ده کارگردان برتر ژانر ترسناک قرن بیست و یکم

به کمک کارگردانان تازه‌نفس، دو دهه گذشته در حال تبدیل‌شدن به سال‌های طلایی این ژانر هستند. در این مقاله کارگردانا‌نی را موردبررسی قراردادیم که در این سال‌ها ما را با از المان‌های خونین، ترسناک و ناخوشایند ترسانده‌اند و هنوز هم راه درخشانی را پیش رو دارند.
10-تی وست Ti West
خانه‌ی شیطان The House of the Devilهیچ شباهتی بین فیلم‌های وست Ti West وجود ندارد. The Roost فیلمی پر از خفاش‌های قاتل مضحک است، فیلمی که به‌هیچ‌وجه شما را آماده انتظار کشنده برای The Shootist نمی‌کند. در The Innkeepers وست کمدی ماورا طبیعی احساسی‌ای را به چیزی آزاردهنده‌تر تبدیل کرده است و در وسترن کلاسیکش «در دره خشونت» In the Valley of Violence آن ژانر را شیوه third act(روشی که در آن فیلم‌نامه را به سه قسمت تقسیم می‌کنند) فوق‌العاده‌اش به قلمروی ترسناک غیرمنتظره‌ای تبدیل کرده است. وست شاید به یک آدم کمال‌گرا شهرت داشته باشد، اما هر چه باشد نتیجه‌ی کارهایش خوب درآمده است.
9-تاکاشی میکه Takashi Miike
ایچی قاتل Ichi the Killerدوتا از تأثیرگذارترین کارهای میکه- «ویزیتور کیو» Visitor Q و «ایچی قاتل» Ichi the Killer- در سال 2001 اکران شدند و آمریکایی‌هایی که این ژانر کم طرفدار را به‌شدت دوست دارند، نام او را بر سر زبان‌ها انداختند. «ویزیتور کیو» خانواده و شهوت را در غالب مستندی با بودجه کم، با داستان و روایتی شگفت‌آور ترکیب می‌کند. «قاتل ایچی» بااینکه در ژانر وحشت نیست اما طرفداران وحشت آن را به چشم یک حماسه اکشن فوق‌العاده با چندین لیتر خون که در این داستان جهان زیرزمینی همه‌جا پخش می‌شود، نگاه می‌کنند.
8-گور وربینسکی Gore Verbinski
حلقه The Ringحتی با اسمی مانند او، کارهای وربینسکی لزوماً با وحشت همراه نیست. بااین‌وجود «حلقه» ثابت کرده است که او یکی از معدود کارگردانانی است که می‌تواند اتفاقات ترسناک معمول هالیوود- مانند شوک‌های ترسناک، حال و هوای ترسناک و فضاهای مذهبی– را تا حدی ترسناک جلوه دهد که به یک‌جور هنر عمیقاً آزاردهنده تبدیل شود. این بازسازی در هر زمینه از فیلم اصلی‌اش جلو زده است، «حلقه» تنها استفاده‌ای حرفه‌ای از ترس غیرقابل‌اجتناب از موجودات شیطانی نیست، بلکه فیلمی آن‌چنان ترسناک است که موفق شد آمریکایی‌ها را از تنها تلویزیون تماشا کردن بترساند.
7-کارین کوساما Karyn Kusama
دعوت The Invitationکوساما علاقه‌اش به داستان‌های زن-محور را بعد از فیلم‌های Girlfight و «ایان فلاکس» Aeon Flux با فیلم به‌شدت خنده‌دار و به‌طور لذت‌بخشی خونین «بدن جنیفر» Jennifer’s Body در مسیر جدیدی هدایت کرد، ترکیب جذابی از علاقه زیادش به ژانر ترسناک و اطلاعش از ترس زن بودن. «دعوت» او هم ‍‍‍‍ حال و هوای اجتماعی نامتعادلی دارد. تلاش‌های او در فیلم XX که تمام فیلم‌سازان آن زن هستند، توانایی او را در ترکیب داستان‌های ترسناک کلاسیک با گره‌های خلاقانه نشان داد.
6-الکساندر آژا Alexandre Aja
High Tensionنهایت گرایی نوین فرانسه New French Extremity دنیای فیلم را با صداهایی سینمایی‌ای آشنا کرد که با خشونت شوکه می‌شدند و کمی بعدازآن بود که پای این حرکت به ژانر ترسناک هم کشیده شد. این تفسیر اجتماعی، با خشونت و صحنه‌های پر از بدن‌های غرق خون آمیخته شد. High Tension الکساندر آژا یکی از بهترین‌های نمونه‌ای این ژانر است. آژا موفق شد بعد از فروکش کردن موفقیت این سبک، بازهم به‌درستی از آن استفاده کند و نهایت گرایی نوین فرانسه را با وحشت آمریکایی در بازسازی‌هایی مانند «تپه‌های چشم دارند» The Hills Have Eyes و Maniac تلفیق کرد. آژا هنوز هم همه ما را به‌عنوان یک کارگردان و یک تهیه‌کننده شگفت‌زده می‌کند و هیچ‌وقت اجازه نمی‌دهد مانعی بین تماشاگر و یک ترس و وحشت حسابی قرار گیرد.
