جلال میرزایی در گفتوگو با ایسنا، با بیان این مطلب اظهار داشت: در واقع اگر فردی پیدا شود که تجربه خوبی داشته، به دولت پول دهد، دستگاهها را خریداری کند و شرکت حفاری را تحویل بگیرد و در مناقصه هم شرکت داشته و برنده شود، اقدام خوبی خواهد بود.
وی تصریح کرد: با ورود تکنولوژی جدید امکان ایجاد اشتغال هم فراهم خواهد شد اما اگر نصف قیمت به بخش خصوصی که آن هم واقعی نیست، واگذار شود، می تواند در کوتاه مدت طی یک بده بستان برای طرف مناقصه سود هنگفتی داشته باشد.
نماینده مردم ایلام در مجلس با بیان اینکه «تجربه خوبی از خصوصی سازی در کشور نداریم» گفت: متاسفانه از فلسفه خصوصی سازی خیلی دور شدیم. زمانی در دولت مرحوم هاشمی رفسنجانی این بحث کلید خورد. آن هم در شرایطی که بخشی از بودجه عمومی کشور به بنگاههایی که زیانده بودند از طریق وامها و تسهیلات بانکی تعلق می گرفت.
میرزایی تصریح کرد: در آن زمان این مسئله پیش آمد که چه دلیلی دارد این بنگاههای زیانده را حفظ کنیم. مطرح شد که به بخش خصوصی واگذار شود تا این بخش با سرمایه خود آنها را فعال کرده و مشارکت فعالی در اقتصاد و توسعه اقتصادی داشته باشد.
این عضو کمیسیون انرژی مجلس همچنین بیان کرد: هرچه جلوتر آمدیم نگاه قانونگذاری این بود که اگر در آن دوران اشتباهاتی هم رخ داده از آن تجارب استفاده کنیم برای اینکه نگاهمان به آینده باشد. البته در دوران احمدینژاد نیز واگذاریها فعالتر شد با این تفاوت که با قیمتهای پایین به خصولتیها واگذار شد. بخشی از آن در قالب سهام عدالت و بخشی نیز در قالب بدهی به تامین اجتماعی و صندوقهای بازنشستگی بود. نهایتا هم نفهمیدیم چه اتفاقی افتاد و این چه نوع خصوصی سازی بود.
وی در پایان با اشاره به اینکه «متاسفانه برخی از واگذاریهایی که انجام شده شفاف نبوده و ابهام داشته است» گفت: به عنوان مثال پالایشگاه تهران به بخش خصوصی واگذار شد و بخش خصوصی هم باید آورده ای داشته باشد. در حالی که این اتفاق در جریان خصوصی سازی نیفتاده است و یا همین طور در مورد پالایشگاه کرمانشاه که با قیمت بسیار پایینی به سرمایهگذار واگذار شده است. به نظر میرسد این کار خصوصی سازی نیست و ما در حق کشور و بیت المال جفا می کنیم.