در دنیای نمایشگرها فناوری های مختلفی برای تولید تصویر مورد استفاده قرار می گیرند که QLED یکی از جدیدترین تکنولوژی ها در این زمینه است. کمپانی سامسونگ نیز به عنوان یکی از بزرگترین توایدکنندگان نمایشگرهای QLED، به مقایسه این فناوری با تکنولوژی OLED پرداخته و به برتری های آن اشاره کرده است. در ادامه مقایسه QLED و OLED را از زبان سامسونگ می خوانید:
در دهه اخیر صنعت تلویزیون با سرعتی بسیار بالا در حال تغییر بوده است. هر از گاهی نسلی از فناوری های نمایش تصویر معرفی می شود که بسته به موفقیت یا ناکامی در عرضه کیفیتی بهتر به بیننده، در بازار تلویزیون ماندگار شده و یا خیلی زود به فراموشی سپرده می شوند. امسال نیز دنیای تلویزیون شاهد استفاده از فناوری QLED در محصولات بالارده سامسونگ بود. یکی از فناوری هایی که شاید به دلیل تشابه اسمی با QLED سامسونگ با آن مقایسه می شود، فناوری OLED است.
در این میان برخی حامیان فناوری OLED مدعی اند فناوری QLED اساسا نه یک LED که همان فناوری LCD است که با چهره ای جدید به بازار عرضه شده است. جدا از مباحث فنی در رد این ادعا، شرکت سامسونگ در مقام بزرگترین تولیدکننده تلویزیون های QLED معتقد است طرح چنین مباحثی بازی با واژگان است. زیرا تنها چیزی که این برند در محصولات خود مدنظر دارد کیفیت بهتر تصویر و رضایت بیننده است و هر فناوری که بتواند بهتر این کیفیت و رضایت را برآورده کند فناوری برتر بازار خواهد بود.
تجربه نشان داد فناوری پیکسل های خود نورده که اساس ساختار پنل های تلویزیون های OLED را تشکیل می دهد مشکلات بسیاری مانند مصرف بالای انرژی، ناتوانی در رسیدن به سطح بالای روشنایی و قیمت نهایی سرسام آور داشته اند. لذا فناوری QLED که برخلاف فناوری OLEDها از پیکسل های خود نورده استفاده نمی کند صرفا به خلق محصولی فکر می کند که در عین نداشتن این معایب بتواند تصویری با رنگ های واقعی و مشکی عمیق تولید کند.
در اینجا نگاهی داریم به عملکرد این دو فناوری در برخی معیارهای اصلی مورد نظر مصرف کنندگان:
رنگ های بی نهایت
در حوزه رنگ اکنون رقابت اصلی به تعداد رنگ هایی برمی گردد که هر فناوری در سطوح مختلف روشنایی تولید می کند. مفهومی که از آن به حجم رنگ یاد می شود. بصورت سنتی با بالا رفتن میزان روشنایی تصویر، توانایی تلویزیون در رندر کردن دقیق رنگ کمتر می شد. به شکلی که رنگ سبز برگ در روشنایی متوسط کاملا سبز دیده می شد اما با بیشتر شدن نور تصویر، این رنگ به سمت زرد گرایش پیدا می کرد.
در این حوزه فناوری QLED سامسونگ با رسیدن به پوشش 100 درصدی حجم رنگ پیشتاز بی چون و چراست. براساس تایید سازمان بررسی استانداردهای اروپایی VDE، تلویزیون های سری Q سامسونگ اولین محصولات تلویزیونی بود که حجم رنگ DCI-P3 را به صورت صددرصدی پوشش دادند. اکنون و با استفاده از ذرات کوانتوم دات، تلویزیون های سری Q سامسونگ در هر سطحی می توانند رنگ را دقیق به همان شکل اصلی نمایش دهند این در حالی است که فناوری OLED در این حوزه هنوز پیشرفت قابل مقایسه ای نداشته است.
روشنایی بی سابقه
یک معیار مهم دیگر در کیفیت تصویر، میزان روشنایی است. تصاویری که در تلویزیون شما نشان داده می شود در محیط های مختلف با سطح روشنایی متفاوت فیلمبرداری شده است. بطور مثال تصویر کوهی پر از برف زیر تابش خورشید سطح روشنایی بسیار بالایی دارد. این تصاویر که در حوزه دینامیکی بالا (HDR) قرار می گیرند از دشوارترین صحنه ها برای نمایش دقیق در تلویزیون هستند زیرا فناوری مورد استفاده شما باید بتواند روشنایی بالای آن صحنه را بازتولید کند.
