تا به امروز تمامی دنباله دار هایی که توسط بشر مشاهده شده، متعلق به خود منظومه شمسی بوده اند؛ چه از کمربند کوئیپر (Kuiper Belt) و چه از ابر اورت که هر دو منزلگاه و منشأ ستاره های دنباله دار و جهان های یخ زده به شمار می روند.
حالا به نظر می رسد که اخترشناسان برای نخستین بار توانسته اند دنباله داری را با منشأ بیرونی (فضای میان ستاره ای) کشف کنند. این محققین با بهره گیری از تلسکوپ «پان استارز 1» (Pan-STARRS 1) واقع در هاوایی شیئی فضایی با کد C/2017 U1 را شناسایی کرده اند که مداری عجیب و هایپربولیک دارد، یعنی سرعتش به قدری زیاد است که می تواند از میدان گرانش اجرام بزرگ اطرافش بگریزد، ضمن اینکه هیچ ارتباطی با خورشید ندارد.
این مسیر حرکت نشان می دهد که دنباله دار یاد شده از کمند ستاره ای در مجاورت منظومه شمسی رها شده و در مسیرهای شناخته شده تحت تأثیر گرانش خورشید قرار نمی گیرد.
البته این یافته ها هنوز در مراحل ابتدایی هستند و باید تحقیقات بیشتری برای شناسایی دقیق تر این دنباله دار صورت گیرد، اما اگر مدار و منشأ C/2017 U1 شناسایی شود، درک دانشمندان از سامانه های فضایی توسعه می یابد. به عنوان مثال می توان گفت که سامانه های ستاره ای در صورت ایجاد شرایط مناسب، می توانند دنباله دار هایشان را بین یکدیگر رد و بدل نمایند.
