی انگلیسی‌ها سوزانده شد، اما از طرف معمار کاخ سفید، جیمز هوبن، دوباره ساخته شد. 

این ساختمان مشابه سه بنای دیگری بود که در مجاورت کاخ سفید قرار داشتند و هرکدام متعلق به یکی از چهار سازمان اصلی دولت ایالات‌متحده بودند؛ یعنی وزارت دولت، جنگ، خزانه‌داری و نیروی دریایی. ساختمان خزانه‌داری بار دیگر در سال 1833 از سوی پدافند هوایی به آتش کشیده شد. 

درحال حاضر ساختمان خزانه‌داری یک بنای گرانیتی باشکوه به سبک یونانی است که طی دوره‌ای 33 ساله بین سال‌های 1836 و 1869 ساخته شد و در دوران ساخت یکی از بزرگ‌ترین ساختمان‌های اداری دنیا به حساب می‌آمد. این ساختمان قدیمی‌ترین بنا در واشنگتن است و تاثیر زیادی بر طراحی سایر ساختمان‌های دولتی گذاشته است.

در طول دهه‌ها در تاریخ آمریکا، وزارت خزانه‌داری وضعیت فعالی در خدمت‌رسانی دولت به مردم و گسترش و توسعه سازگاری با نیازهای کشور را داشته است. در حالی که فعالیت‌های مالی و گروهی در طول دو قرن به‌طور قابل ملاحظه‌ای ثابت ماندند، سایر عملیات‌ فرعی دچار تغییرات بسیاری شدند. اکثر کارهایی که در خزانه‌داری تحت قانون 1789 انجام می‌شد، همچنان از سوی این وزارتخانه دنبال می‌شوند.

ماموریت وزارت خزانه‌داری حفظ اقتصاد قوی و ایجاد فرصت‌های اقتصادی و شغلی با ترویج شرایطی است که باعث رشد اقتصادی و ثبات در داخل و خارج از کشور، تقویت امنیت ملی از طریق مبارزه با تهدیدات و حفظ یکپارچگی نظام مالی و مدیریت منابع مالی و دولتی ایالات‌متحده می‌شود. با توجه به برآورد درآمدها برای شاخه اجرایی، وزارت خزانه‌داری هدفی موازی با اداره مدیریت و بودجه برای تخمین هزینه‌های اجرایی، کمیته مشترک مالیات برای ارزیابی درآمد برای کنگره و اداره بودجه کنگره برای تخمین هزینه‌های کنگره دارد.

از سال 1830 تا 1901 مسوولیت نظارت بر وزن و اندازه برعهده اداره استاندارد وزن و اندازه بود که خود بخشی از وزارت خزانه‌داری محسوب می‌شد. بعد از 1901 این مسوولیت به آژانس داده شد که متعاقبا به‌عنوان موسسه ملی استاندارد و فناوری شناخته شد. وزارت خزانه‌داری از دو بخش اصلی تشکیل شده: دفاتر اداری و دفاتر عملیاتی. دفاتر اداری عمدتا مسوول تدوین سیاست‌ها و مدیریت کل سازمان هستند و دفاتر عملیاتی انجام عملیات‌های خاص مربوط به سازمان را به عهده دارند. 

وزارت خزانه‌داری سازمانی است که با خدماتی که به تاریخ کشور کرده، شکل گرفته و با نوآوری‌های دوره‌ای و سازماندهی‌های مجدد با واقعیت همیشه در حال تغییر توسعه کشور سازگار شده است. به‌عنوان مثال جنگ داخلی تاثیر فراوانی بر فعالیت‌های وزارت خزانه‌داری داشته: از دست دادن درآمد گمرکی ناشی از جدایی ایالت‌های جنوبی که منجر به تاسیس اداره درآمد داخلی شد و همچنین چاپ پول کاغذی و راه‌اندازی سیستم بانکداری ملی. 

رشد تجارت بین‌المللی پس از جنگ جهانی اول و دخالت آمریکا در جنگ جهانی دوم مستلزم نقش فعال وزارت خزانه‌داری در کنفرانس برتن وودز در سال 1944 بود که منجر به تاسیس صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی و رهبری ایالات‌متحده در ارتقای توسعه اقتصادی در سراسر جهان شد.

پس از حملات تروریستی 11 سپتامبر، کنگره چندین سازمان را که پیش از این تحت حمایت وزارت خزانه‌داری بودند به سازمان‌های دیگر منتقل کرد. در 24 ژانویه 2003 اداره الکل، دخانیات و اسلحه (ATF)که از سال 1972 یکی از ادارات وزارت خزانه‌داری بود، به‌طور گسترده‌ تحت قوانین امنیت ملی مجددا سازماندهی شد. اجرای وظایف ATF ازجمله نظارت بر معامله مجاز سلاح گرم و مواد منفجره به وزارت دادگستری و تحت عنوان سازمان الکل، دخانیات، اسلحه و مواد منفجره (BATFE)منتقل شد. 

عملیات نظارتی و جمع‌آوری مالیات ATF مربوط به معامله مجاز الکل و دخانیات در وزارت خزانه‌داری تحت عنوان سازمان مالیات و معامله الکل و دخانیات (TTB) باقی ماند و اول ماه مارس 2003، مرکز آموزش عالی فدرال، خدمات گمرکی ایالات‌متحده و سرویس مخفی ایالات‌متحده به وزارت امنیت داخلی (DHS) تازه‌تاسیس منتقل شد.