5- راب زامبی Rob Zombie
هالووین Halloween«خانه 1000 جسد» House of 1000 Corpses را بر اساس «کشتار با اره‌برقی در تگزاس» The Texas Chain Saw Massacre ساخت اما آن‌چنان طنز تاریک و گره هوشمندانه‌ای را به آخر آن اضافه کرد که پس از پایان فیلم تماشاگر می‌فهمید زامبی داستان خودش را روایت کرده است. با دیدگاه سفید‌پوستانه کثیفش در «هالووین» و جادوگران فیلم The Lords of Salem که با لذت زندگی‌ می‌کنند و انتقام می‌گیرند، زامبی دیدگاه خودش را در ژانر ترسناک اثبات کرد، دیدگاهی که المان‌های ترسناک آن را در موسیقی‌ فیلم هم موسیقی‌ای که زامبی از رهبران ارکستر سینما مشتاقانه یاد گرفته است، گنجانده‌شده است.
4-ام.نایت شیامالان M. Night Shyamalan
ملاقات The Visitبرخلاف کارهای قبلی‌ شیامالان، کارهای اخیر او، «ملاقات» The Visit و «شکافته» Split – قسمت دوم از مجموعه‌ای که با فیلم «نشکن» Unbreakable شروع شد- شروع تازه‌ای برای او هستند. (تفکرات او در مورد دین و از دست دادن کنترل بدن با حضور آدم‌خوارها ترسناک‌تر از قبل به نظر می‌رسند). شیامالان امضای کارش را این‌طور توصیف کرده است: من یک داستان معمولی را انتخاب می‌کنم، با موضوعات معمولی سروکله می‌زنم برخوردم، تیمم، بازیگرانم، اعتقاداتم را منطبق با این فرض که این فیلم یک فیلم فوق‌العاده است تنظیم می‌کنم.
3-بن ویتلی Ben Wheatley
A Field in Englandجای تعجبی ندارد که ترسناک‌ترین کار ویتلی، بهترین اثر او هم هست. او با Down Terrace تأثیر اولیه خوبی از خودش به‌جا گذاشت، اما Kill List فیلمی بود که این نویسنده انگلیسی را سقوطی دوباره نجات داد و او را به خود آورد. او بااینکه هیچ‌گاه خود را به ژانر ترسناک محدود نمی‌کند- و یا هر ژانر دیگری- به‌کرات نشان داده است این ژانری است که در آن می‌درخشد. حتی وقتی‌که در حالت‌های مختلفی کار می‌کند، مانند A Field in England و «برج» High-Rise، علاقه او بسیار متغیر است- کاری که امروزه فیلم‌سازان کمی در آن بهتر از او ظاهر می‌شوند.
2-گیرمو دل تورو Guillermo del Toro
هزارتوی پن Pan’s Labyrinthدل تورو در تمام آثارش، داستان‌هایش را با رمز و رازی در خلق ترس‌های تکان‌دهنده در مورد جنبه تاریک نهفته در هر تخیل زیبا، ترکیب می‌کند. این نزدیکی روشن و تاریک را به‌وضوح در معروف‌ترین فیلمش «هزارتوی پن» می‌توانیم ببینیم. دل تورو دنیای‌ افسانه‌ای را خلق می‌کند که در آن تخیل یک کودک از او در برابر آسیب‌های زندگی واقعی محافظت می‌کند، تخیلی خارق‌العاده که درنهایت او را به خطر می‌اندازد. با سبک با‌شکوه و استعدادش در روایت داستان‌های فوق‌العاده، دل‌ تورو کار را برای فیلم‌سازان همه ژانرها با شکستن قانون‌ها و گذشتن از حد‌ومرزها، سخت کرده است.

1-جیمز وان James Wan
احضار The Conjuring«اره»Saw، «توطئه آمیز» Insidious و «احضار» The Conjuring. غیرممکن است بخواهیم از بهترین فیلم‌های ترسناک قرن صحبت کنیم ولی از جیمز وان James Wan حرفی به میان نیاوریم. اغراق نیست اگر بگوییم وان، وس کریون Wes Craven (کارگردان موفقی در ژانر ترسناک) فیلم‌های ترسناک قرن بیست‌ویک است، ازآنجایی‌که خالق چندین اثر ترسناک مثال نزدنی بوده است. دنیای «احضار» او هرروز گسترده‌تر می‌شود و گیشه‌ها را از آن خود می‌کند. از راهبه‌های عجیب گرفته تا عروسک‌های ترسناک، وان دقیقا می‌داند چه چیزی ما را، چه چراغ‌ها روشن باشند چه تاریک، می‌ترساند.