در این معیار تفاوت بسیار زیاد است. تلویزیون های سری Q سامسونگ با استفاده از فناوری کوانتوم دات به راحتی به روشنایی بیش از 1500 نیت رسیده اند و سری 9 این تلوزیون ها حتی تا 2000 نیت روشنایی تولید می کنند. این در حالی است که برترین تلویزیون های مجهز به فناوری OLED هنوز از 800 نیت فراتر نرفته اند. این محدودیت به ذات استفاده از ذرات ارگانیک نورده در فناوری OLED برمی گردد که به واسطه خود نورده بودن پیکسل ها در این پنل ها، با افزایش میزان روشنایی پیکسل، دمای پیکسل ها افزایش می یابد و احتمال پیکسل سوختگی در OLEDها افزایش می یابد لذا سازندگان پنل های OLED نمی توانند از حدی از روشنایی فراتر روند. به عبارتی افزایش میزان روشنایی و طول عمر در فناوری OLED با یکدیگر تناقض داشته و دارای ارتباط معکوس هستند.
4K واقعی
امروزه بالاترین استاندارد کیفیت تصویر در دنیای سینما و تلویزیون 4K است. دوربین های حرفه ای امروزی به راحتی می توانند تصاویر را با این کیفیت ضبط کنند اما نمایش آنها روی صفحه تلویزیون تان وابسته به فناوری و ساختار آن است. تصویر 4K با رزولوشن 2160*3840 پیکسل تعریف می شود. تلویزیون های مجهز به فناوری QLED از فرمت استاندارد سه زیرپیکسل RGB در ساختار خود استفاده می کنند. به این ترتیب هر آرایه سه تایی از هر پیکسل می تواند تمامی رنگ های موجود در طیف رنگ RGB را با ترکیب سه رنگ اصلی قرمز، سبز و آبی تولید کند.
اما برندهای اصلی تولیدکننده تلویزیون های OLED در محصولات خودشان از پیکسل هایی با چهار زیرپیکسل wRGB استفاده کرده و مدعی هستند برای تولید رنگ سفید نیز یک زیرپیکسل مجزا ایجاد کرده اند. اما مشکل آنجاست که در این حالت چهار آرایه سه تایی (RGB, WRG, BWR, GBW) در هر پیکسل به دلیل نداشتن یکی از سه رنگ اصلی، توانایی تولید بخشی از طیف رنگ را نخواهند داشت. این یعنی پیکسل کلی توانایی تولید همه رنگ ها را به شکل واقعی شان نخواهد داشت. نتیجه آنکه رزولوشن تصویر تا یک چهارم یعنی تا 25٪ کاهش پیدا می کند. یعنی اساسا تلویزیون های OLED که به عنوان 4K در بازار معرفی می شوند، در واقع 3K هستند.
تلویزیونی برای آینده
اما در معیارهایی مانند قیمت محصول و عمر بالای تلویزیون نیز فناوری OLED به دلیل هزینه بالای تولید ذرات نورافشان ارگانیک، امکان کاهش قیمت را از تولیدکنندگان می گیرد. در مسئله عمر مفید محصول نیز امکان سوختگی پیکسل در تلویزیون های OLED بسیار بیشتر است زیرا بخش هایی مانند لوگوی شبکه ها که در زمان پخش کاملا ثابت می مانند برای ذرات نورافشان بسیار مضر هستند و آن بخش از صفحه را مستعد پیکسل سوختگی می کند بطوری که حتی زمانی که تلویزیون خاموش باشد لوگو یا عبارت به جا مانده ناشی از پیکسل سوختگی برروی صفحه تلویزیون های OLED قابل مشاهده خواهد بود. این دقیقا همان مشکلی است که پیش از این در سال های گذشته تلویزیون های پلاسما با آن دست و پنجه نرم می کردند و به دلیل سوختگی پیکسل معروف شده بودند.
مجموع موارد گفته شده و بسیاری تفاوت های فنی و طراحی دیگر باعث شد تا نشریه معتبر فوربس به نقل از راس یانگ، مدیرعامل و بنیانگذار موسسه معتبر «مشاوران زنجیره عرضه نمایشگر (DSCC)» بنویسد: «آینده فناوری تلویزیون در اختیار QLED خواهد بود نه OLED».
