خبرگزاری مهر- گروه فرهنگ: نمایشگاه مطبوعات این روزها در تهران در حال برگزاری است و تبلیغات قابل توجهی نیز برای برپایی و حضور در آن میان اهالی رسانه برپاست. گرچه بر پایه تصوری که از نام این نمایشگاه به ذهن می‌رسد، این رخداد محلی است برای گردهمایی مطبوعات و برقراری نوعی ارتباط دوسویه میان مخاطبان آنها با تولیدکنندگان رسانه ای در کشور؛ با این همه نمایشگاه مطبوعات این روزها میزبان اتفاقی است که با وجود تکراری بودن در نوع خود جالب توجه است و حتی شاید بتوان گفت که مخاطبان بیشتری نسبت به غرفه‌های عادی مطبوعات به سوی خود جلب کرده است.
مخاطبان نمایشگاه مطبوعات این روزها می‌توانند به وضوح غرفه‌هایی را مشاهده کنند که بیشتر از سایرین جمعیت بازدیدکننده را به سوی خود جلب کرده است؛ جمعیتی که ایستاده در کنار میزهای غرفه‌ها در حال تورق کتابهایی هستند که از سوی آن موسسات منتشر شده است.
موسسات مطبوعاتی قدیمی در ایران که در کنار فعالیت رسانه‌ای خود از دیرباز به فعالیت نشر و چاپ کتاب مشغول بوده‌اند، به رسم هر ساله بخشی از تولیدات منتشر شده خود را در غرفه‌هایشان عرضه کرده‌اند که از قضا این آثار مکتوب بیشتر از سایر محصولات عرضه شده در این محل مورد توجه و استفاده قرار گرفته است.
موسسه مطبوعاتی کیهان یکی از این دست موسسات است که بخش قابل توجهی از فضای خود را به عرضه محصولات انتشارات خود اختصاص داده است که در میان آنها می‌توان به مجموعه آثار جنجالی این موسسه تحت عنوان «نیمه پنهان» اشاره کرد که نسخه های زیادی از مجلدات آن در کنار سایر تولیدات این موسسه در نمایشگاه در معرض فروش قرار گرفته است.
موسسه انتشارات اطلاعات نیز بخش وسیعی از غرفه خود را مبدل به قفسه‌های فروش کتاب کرده است. فروش کتاب‌های سالنامه روزنامه اطلاعات در کنار تولیدات به طور عمده تاریخی انتشارات این روزنامه از جمله خاطرات مارگارت تاچر، گورباچف و نیز کتاب «عزاداری‌های نامشروع» با ترجمه جلال آل‌احمد، کتاب «فضیلت های فراموش شده» و یا خاطرات ارتشبد حسین فردوست در دو جلد و کتاب «ظهور وسقوط سلطنت پهلوی» اثر عبدالله شهبازی در زمره آثار قابل اعتنای این موسسه در نمایشگاه مطبوعات است.
موسسه مطبوعاتی «جهان کتاب» نیز بخش قابل توجهی از آثار خود را در نمایشگاه عرضه کرده است و در کنار آنها نسخه‌های نشریه معروف خود با عنوان جهان کتاب را نیز به مخاطبانش ارائه می‌کند.
موسسه مطبوعاتی جام‌جم نیز بخشی از تولیدات انتشار داده شده توسط این رسانه که به طور عمده شامل آثاری با محتوای روزنامه نگاری در فضای دیجیتال و نیز مجموعه گزیده گفتگوهای این روزنامه است را به فروش می رساند.
با این همه موسساتی نیز هستند مانند «همشهری» و «ایران» که ترجیح داده اند تولیدات خود در قالب کتاب را در این نمایشگاه عرضه نکنند.
بازار فروش کتاب در نمایشگاهی که عمده مخاطبانش می‌توانند با ساعتی گردش در آن نسخه‌هایی رایگان از تمامی نشریات کشور را در یک روز دریافت کنند، بازار کم رونقی نیست. بسیاری از قفسه‌های عرضه کتاب از سوی این موسسات در طی سه چهار روز برگزاری نمایشگاه خالی شده و انگار مخاطبان این دست آثار می‌دانسته‌اند که کی و کجا باید به دنبال آنها بگردند.
