به گزارش "ورزش سه"، از همان تغییر نام گوزلی به نویدکیا می شد فهمید در فاصله 435 کیلومتری پایتخت چهره ای متولد شده که می تواند به خونخواهی سلطه فوتبال پایتخت برخیزد، می خواهد تغییر دهد و می خواهد حرفهایی برای تاریخ فوتبال باشگاهی ایران داشته باشد.
2001-2002 شروع اولین پا به توپهای مرگبار شماره 4 اصفهانی ها بود و وقتی در 11 بازی سپاهان با هنرنمایی محرم و سرمربیگری کاظمی 10 برد و یک تساوی را به ثبت رساند، اولین سوالات راجع به عملیات غیرممکن قهرمانی تیمی شهرستانی مطرح شد.
هیچ کس باور نمی کرد که تیمی که اختلافی فاحش را در صدر جدول با تیمهای پس از خودش ایجاد کرده است، بتواند در نهایت جام را بالای سر ببرد؛ ولی این اتفاق رخ داد و امپراطوری محرم تا سالها بعد با جامهای پرشمار تیم اصفهانی در لیگ، حذفی، آسیا و حتی حضور در جام باشگاههای جهان ادامه یافت. سپاهان که پیش از محرم، همواره بهترین تیم شهرستانی مدعی بود، اکنون و پس از یک سال از خداحافظی محرم با فوتبال، پرافتخارترین تیم ایران در تاریخ لیگ برتر است و بیشترین حضور و موفقیت در رقابتهای لیگ قهرمانان آسیا را به ثبت رسانده است.
محرم که همواره به خاطر ژستهای مخالفش، دسته بندی های تهرانی- شهرستانی و مواضع صریحش و حتی زندگی شخصی پرتلاطمش در کانون توجهات فوتبال بود، به قدری در اصفهان جایگاه یافت و آنقدر بودنش در سپاهان به ریتم این تیم کمک می کرد که حتی در فصلی که کلا در شش بازی آخر فرصت همراهی با شاگردان فرکی را یافت، در نهایت در پایان فصل جام قهرمانی را به خانه برد.
محرم اکنون فرهاد مجیدی استقلال یا علی کریمی پرسپولیس است؛ با این تفاوت که دوران شکوه سپاهان با محرم آغاز شد و سرخابی ها پیش از مجیدی و کریمی هم باشکوه بودند.
او حالا همه یک و نیم دهه رخدادی که فوتبال ایران را متاثر از خود ساخته است، پشت سر گذاشته است. شهروند اصفهان است، از داشتن پرندگانش لذت می برد و به نظر می رسد هر وقت از منزل بیرون می آید، باید به همشهریانش پاسخ بدهد که وضعیت سپاهان کی به شعار روزهای «حالاحالاها قهرمانیم» هوادارانش نزدیک می شود و چرا او برای احیای تیمش به صحنه باز نمی گردد!
او حتی در شبکه های اجتماعی هم فعال نیست تا کسانی که او را حس کردند، از او متنفرند یا دوستش دارند بتوانند به او ابراز احساسات کنند. محرم مدل خودش را به سبک خودش حفظ کرده است و مهمترین تلاش این روزهایش حفاظت از نامی است که در فوتبال ایران به یادگار گذاشته است. او در اصفهان محبوبیتش را حک کرده است و مطمئنا در فاصله یک سال از خداحافظی اش و در روزهای حوالی تولدش می تواند نشان دهد می تواند در شغل جدید مربیگری هم حرفهایی برای گفتن داشته باشد.
راههای ورود زودهنگام و خروج توام با کسر شان و از طرفی ورودهای آگاهانه و شکوه دوباره پیش روی نویدکیاست. به نظر می رسد او می خواهد به سبک پپ به صحنه مربیگری ورود کند و در روزهایی که بسیاری از روزنه ها برای بودن استفاده می کنند، این قابل احترام است.
ماموریتهای ذهنی نویدکیا برای تغییر در پرداخت و تعادل در فوتبال سرخابی و غیرسرخابی به نظر همچنان باقی است و او برای مکتبی که رهبری کرده پیروان زیادی هم دارد. او یک اپوزیسیون بزرگ و قابل احترام است که می تواند بودنش برای بزرگتر شدن فوتبال الزامی باشد.
