پس از کودتای مرداد 1332 اعضای سازمان نظامی حزب توده به تدریج دستگیر و شماری از آنان اعدام شدند.
روزنامه اطلاعات عصر 27 مهر سال 1332 طی گزارشی درباره اعدام افسران حزب توده نوشت: «ساعت پنج و سی و پنج دقیقه صبح مخبرین جراید به زمین تیر که در قسمت شرقی لشکر 2 زرهی واقع است هدایت شدند.
در این زمین در پشت دیواری که زمین تیراندازی 50 متری را از محوطه صدمتری جدا می‌کند ده تیر چهارمتری در یک ردیف به فاصله یک متر پهلوی هم نصب کرده بودند و چهار نورافکن قوی محوطه را برای فیلمبرداران ارتش روشن کرده بود، در گوشه دیگر میدان یک بلندگو گذاشته بودند.
مقابل چوب‌ها چهل نفر سرباز که 20 نفر آنها گروهبان و 20 نفر دیگر سرباز بودند ایستاده بودند. ساعت 6 و یک ربع کم تیمسار سرتیپ بختیار فرماندار نظامی تهران به اتفاق تیمسار سرتیپ آزموده دادستان ارتش و چند نفر افسر وارد میدان تیر شدند.
پنج دقیقه به ساعت 6 مانده بود که 2 آمبولانس در زمین تیر ایستاد و سروان «جناب» محافظ زندانیان لشکر 2 زرهی از روی رکاب اتومبیل به پایین پرید و درب عقب آمبولانس را باز کرد و بلافاصله سروان شفا از آمبولانس پایین آمد و به طرف تیر دوم رفت و ایستاد و سپس سرگرد عطارد و واعظ قائمی و مدتی و عزیزی نمینی از آمبولانس پیاده شده و به طرف تیر‌ها رهسپار شدند.
سپس در اتومبیل دیگر باز شد و 5 نفر دیگر که عبارت بودند از سرهنگ سیامک، سرهنگ مبشری، سرگرد وزیریان، سروان افراخته و کیوان قزوینی پیاده شدند و به طرف تیر‌ها رفتند. لباس محکومان همان لباس شخصی عادی بود که در زندان پوشیده بودند و چون هوا کمی سرد بود عموما کت بر تن داشتند. پس از آنکه محکومان جلو تیر‌ها ایستادند یک گروهبان با طناب محکومان را به تیر‌ها بست.»
